शनिबार, ०८ वैशाख २०८१
ताजा लोकप्रिय

सांसद पुष्पा भुसालको जीवन : आफूलाई क्षमतावान् बनाउँदै लगे प्रधानमन्त्री बन्ने निश्चित

आइतबार, १३ जेठ २०७५, १० : ५४
आइतबार, १३ जेठ २०७५

राजनीतिक नेताले प्रधानमन्त्री बन्ने सपना देख्नु अस्वाभाविक होइन । सपना पूरा गर्न सम्बन्धित नेताले आफूलाई क्षमतावान् बनाउँदै लैजानुपर्छ । सांसद पुष्पा भुसालले पनि त्यसै गर्दै रहेकी छन् । सांसद भुसाल काँग्रेस केन्द्रीय सदस्यमात्रै नभएर पार्टी सचेतक पनि हुन् । 

‘नेतासँग मिसन र गोल हुनुपर्छ । काँग्रेसको पदाधिकारीमा रहेर पार्टी बलियो बनाउने उद्देश्य छँदै छ,’ उनको मान्यता छ, ‘पार्टीभित्रको आन्तरिक लोकतान्त्रीकरण अझै बलियो बनाउने अभिलाषा छ ।’ २१औं शताब्दीको लोकतन्त्रसँग जोडेर काँग्रेसलाई बलशाली बनाउने जिम्मेवारी खोजीमा लागेकी छु भन्ने सांसद पुष्पा भुसालसँग रातोपाटीको मेरो जीवनका लागि दीपेन्द्र राईले गरेको कुराकानी ः 

मेरो खाना
विशेषतः रोटी, दूध, दही, सिन्की र मस्यौरा खाने गरेकी छु । रुचि कम भए पनि खाना खानैपर्ने बाध्यता छ । मासुमा पनि त्यति रुचि छैन । कहिलेकाहीं खाने गर्छु । राजनीतिक नेता भएकाले रेष्टुरेन्ट बाक्लै पुग्छु । भेटघाटको थलो नै रेष्टुरेन्ट भएको छ । रेष्टुरेन्ट पुग्दा आलु साँधेको, पपकर्न, आलुचिप्स र बदाम साँधेको माग्न बिर्सन्न । पकाउने रुचि भए पनि समय नभएकाले भान्छा पस्न त्यति भ्याउँदिनँ ।

मेरो पोसाक
अनौपचारिक पोसाक मन पर्छ । लङ टी–सर्ट, प्यारलर पाइन्ट मन परे पनि कुर्तासुरुवाल र सारी लगाउँछु । राजनीति गर्ने भएकाले व्यक्तित्वमा ध्यान दिनुपर्छ । सुन्दर देखिन पोसाकमा खर्च गर्नैपर्छ । पोसाकमा मासिक पाँच हजारजति खर्च हुन्छ । कालो, हरियो र सेतो रङका पोसाक रोजाइमा पर्छन् । रेडिमेडभन्दा धेरैजसो कपडा किनेरै सिलाउँछु । काठमाडौंको न्युरोडमा रहेको निनाजमा कपडा सिलाउँदै आएकी छु । 

मेरो फिटनेस
बिहान–बिहान हल्का शारीरिक अभ्यास गर्छु । ट्रेडमिलमा दौडिन्छु । समय हुँदा साइक्लिङ गर्छु । सुत्नेबेला थोरै समय हल्का ध्यान गर्छु । 

मेरो अध्ययन
नेपाली काँग्रेसबारे लेखिएका किताब र नेपाल महिला संघद्वारा प्रकाशित बुलेटिन अध्ययन गर्दै छु । कसैका जीवनीबारे लेखिएका किताब पढ्न जाँगर चल्छ । बीपी कोइराला, नेल्सन मन्डेला, आङ सान सुुकीबारे लेखिएको जीवनी पढ्न त्यत्तिकै आनन्द लाग्छ । कम्युनिस्ट दर्शन र प्रजातन्त्रबीच भिन्नताबारे अध्ययन थालेकी छु । नेपाली काँग्रेससम्बद्ध महिला नेतृले महिला आन्दोलनमा खेलेको भूमिकाबारे ‘पेपर’ तयार पार्दै छु । 
मेरो घरमा पुस्तकालय छ । तात्कालिक संविधानसभा सदस्य रहँदा आयस्रोतको १० प्रतिशत किताबमा खर्चेकी थिएँ । मसँग सबै किसिमको किताब संकलन छ । 

