डीआईजी ठुले राईले अपराधमुक्त मुलुकको सपना देखेका छन् । परिकल्पना गरेका छन् । अपराधमुक्त मुलुक बनाउन आफ्नोतर्फबाट योगदान पुर्याउन सकुँ भन्ने उद्देश्यले  डीआईजी राईको रोजाइमा प्रहरी संगठन परेको हो । 

प्रहरी संगठकमात्रै नभएर, उनी गायक पनि हुन् । उनका आवाजमा कर्णप्रिय थुप्रै गीत रेकर्ड भएका छन् । संगीतज्ञ स्व. अम्बर गुरुङले समेत उनलाई पत्याएका थिए । अपराधमुक्त मुलुक निर्माणका लागि राज्य, प्रहरी संगठन र व्यक्तिले अझै योगदान गर्न बाँकी भन्ने डीआईजी ठुले राईसँग रातोपाटीको मेरो जीवनका लागि दीपेन्द्र राईले गरेको कुराकानी :

मेरो खाना
विशेषतः नेपाली खाना दाल, भात, तरकारी, अचार असाध्यै मन पर्छ । त्यसो भन्दा अन्य खानेकुरा मन पर्दैन भन्न खोजेको होइन । अगाडि जे आउँछ स्वाद मानीमानी खान्छु । खानकै लागि महिनामा एकपटकजस्तो रेष्टुरेन्ट पुग्छु । रेष्टुरेन्ट पुगिहाल्दा स्न्याक्समध्ये फिङ्गर चिप्स मगाउन छुटाउँदिनँ । आइलाग्यो भने पकाउन पछि पर्दिनँ । विद्यार्थीजीवनमा सिकेको पाककला बिर्सेको छैन । 
 

मेरो पोसाक
आइरन गर्न नपर्ने भएकाले जिन्स कपडा लगाउन सजिलो लाग्छ । आफन्त, साथीभाइ र शुभचिन्तकले समेत कपडा पठाइदिन्छन् । युवा अवस्थामा जस्तो परिवर्तन गरिरहनु नपर्ने भएकाले कपडामा ठूलो खर्च छैन । नीलो रङको कपडा रोजाइमा पर्छन् । कपडा किनेर सिलाउनुभन्दा ‘रेडिमेड’ बढी हुन्छन् । पाएसम्म ‘ब्रान्ड’ राम्रो, नभए ‘ननब्रान्डेड’ मा चित्त बुझाउँछु ।  
 

मेरो फिटनेस
पहिले–पहिले एक–डेढ घन्टा ब्याडमिन्टन खेल्थें । हिजोआज हल्का ‘जगिङ’ र ‘मर्निङवाक’ गर्छु । बिदाको दिन समय भए साइक्लिङ जान्छु । साइक्लिङमा दुई–तीन घन्टा बिताउँछु । ‘डाइटिङ’ गर्ने बानी छैन । कहिलेकाहीं योगा गर्छु । ट्रेडमिलमा दौडन मन लाग्दैन ।  
 

मेरो अध्ययन
भर्खरै मदनकष्ण श्रेष्ठको ‘महको म’ पढिसकें । केही समयअघि सल्लिपिर, फिरफिरे, सेतोधर्ती ब्लुज, कर्णाली ब्लुज पढें । पछिल्लो सयम बजारमा आएका सबै किताब पढिसकेको छु । समसामयिक, सामाजिक र ऐतिहासिक विषयमा लेखिएका किताब पढ्न जाँगर चल्छ । नयाँ पुस्ताका लेखकको लेखनशैलीले त्यत्तिकै तानेको छ । श्रवण मुकारुङ, राजन मुकारुङ, बुद्धिसागर, नयनराज पाण्डेको लेखनशैली लोभलाग्दो छ । पेसागत विषयबाहेक हिजोआज केही लेखेको छैन ।
मेरो निजी पुस्तकालयमा दुई–चार सय किताब होलान् । बजारमा आउनसाथ नयाँ–नयाँ किताब किन्ने गरेको छु ।   