मेरो घुमफिर
घुमफिरमा असाध्यै रुचि छ । नेपालका ४० भन्दा बढी जिल्ला पुगेकी छु । २५ देश टेकेकी छु । घुमेकामध्ये इलाम र पाल्पा सुन्दर लाग्यो । इलाम र पाल्पा सधैं जाउँजाउँ लाग्छ । दक्षिण अफ्रिका, स्वीट्जरल्यान्ड, सोभियत संघ, रूस, बेलायत घुमाइ अविस्मरणीय लाग्यो । कर्णालीप्रदेशका विकट गाउँठाउँ जीवनमा एकपटक घुम्ने रहर छ । 

मेरो फुर्सद
राजनीतिक नेता भएकाले फुर्सद निकाल्न गाह्रो हुन्छ । घर–व्यवहारको धेर–थोर जिम्मेवारी छँदै छ । दौडधुप भए पनि आज यतिसम्म उपलब्धि गर्न सकें भनेर थकाइ अनुभूति हुँदैन । फुर्सद पाइहालेमा किताब पढेर सदुपयोग गर्छु । 
परिवारसहित रेष्टुरेन्ट र सपिङ गर्न नियमित जान्छु । तर, हलसम्म पुगेर चलचित्र हेर्ने बानी छैन । परिवारसहित टेलिशृंखला हेरेर हाँस्ने गर्छौं । 

मेरो खेलकुद
ब्याडमिन्ट मन पर्छ । आफैं पनि हल्का खेल्थें । हिजोआज छुटेको छ । 

मेरो मोबाइल
सामसुङको मोबाइल प्रयोग गर्दै आएकी छु । मोबाइल फेरी–फेरी बोक्ने बानी छैन । मोबाइलका एप्लिकेसनमध्ये फेसबुक, ट्वीटर प्रयोग गर्छु । 

मेरो टेलिभिजन
टेलिभिजनमा समाचार प्राथमिकसाथ हेर्छु । विभिन्न विषयविज्ञको अन्तर्वार्तासमेत ध्यानपूर्वक हेर्छु । सुन्छु । बिहान एक र साँझ दुई घन्टाजति टेलिभिजन हेर्ने गरेकी छु । घरमा सामसुङको ठूलो टेलिभिजन छ । 

मेरो चलचित्र
हलसम्म पुगेर चलचित्र नहेरेको धेरै भयो । विदेश जाँदा विमानमा हेरिन्छ । विद्यार्थी छँदा नेपाली हलसम्म पुगेर चलचित्र हेरेकी थिएँ । हेरेकामध्ये ‘फेरि भेटौंला’, र ‘जुली’ मन पर्यो । 

मेरो स्वास्थ्य
अहिलेसम्म स्वस्थ छु । टाउको दुख्यो वा ग्यास्ट्रिकले सताए पनि सकेसम्म औषधि सेवन गर्दिनँ । बरु ध्यान गर्छु । खानपिनमा ध्यान दिन्छु । अहिलेसम्म ‘होलबडी चेकअप’ एकदमै कम गराएकी छु । आफूलाई सधैं खुसी राख्न सकेमात्रै पनि स्वस्थ रहन सकिन्छ । आपतविपत पर्दा सहजै व्यवस्थापन गर्न जान्नुपर्छ । त्यति गर्न सके सुखी र खुसी रहन सकिन्छ । 

मेरो भाषणशैली
राजनीतिक नेता भएपछि भाषण गरिरहनुपर्छ । भाषण गर्नअघि तयारी धेरै गर्छु । तर, व्यवस्थापन गर्न जरुरी छ । धेरै ज्ञान भए पनि भाषणमा व्यवस्थापन गर्न अप्ठ्यारो हुँदोरहेछ । शुभचिन्तकले समेत त्यस्तै सुझाएका छन् । निर्वाचनताका आक्रामक भाषण गरे पनि अन्य समय बौद्धिक भाषण गर्छु । 

मेरो मापसे
मादक पदार्थ लिनुहुँदैन भन्ने मान्यता राख्दिनँ । वाइन पिउनु स्वास्थ्यलाई राम्रो हुन्छ भन्ने थाहा छ । तर, आफैंचाहिँ त्यति पिउँदिनँ । अहिलेसम्म एक÷दुईपटक लिएकी छु । 

मेरो संगीत
आफूलाई स्वस्थ राख्न गीत–संगीतले सघाउँछ । तर, गीत–संगीत सकारात्मक हुनुपर्छ । अरूणा लामाको आवाज कर्णप्रिय लाग्छ । लोकगायिका पनि त्यत्तिकै मन पर्छन् । लोकदोहोरी गीत श्रवणीय लाग्छ । गुनगुनाउनुमात्रै होइन, क्याम्पस पढ्दा गीतसमेत गाउँथें । विश्वविद्यालय पढ्दासम्म पनि सांस्कृतिक कार्यक्रममा भाग लिन्थें । 

मेरो भूल
जान–अन्जानमा जोकोहीबाट गल्ती हुन्छ । तर, पश्चाताप लाग्नेगरी गल्ती गरेकी छैन । कहिलेकाहीं भन्नै नहुने कुरा भनें भन्ने लाग्यो भने आत्मालोचना गरिहाल्छु । 
त्यतिबेला ६÷७ कक्षामा पढ्थें । कक्षा छाडेर चलचित्र ‘जुली’ हेर्न गएकी थिएँ । जुलीले लगाउने पोसाक लगाएर चलचित्र हेर्न गएको पिताजीले थाहा पाउनुभयो । उहाँले यसो गर्न हुँदैन भनेर गाली गर्नुभएको आजसम्म बिर्सेको छैन । 
मेरो घर
अहिले बस्दै आएको घर तीन वर्षअघि बनाएकी हुँ । मेरो बिहेमा आमाले जग्गा दिनुभएको थियो । घर बनाउँदा त्यो जग्गा बेचें । त्यतिले नपुगेर आफैंले किनेको तीन ठाउँको जग्गासमेत बेच्नुपर्यो । घर बंगला स्टाइलको छ । घर बनाउँदा ७० लाखजति खर्च भएको थियो । 

मेरो राशी
मेरो राशी धनु हो । कहिलेकाहीं ग्रहदशा हेराउँछु । संवत् २०७० को संविधानसभा निर्वाचनका लागि टिकट पाइसकेकी थिएँ । ज्योतिषीले राम्रो नभए पनि पूजा गरिदिन्छु भने । मन चसक्कै भए पनि निर्वाचनमा होमिएँ । तर, निर्वाचनमा हारें । त्यसैले ग्रहदशाप्रति हल्का विश्वास गर्छु । 