मेरो घुमफिर
घुमफिरमा अभिरुचि छ । कर्णालीका केहीबाहेक नेपालका सबै जिल्ला पुगेको छु । ३० देश घुमेको छु । घुमेकामध्ये जापान असाध्यै मन पर्यो । जीवनमा एकपटक दक्षिणी अमेरिकी मुलुक पुग्न पाए हुन्थ्यो भन्ने लागेको छ । 

मेरो फुर्सद
नेपाल प्रहरीको जागिर ‘स्ट्रेसफुल’ हुन्छ । चौबीसै घन्टा तयारी अवस्थामा रहनुपर्छ । फुर्सद सम्बन्धित सुरक्षाकर्मीको ‘पोस्टिङ’ अनुसार हुन्छ । दैनिक जनताको काममा जुट्नुपर्ने ठाउँमा फुर्सद कमै हुन्छ । मेरो जीवनशैली सामान्य भएकाले फुर्सद पाइहालेमा सामाजिक काम, घरपरिवार र आफन्तसँग बिताउँछु । कार्यालयीय समयबाहेक घरपरिवारसँगै हुन्छु । 

मेरो खेलकुद
हेर्नका लागि फुटबल मन पर्छ । आफ्नै शरीरलाई संलग्न गराउने हो भने ब्याडमिन्टन मन पर्छ । हेरे पनि हकीले त्यति तान्न सकेन । ‘स्कुल’ र ‘कलेज लाइफ’ सम्म भलिबल खेलेको थिएँ । मेस्सी खेल्ने बार्सिलोना क्लब मन पर्छ । रियल म्याड्रिड पनि ठिकै लाग्छ । पछिल्लो समय क्रिकेट हेर्न थालेको छु । इन्डियन, अस्ट्रेलियन र न्युजिल्यान्डो खेल र खेलाडी मन पर्छ ।    
मेरो मोबाइल
मैले प्रयोग गरेको आइफोन सिक्स एस हो । आइफोन भान्जाले बेलायतबाट ल्याइदिनुभएको थियो । मोबाइल फेरी–फेरी प्रयोग गर्ने बानी छैन । आवश्यकताअनुसार मोबाइलका एप्लिकेसन प्रयोग गर्छु । 

मेरो टेलिभिजन
टीभीमा समाचार, मनोरञ्जनात्मक कार्यक्रम हेर्ने गर्छु । टीभी हेर्ने साइत बेलुका जुर्छ । घरमा भएको सामसुङ टीभी ४२ इन्चको छ ।  

मेरो चलचित्र
पछिल्लोपटक चलचित्र ‘मिस्टर झोले’ हलमै पुगेर हेरेको थिएँ । टीभी, भिसिडीमा चलचित्र हेर्न सहज लाग्दैन । हेरेकामध्ये नेपाली चलचित्रमा ‘छक्कापन्जा’, ‘कबड्डी कबड्डी’, ‘कालो सूर्य’ र ‘कबड्डी’ मन पर्यो । पछिल्लो समय नेपाली कलाकार सबैले मिहिनेत गरेका छन् । सबै राम्रा छन् । त्यसमध्ये दयाहाङ राई र सौगात मल्ललगायतका अभिनय अब्बल लाग्छ ।  

मेरो रोग
स्वस्थ छु । समय–समयमा ‘होलबडी चेकअप’ गर्दै आएको छु । मसम्बद्ध पेसाले मलाई स्वस्थ राख्न सहयोग गरेको छ । 

मेरो भाषणशैली
प्रहरी संगठनमा रहे पनि कहिलेकाहीं भाषण गर्नुपर्छ । मेरो भाषणशैली सामान्य भए पनि भन्न खोजेको विषयवस्तु श्रोतासमक्ष प्रस्तुत गर्न सक्छु । भाषण गर्दा थेगो प्रयोग गरेको सम्झना छैन । कसैले सिकायत गरेको पनि छैन । पेसागत हिसाबले मैले आक्रामक भाषण गर्न पर्दैन । समारोहविशेष भाषण गर्नुपर्छ । भाषण गरेकै आधारमा विवादमा तानिएको छैन । भाषण गर्नअघि विषयवस्तु बुझ्नुपर्छ । भाषणमार्फत दिनुपर्ने सन्देशमा प्रस्ट हुनुपर्छ ।   