मेरो सौन्दर्य
कपालमा ‘प्यालेट कलर युज’ गर्छु । महिनामा एकपटक गार्नियरको नम्बर फोर प्रयोग गर्दै आएकी छु । मन परे पनि वर्षौं भयो फेसियल गर्न नपाएको । अनुहारमा क्रिम प्रयोग गर्छु । पर्फ्युम पनि प्रयोग गरेकै छु । 
मेरो प्रेम
मेरो मागीबिहे भएको हो । 
मेरो सपना
राजनीतिक नेता कहिले सत्तामा हुन्छ भने कहिले सत्ताबाहिर । तर, समृद्ध मुलुकको जोकोहीले चाहना राख्छन् । त्यही मुलुकभित्र जीवन बिताउने भएकाले मुलुक समृद्ध भएको देख्न नचाहने सायदै भेटिएलान् । मुलुकका समृद्धि सम्बन्धित मुलुकका नागरिक र राजनीतिक नेतासँग जोडिएको हुन्छ । मुलुक समृद्ध भए सम्बन्धित देशवासी सशक्त हुन्छन् । 
म सांसदमात्रै नभएर काँग्रेस केन्द्रीय सदस्यसमेत हुँ । जोकोहीसँग ‘मिसन’ र ‘गोल’ हुनुपर्छ । काँग्रेसको पदाधिकारीमा रहेर पार्टी बलियो बनाउने उद्देश्य छँदै छ । पार्टीभित्रको आन्तरिक लोकतान्त्रीकरण अझै बलियो बनाउने अभिलाषा छ । २१औं शताब्दीको लोकतन्त्रसँग जोडेर काँग्रेसको शक्तिलाई बलशाली बनाउने जिम्मेवारी खोजीमा लागेकी छु । लाग्नेछु । अहिले सांसद छु । पार्टीले पत्याएर सचेतकको भूमिका दिएको छ । यसैगरी, मन्त्री हुँदै प्रधानमन्त्री बन्न आफूलाई क्षमतावान् बनाउँदै लैजानेछु । क्षमतावान् बनियो भने प्रधानमन्त्रीको भूमिका पाउन गाह्रो छैन । भोलि प्रधानमन्त्री बन्छु भन्ने सपना देखेकी छु । 

मेरो मृत्यु
मानिस जन्मेपछि मर्नुपर्छ । यो स्वाभाविक प्रक्रिया हो । तसर्थ, बाँचुन्जेलको समय सदुपयोग गर्न जान्नुपर्छ भने व्यक्तिको सम्मान गर्नसमेत आवश्यक छ । मृत्युसँग डर लाग्दैन । मृत्यु सहज होस् भन्ने मेरो पनि लोभ छ । मृत्यु आकस्मिक भएकै जाती । 

यो जीवनकथा पनि पढ्नुहोस्

पत्रकार किशोर श्रेष्ठको जीवन : मलाई मार्न पेस्तोल बोकेरै हिँड्ने पनि थिए

प्रदेश सांसद निर्मला क्षेत्रीको जीवन :  स्कुलबाट भागेर नेविसंघको कार्यक्रममा जाँदा शिक्षकबाट रामधुलाइ

नेपाल उद्योग परिसंघ उपाध्यक्ष कृष्णप्रसाद अधिकारीको जीवन : मृत्यु जित्ने होइन, आयु लम्ब्याउने कोसिस गर्नुपर्छ

काँग्रेस केन्द्रीय सदस्य कल्याण गुरुङको जीवन : प्रेमप्रस्ताव राखेको चार वर्षपछि स्वीकार

लेखक बुद्धिसागरको जीवन : ‘सेकेन्ड ड्राफ्ट’ नगरी मरिने हो कि भनेर त्यत्तिकै डर लाग्छ

सांसद हेमकुमार राई ‘सुरवीर’ को जीवन : जनयुद्धको घाइते भए पनि तन्दुरुस्त

अल्फा बिटाका मालिक द्विराज शर्माको जीवन : ‘प्लिज’ मलाई सकेसम्म पशुपति नलगियोस्

कहिले कहिले लाग्छ सङ्गीतमा लागेर भुल गरेँछु  –रन्जित गजमेर

सांसद विशाल भट्टराईको जीवन : प्रेमसम्बन्ध रहे पनि विवाह भएन

सांसद अञ्जना विशंखेको जीवन : पहिलो मागी, पछिल्लो प्रेम

सांसद हितबहादुर तामाङको जीवन : गृहमन्त्री बादलले मासुभन्दा मीठो अन्डाकरी बनाउन सिकाए

पूर्वमन्त्री प्रकाशशरण महतको जीवन : ग्रहदशा बिग्रेकाले चुनाव हारियो

डीआईजी ठुले राईको जीवन : अपराधमुक्त मुलुकको परिकल्पना

सांसद सुदन किरातीको जीवन : २७ रात कुटाइ खाएपछि आफ्नो मृत्यु आफैंले घोषणा गरें

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार झपट बोहोराको जीवन : बैंकर्स बन्ने स्वप्नजीवी मुख्यमन्त्रीको ‘रेस’ मा