मेरो मापसे
पहिल्यैदेखि मादक पदार्थ खाइनँ ।

मेरो संगीत
फुर्सदको समय गीत–संगीत सुन्छु । यात्रामा निस्कँदा गीत–संगीत सुन्दा बाटो काट्न सजिलो हुन्छ । नारायणगोपाल, बच्चुकैलाश, दीप श्रेष्ठ र प्रेमध्वज प्रधानको गायनशैली मन पर्छ । पछिल्लो समयका गायक–गायिकाको मिहिनेत त्यत्तिकै राम्रो छ । त्यसमध्ये कत्तिको नाम सम्झना छ । कत्तिको छैन । नारायणगोपाल, बच्चुकैलाशको गीत हिजोआज पनि गुनगुनाउँछु । 

मेरो भूल
मानिस भएपछि जान–अन्जानमा गल्ती गर्नु अस्वाभाविक होइन । तर, पश्चाताप लाग्नेगरी गल्ती गरेको छैन । कहिलेकाहीं गल्ती नगरी पनि सजाय पाइन्छन् । प्रहरी संगठनमा जोडिएपछि ‘बेसिक कोर्स’ गर्नुपर्छ । त्यो ‘टिपिकल’ हुन्छ । त्यतिबेला ‘इन्डिभिजुअल’ भन्दा ग्रुप स्पिरिट’ को काम हुन्छ । ‘ग्रुप स्पिरिट’ मा काम गर्दा एकजनाले गल्ती गरे सिंगो समूहले सुधार गर्नुपर्छ । त्यस्तो अवस्थामा सजाय पाइएको थियो ।   

मेरो घर
झन्डै १३ वर्षअघि ललितपुरमा घर बनाएको हुँ । तीनपटक युएन सेवामा गएँ । विपत व्यवस्थापनसम्बन्धी अन्तर्राष्ट्रिय प्रशिक्षक भएकाले पटक–पटक तालिमका लागि स्वदेश तथा विदेश जाँदा प्राप्त पारिश्रमिकले घर बनाएको हुँ । घरको डिजाइन सामान्य छ । घर बनाउँदा वास्तुशास्त्र हेराइएन । 

मेरो राशी
मेरो राशी कन्या हो । ग्रहदशा हेराउने र ग्रहशान्ति गराउने गरेको छैन । 

मेरो सौन्दर्यचेत
कहिलेकाहीं कपालमा तेल लगाउने गर्छु । फेसियल नगरे पनि जाडो मौसममा अनुहारमा सामान्य लोसन लगाउँछु । ‘बडी स्प्रे’ प्रयोग गर्छु । कहिलेकाहीं साउना र स्टिम बस्छु ।  

मेरो सपना
अपराधमुक्त मुलुक बनाउन पाए हुन्थ्यो भन्ने सपना देखेको छु । परिकल्पना गरेको छु । त्यस्तो मुलुकमा सबैले उन्मुक्त भएर हिँड्न सक्थे । त्यस्तो समाज र मुलुक बनाउन आफ्नोतर्फबाट योगदान पुर्याउन सकुँ भन्ने उद्देश्यले प्रहरी संगठन रोजाइमा परेको हो । त्यस्तो समाज निर्माणका लागि राज्य, प्रहरी संगठन र व्यक्तिले अझै धेरै योगदान गर्नुपर्छ । आफूलाई समर्पित गरेर प्रहरी संगठनमार्फत सेवामा लाग्नेभन्दा अरू लोभ छैन । 

यो जीवनकथा पनि पढ्नुहोस्

सांसद सुदन किरातीको जीवन : २७ रात कुटाइ खाएपछि आफ्नो मृत्यु आफैंले घोषणा गरें

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार झपट बोहोराको जीवन : बैंकर्स बन्ने स्वप्नजीवी मुख्यमन्त्रीको ‘रेस’ मा

पूर्वमन्त्री नवीन्द्रराज जोशीको जीवन : भूपूप्रेमिकाको कहिलेकाँही सम्झना आउँछ

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार महेन्द्रबहादुर शाहीको जीवन : ५५ वर्ष पुगेपछि सक्रिय राजनीतिबाट बिदा लिन्छु

सांसद चक्रपाणि खनाल ‘बलदेव’ को जीवन : ओ हो ! त्यहाँ त हामी बसेकै ठाउँमा हेलिकप्टरबाट बम खसाइयो

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार शेरधन राईको जीवन : शपथ लिएर घरजम गर्छु

भरिया दिलबहादुर श्रेष्ठको जीवन : पुक्लुक्क मर्न पाए आनन्द हुन्थ्यो

रहबर अन्सारीको जीवन : अहिलेसम्म कसैसँग प्रेममा छुइनँ

‘गीतकार’ उद्योगमन्त्री सुनील थापाको जीवन : प्रधानमन्त्री बन्ने शुभसंकेत

गोर्खा भूतपूर्व संघ अध्यक्ष कृष्णकुमार राईको जीवन : आमाको निधनपछि मृत्युसँग डर लाग्नै छाड्यो

पत्रकार देवप्रकाश त्रिपाठीको जीवन :  किसुनजीलाई हराउन संलग्न भएकोमा पश्चाताप छ

काँग्रेस केन्द्रीय सदस्य डा. डिला पन्त संग्रौलाको जीवन : ‘भिजन’ र ‘मिसन’ सहित बाँचे राजनीतिक जीवन सार्थक

अभिनेत्री दीपाश्री निरौलाको जीवन : ऊसँग बिहे नभएपछि प्रेममा विश्वास छैन

कृष्ण पाउरोटी भण्डार सञ्चालक राजकर्णिकार भन्छन्– मृत्युपछि बाँच्नका लागि साहित्य लेख्छु

धावक वैकुण्ठ मानन्धरको जीवन : पाँचजनासँग प्रेम गरे पनि असफल

​सूचना विभाग महानिर्देशक वीरबहादुर राईको जीवन : गुरुको टाउको टेक्दा थप्पड

काँग्रेस महासमिति सदस्य सुवास पोखरेलको जीवन : उनलाई एकतर्फी प्रेम गरेको थिएँ

मसाल महामन्त्री मोहनविक्रम सिंहको जीवन : जलजलासँग प्रेम गर्दा पार्टीबाट निष्कासित

प्रेमबारे रञ्जु : यो प्रश्न ‘स्कीप’ गरौं न ‘प्लीज’

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्

नेपाल टेलिकम प्रबन्ध निर्देशक कामिनी राजभण्डारीको जीवन : नेपाल टेलिकमलाई ‘लिडिङ रोल’ मा राख्न प्रतिबद्ध

अमेरिकाका लागि नेपाली वाणिज्यदूत कृसु क्षेत्रीको जीवन : माफी माग्दै उनले प्रेमपत्र पठाइन्

खिमलाल देवकोटाको जीवन : जेलमा मार्ने योजना बनाइए पनि संयोगले बाँचें

साहित्यकार खगेन्द्र संग्रौलाको जीवन  : विद्यार्थी छँदा ब्रिटिस काउन्सिल र अमेरिकन लाइब्रेरीको किताब चोरें

लेखा समितिका सभापति डोरप्रसाद उपाध्यायको जीवन : तीनपटक मृत्युका नजिकनजिक पुगेर बाँचेँ

नवनिर्वाचित सांसद सुरेशकुमार राई ‘हिमाल’ को जीवन : सिमलको भुवाजस्तै प्रतिनिधि बन्ने ध्याउन्न