पूर्वमन्त्री नवीन्द्रराज जोशीको जीवन : भूपूप्रेमिकाको कहिलेकाँही सम्झना आउँछ

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार महेन्द्रबहादुर शाहीको जीवन : ५५ वर्ष पुगेपछि सक्रिय राजनीतिबाट बिदा लिन्छु

सांसद चक्रपाणि खनाल ‘बलदेव’ को जीवन : ओ हो ! त्यहाँ त हामी बसेकै ठाउँमा हेलिकप्टरबाट बम खसाइयो

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार शेरधन राईको जीवन : शपथ लिएर घरजम गर्छु

भरिया दिलबहादुर श्रेष्ठको जीवन : पुक्लुक्क मर्न पाए आनन्द हुन्थ्यो

रहबर अन्सारीको जीवन : अहिलेसम्म कसैसँग प्रेममा छुइनँ

‘गीतकार’ उद्योगमन्त्री सुनील थापाको जीवन : प्रधानमन्त्री बन्ने शुभसंकेत

गोर्खा भूतपूर्व संघ अध्यक्ष कृष्णकुमार राईको जीवन : आमाको निधनपछि मृत्युसँग डर लाग्नै छाड्यो

पत्रकार देवप्रकाश त्रिपाठीको जीवन :  किसुनजीलाई हराउन संलग्न भएकोमा पश्चाताप छ

काँग्रेस केन्द्रीय सदस्य डा. डिला पन्त संग्रौलाको जीवन : ‘भिजन’ र ‘मिसन’ सहित बाँचे राजनीतिक जीवन सार्थक

अभिनेत्री दीपाश्री निरौलाको जीवन : ऊसँग बिहे नभएपछि प्रेममा विश्वास छैन

कृष्ण पाउरोटी भण्डार सञ्चालक राजकर्णिकार भन्छन्– मृत्युपछि बाँच्नका लागि साहित्य लेख्छु

धावक वैकुण्ठ मानन्धरको जीवन : पाँचजनासँग प्रेम गरे पनि असफल

सूचना विभाग महानिर्देशक वीरबहादुर राईको जीवन : गुरुको टाउको टेक्दा थप्पड

काँग्रेस महासमिति सदस्य सुवास पोखरेलको जीवन : उनलाई एकतर्फी प्रेम गरेको थिएँ

मसाल महामन्त्री मोहनविक्रम सिंहको जीवन : जलजलासँग प्रेम गर्दा पार्टीबाट निष्कासित

प्रेमबारे रञ्जु : यो प्रश्न ‘स्कीप’ गरौं न ‘प्लीज’

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्

नेपाल टेलिकम प्रबन्ध निर्देशक कामिनी राजभण्डारीको जीवन : नेपाल टेलिकमलाई ‘लिडिङ रोल’ मा राख्न प्रतिबद्ध

अमेरिकाका लागि नेपाली वाणिज्यदूत कृसु क्षेत्रीको जीवन : माफी माग्दै उनले प्रेमपत्र पठाइन्

खिमलाल देवकोटाको जीवन : जेलमा मार्ने योजना बनाइए पनि संयोगले बाँचें

साहित्यकार खगेन्द्र संग्रौलाको जीवन  : विद्यार्थी छँदा ब्रिटिस काउन्सिल र अमेरिकन लाइब्रेरीको किताब चोरें

लेखा समितिका सभापति डोरप्रसाद उपाध्यायको जीवन : तीनपटक मृत्युका नजिकनजिक पुगेर बाँचेँ

नवनिर्वाचित सांसद सुरेशकुमार राई ‘हिमाल’ को जीवन : सिमलको भुवाजस्तै प्रतिनिधि बन्ने ध्याउन्न

नवनिर्वाचित सांसद कृष्णकुमार राईको जीवन : समाजवादभन्दा अर्को सपना देखेको छैन

========================

नेपालकै पहिलो गभर्नर हिमालयशमशेर राणाको जीवन : देवशमशेरका सन्तान हामी अन्य राणाजीभन्दा गरीब

सिभिल बैंक सीईओ किशोर महर्जनको जीवन : ३३ वर्षे ‘बैंकिङ करिअर’ मा करोडपतिलाई अर्बपति बनाएँ

वनस्पतिविद् तीर्थबहादुर श्रेष्ठको जीवन : त्यतिबेला पाइन्ट लगाउनेलाई कांग्रेस भनिन्थ्यो

मानवअधिकारकर्मी कृष्ण पहाडीको जीवन : मलाई सनक चढ्यो पहेँलो लुगा लगाएँ

पूर्वउपप्रधानमन्त्री भरतमोहन अधिकारीको जीवन : जबजब राष्ट्रियताबारे बोल्छु/लेख्छु, म विवादमा परिहाल्छु

राष्ट्रगान लेखक व्याकुल माइलाको जीवन : सितोरिया करातेमा सात वर्षसम्म लगानी

नेमकिपा अध्यक्ष नारायणमान बिजुक्छेको जीवन : ग्रहदशा दुःख पाउने नै छ

प्लास्टिक सर्जन शंकरमान राईको जीवन : मेरो मृत्यु भएको वर्षौंपछि मात्रै अरूलाई थाहा पाऊन्

खानेपानी तथा सरसफाइमन्त्री जीवनबहादुर शाहीको जीवन : मलाई सिध्याउन सातपटक बम प्रहार

पूर्वउपसभामुख पूर्णा सुवेदीको जीवन : प्रधानमन्त्रीको भूमिका पाए निर्वाह गर्न तयार

एनआईसी एसिया बैंकका सीईओ लक्ष्मण रिसालको जीवन : अवकाशपछि सामाजिक काममा लाग्ने रहर

सांसद अनिता देवकोटाको जीवन : मेरो नाममा आएको ‘लभलेटर’ साइँलो बुबालाई दिन्थें

अनेरास्ववियु अध्यक्ष नवीना लामाको जीवन : म कसैलाई ‘लभ’ गर्छु

प्रा.डा. सुरेन्द्र केसीको जीवनः कुलमानजस्तै प्रचण्डले अडान लिएको भए आधाबाटो हिँडिसक्थ्यौं

लीलामणि पोखरेलको जीवन : ज्ञानेन्द्र राजा भएपछि मेरो घरमा बम पड्काइयो

पूर्वमन्त्री अग्नि सापकोटाको जीवन : एम सिक्स्टिनको तीन गोली एकैपटक लाग्दा पनि बाँचें

गायिका रेखा शाहको जीवन : भूल नगरी ११ दिन कष्टडीमा

नयाँ शक्ति नेता पासाङ शेर्पाको जीवन : त्यसबेला बालबाल बाचेँ

कीर्तिमानी तेक्वान्दो खेलाडी दीपक विष्टको जीवन : क्याम्पस पढ्दा मलाई ‘पाखे’ भन्थे

नयाँ शक्ति सहसंयोजक महेश कर्मोचाको जीवन : व्यस्तताले मर्ने पनि फुर्सद छैन मलाई

कवि सरस्वती प्रतीक्षाको जीवन : १४ वर्षसम्म एउटै मान्छेलाई प्रेम गरे पनि छुट्यो

केकी अधिकारीको जीवन : घर छिर्ने बित्तिकै रिमोट हातमा, टिभी अन

पूर्वमन्त्री गिरिराजमणि पोखरेलेको जीवन : यसरी मेरो नाम ‘योगराज’ पनि बन्यो

किरण केसीको जीवन : कसैले ब्लफ कल गरे पनि आधा घन्टा गफदिन्छु

बुद्ध एयरका मालिक वीरेन्द्रबहादुर बस्नेतको जीवन : वास्तुशास्त्रमा पटक्कै विस्वास छैन