नवनिर्वाचित सांसद कृष्णकुमार राईको जीवन : समाजवादभन्दा अर्को सपना देखेको छैन

========================

नेपालकै पहिलो गभर्नर हिमालयशमशेर राणाको जीवन : देवशमशेरका सन्तान हामी अन्य राणाजीभन्दा गरीब

सिभिल बैंक सीईओ किशोर महर्जनको जीवन : ३३ वर्षे ‘बैंकिङ करिअर’ मा करोडपतिलाई अर्बपति बनाएँ

वनस्पतिविद् तीर्थबहादुर श्रेष्ठको जीवन : त्यतिबेला पाइन्ट लगाउनेलाई कांग्रेस भनिन्थ्यो

मानवअधिकारकर्मी कृष्ण पहाडीको जीवन : मलाई सनक चढ्यो पहेँलो लुगा लगाएँ

पूर्वउपप्रधानमन्त्री भरतमोहन अधिकारीको जीवन : जबजब राष्ट्रियताबारे बोल्छु/लेख्छु, म विवादमा परिहाल्छु

राष्ट्रगान लेखक व्याकुल माइलाको जीवन : सितोरिया करातेमा सात वर्षसम्म लगानी

नेमकिपा अध्यक्ष नारायणमान बिजुक्छेको जीवन : ग्रहदशा दुःख पाउने नै छ

प्लास्टिक सर्जन शंकरमान राईको जीवन : मेरो मृत्यु भएको वर्षौंपछि मात्रै अरूलाई थाहा पाऊन्

खानेपानी तथा सरसफाइमन्त्री जीवनबहादुर शाहीको जीवन : मलाई सिध्याउन सातपटक बम प्रहार

पूर्वउपसभामुख पूर्णा सुवेदीको जीवन : प्रधानमन्त्रीको भूमिका पाए निर्वाह गर्न तयार

एनआईसी एसिया बैंकका सीईओ लक्ष्मण रिसालको जीवन : अवकाशपछि सामाजिक काममा लाग्ने रहर

सांसद अनिता देवकोटाको जीवन : मेरो नाममा आएको ‘लभलेटर’ साइँलो बुबालाई दिन्थें

अनेरास्ववियु अध्यक्ष नवीना लामाको जीवन : म कसैलाई ‘लभ’ गर्छु

प्रा.डा. सुरेन्द्र केसीको जीवनः कुलमानजस्तै प्रचण्डले अडान लिएको भए आधाबाटो हिँडिसक्थ्यौं

लीलामणि पोखरेलको जीवन : ज्ञानेन्द्र राजा भएपछि मेरो घरमा बम पड्काइयो

पूर्वमन्त्री अग्नि सापकोटाको जीवन : एम सिक्स्टिनको तीन गोली एकैपटक लाग्दा पनि बाँचें

गायिका रेखा शाहको जीवन : भूल नगरी ११ दिन कष्टडीमा

नयाँ शक्ति नेता पासाङ शेर्पाको जीवन : त्यसबेला बालबाल बाचेँ

कीर्तिमानी तेक्वान्दो खेलाडी दीपक विष्टको जीवन : क्याम्पस पढ्दा मलाई ‘पाखे’ भन्थे

नयाँ शक्ति सहसंयोजक महेश कर्मोचाको जीवन : व्यस्तताले मर्ने पनि फुर्सद छैन मलाई

कवि सरस्वती प्रतीक्षाको जीवन : १४ वर्षसम्म एउटै मान्छेलाई प्रेम गरे पनि छुट्यो

केकी अधिकारीको जीवन : घर छिर्ने बित्तिकै रिमोट हातमा, टिभी अन

पूर्वमन्त्री गिरिराजमणि पोखरेलेको जीवन : यसरी मेरो नाम ‘योगराज’ पनि बन्यो

किरण केसीको जीवन : कसैले ब्लफ कल गरे पनि आधा घन्टा गफदिन्छु

बुद्ध एयरका मालिक वीरेन्द्रबहादुर बस्नेतको जीवन : वास्तुशास्त्रमा पटक्कै विस्वास छैन

अशोक राईको जीवन : कोदोको रक्सी असाध्यै मन पर्छ

यज्ञराज सुनुवारको जीवन : किरातीको छोरो हुँ, पिउँदिन भन्दा ढोङी भइन्छ

चन्द्रकिशोरको जीवन : तराई–मधेस बुझ्न पहाड घुम्नैपर्छ

सांसद रामहरि खतिवडाको जीवन : मन परेका बहिनीहरूको अघि उभिँदा अंकल भन्दिन्छन्

मेरो जीवन : मभन्दा लाटाले पनि ‘लभ’ गरेको देख्छु

मेरो जीवन : जो–जो प्रेममा फसे उनीहरुले एसएलसी पास गर्नै सकेनन्

अनिलकुमार झाको जीवन : राजेन्द्र महतोलाई सहयोग गरेर ठूलो गल्ती गरेँ

सीपी गजुरेलको जीवन : कोशीको भेलमा पौडिन खोज्दा झण्डै मरियो

महावीर पुनको जीवन : नेपाललाई धनी देश बनाउने मेरो सपना

पम्फा भुसालको जीवन : एक ढङ्गले बिहे गरिएन, अर्को ढङ्गले भ्याइएन

रवीन्द्र अधिकारीको जीवन : दुई सय ५० भन्दा धेरै प्रेमपत्र आए

गगन थापाको जीवन : एउटा रङ एसएमएसको कारण उनीसँग भेट भयो

दीनानाथ शर्माको जीवन : बाहुनको भट्टीमा २ गिलास लोकल पिएर सुतेको त्यो दिन…

ठाकुर गैरेको जिन्दगी : श्रीमतीको कमाई र पुख्र्यौली सम्पत्तिले घर बनाइयो

देवेन्द्र पौडेलको जीवन : प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधानमन्त्री बन्ने सपना छ

किशोर नेपालको जीवन : रक्सी खाएर २४ घण्टासम्म सुतेको पनि छु

पूर्वअर्थमन्त्री प्रकाशचन्द्र लोहनीको जीवन : एक वाक्यको त्यो भाषण

कर्णबहादुर थापाको जीवन – प्रधानमन्त्री बन्छु भनेर पाइने होइन

रामशरण महतको जीवन : किशुनजी मलाई सायरी सुनाउन लगाउनुहुन्थ्यो

कोमल वलीको जीवन : प्रधानमन्त्री बनेर देश परिवर्तन गराऊँ भन्ने सपना छ

सुजाताको जीवन : मेरो सपना केपी ओलीजीसँग मिल्छ

 राजन मुकारुङ मेरो जीवन : उखु चोर्न जाँदा बस्यो पहिलो प्रेम

मेरो जीवन : ‘अफकोर्स !’ रविनाको धेरैपटक लभ परेको छ

शंकर पोखरेल  मेरो जिन्दगी : ‘अफेयर्स’को सम्बन्ध रहेन, अन्तरजातीय बिहे गरियो

उपेन्द्र सुब्बा  मेरो जिन्दगी : यो सहरको नामी जँड्याहाको नाम उपेन्द्र सुब्बा नै थियो

वर्षमान पुन ‘अनन्त’ मेरो जीवन : अर्थमन्त्री हुन्छु भन्ने त झन् सोचेको थिइनँ

योगेश भट्टराई  मेरो जीवन : झलनाथको त्यो वचन जसले योगेशलाई रक्सी छाड्न बाध्य पार्यो

प्रदीप पौडेलको जीवन : मदिरा, प्रेमदेखि मृत्युचिन्तनसम्म २२ रहस्य

फिल्म निर्देशक नवीन सुब्बाको जिन्दगी : ‘दुई स्वीमिङ पुलजति मापसे गरियो होला’

लालबाबु पण्डित जिन्दगी : यी हुन् का खानादेखि मृत्यु चाहनासम्मका २२ रहस्य

चित्रबहादुर केसीको जिन्दगी :खानादेखि प्रेमसम्म जीवनका २१ रहस्य

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्