अशोक राईको जीवन : कोदोको रक्सी असाध्यै मन पर्छ

यज्ञराज सुनुवारको जीवन : किरातीको छोरो हुँ, पिउँदिन भन्दा ढोङी भइन्छ

चन्द्रकिशोरको जीवन : तराई–मधेस बुझ्न पहाड घुम्नैपर्छ

सांसद रामहरि खतिवडाको जीवन : मन परेका बहिनीहरूको अघि उभिँदा अंकल भन्दिन्छन्

मेरो जीवन : मभन्दा लाटाले पनि ‘लभ’ गरेको देख्छु

मेरो जीवन : जो–जो प्रेममा फसे उनीहरुले एसएलसी पास गर्नै सकेनन्

अनिलकुमार झाको जीवन : राजेन्द्र महतोलाई सहयोग गरेर ठूलो गल्ती गरेँ

सीपी गजुरेलको जीवन : कोशीको भेलमा पौडिन खोज्दा झण्डै मरियो

महावीर पुनको जीवन : नेपाललाई धनी देश बनाउने मेरो सपना

पम्फा भुसालको जीवन : एक ढङ्गले बिहे गरिएन, अर्को ढङ्गले भ्याइएन

रवीन्द्र अधिकारीको जीवन : दुई सय ५० भन्दा धेरै प्रेमपत्र आए

गगन थापाको जीवन : एउटा रङ एसएमएसको कारण उनीसँग भेट भयो

दीनानाथ शर्माको जीवन : बाहुनको भट्टीमा २ गिलास लोकल पिएर सुतेको त्यो दिन…

ठाकुर गैरेको जिन्दगी : श्रीमतीको कमाई र पुख्र्यौली सम्पत्तिले घर बनाइयो

देवेन्द्र पौडेलको जीवन : प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधानमन्त्री बन्ने सपना छ

किशोर नेपालको जीवन : रक्सी खाएर २४ घण्टासम्म सुतेको पनि छु

पूर्वअर्थमन्त्री प्रकाशचन्द्र लोहनीको जीवन : एक वाक्यको त्यो भाषण

कर्णबहादुर थापाको जीवन – प्रधानमन्त्री बन्छु भनेर पाइने होइन

रामशरण महतको जीवन : किशुनजी मलाई सायरी सुनाउन लगाउनुहुन्थ्यो

कोमल वलीको जीवन : प्रधानमन्त्री बनेर देश परिवर्तन गराऊँ भन्ने सपना छ

सुजाताको जीवन : मेरो सपना केपी ओलीजीसँग मिल्छ

 राजन मुकारुङ मेरो जीवन : उखु चोर्न जाँदा बस्यो पहिलो प्रेम

मेरो जीवन : ‘अफकोर्स !’ रविनाको धेरैपटक लभ परेको छ

शंकर पोखरेल  मेरो जिन्दगी : ‘अफेयर्स’को सम्बन्ध रहेन, अन्तरजातीय बिहे गरियो

उपेन्द्र सुब्बा  मेरो जिन्दगी : यो सहरको नामी जँड्याहाको नाम उपेन्द्र सुब्बा नै थियो

वर्षमान पुन ‘अनन्त’ मेरो जीवन : अर्थमन्त्री हुन्छु भन्ने त झन् सोचेको थिइनँ

योगेश भट्टराई  मेरो जीवन : झलनाथको त्यो वचन जसले योगेशलाई रक्सी छाड्न बाध्य पार्यो

प्रदीप पौडेलको जीवन : मदिरा, प्रेमदेखि मृत्युचिन्तनसम्म २२ रहस्य

फिल्म निर्देशक नवीन सुब्बाको जिन्दगी : ‘दुई स्वीमिङ पुलजति मापसे गरियो होला’

लालबाबु पण्डित जिन्दगी : यी हुन् का खानादेखि मृत्यु चाहनासम्मका २२ रहस्य

चित्रबहादुर केसीको जिन्दगी :खानादेखि प्रेमसम्म जीवनका २१ रहस्य

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्

खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?

प्रतिक्रिया

लेखकको बारेमा

दीपेन्द्र राई
दीपेन्द्र राई

दीपेन्द्र राई रातोपाटीका लागि फिचर स्टोरी लेख्छन् । 

लेखकबाट थप