राजनीतिक नेता भएपछि मन्त्री, प्रधानमन्त्री, राष्ट्रपति, उपराष्ट्रपति बन्ने सपना देख्नु अस्वाभाविक होइन । तर, सांसद अञ्जना विशंखेले त्यस्तो सपना देखेकी छैनन् । भनिन्, 
‘विचार दिन सक्ने राजनीतिक नेता बन्न पाए हुन्थ्यो । जीवनको एउटै धोको त्यति हो ।’ राजनीतिक स्थिरता कायम र बेथिति र भ्रष्टाचार अन्त्य गर्न सके मुलुक सुधारिँदै जाने थियो भन्ने सांसद अञ्जना विशंखेसँग रातोपाटीको मेरो जीवनका लागि दीपेन्द्र राईले गरेको कुराकानी :

मेरो खाना
सामान्यतः नेपाली खाना दालभात, तरकारी मन पर्छ । पछिल्लो समय ढिँडो पनि खान थालेकी छु । तरकारीमध्ये साग र लसुन मिसाएर पकाएको गुन्द्रुक असाध्यै मन पर्छ । दूध चिया त्यत्तिकै मन पर्छ । भान्छामा दैनिकजसो मासुचाहिँ नपाकिदिए हुन्थ्यो भन्ने लाग्छ । खानकै लागि कहिलेकाहीं रेष्टुरेन्ट पुग्छु । रेष्टुरेन्ट पुग्दा साँधेको भटमास र बदाम माग्न बिर्सन्न । पकाउन कहिल्यै जाँगर चलेन । तर, भाँडा माझ्न अल्छी लाग्दैन । 

मेरो पोसाक
टप्स, पाइन्ट, टी–सर्ट आदि लगाउने गरेकी छु । सेतो, कालो र खैरो रङको कपडा मन पर्छ । धेरैजसो ‘रेडिमेड’ कपडा प्रयोग गर्छु । उपहारस्वरूप पाएकोबाहेक सालिन्दा जाडो र गर्मी मौसममा कपडा किन्छु । कपडामा वार्षिक झन्डै पाँच हजार रुपैयाँ खर्च हुन्छ । कपडाको ‘ब्रान्ड’ बारे त्यति सचेत छैन । 

मेरो फिटनेस
राति अबेरसम्म बस्छु । त्यसैले शारीरिक अभ्यास गर्ने बानी छैन । खानेकुरा थोरै खाने गर्छु । 

मेरो अध्ययन
रोजा लक्जम्बर्गको जीवनी पढिसकें । हिजोआज इजा डोडाको आत्मकथा र निनु चापागाईंको दलित सौन्दर्यशास्त्र सँगसँगै पढ्दै छु । मन पर्ने लेखक थुप्रै छन् । त्यसमध्ये आहुति, युग पाठक, संगीत श्रोता र सरिता तिवारी मन पर्छ । विदेशीमा अरून्धती रोय, तसलिमा नसरिन, साल्भिया पाथलगायत मन पर्छ । हिजोआज दलित महिलाबारे ‘कन्सेप्ट पेपर’ तयार पार्दै छु । मसँग ठूलो दराज छ । दराजभरि किताब छन् । यो वर्ष १० हजारको किताब किनेकी छु ।

मेरो घुमफिर
योजनाबद्ध घुमघाममा निस्कने बानी छैन । मदन र निशाको बिहेपछि पाँच–सातजनाको टोली दार्जिलिङ पुगेका थियौं । नेपालका ६० जिल्ला टेकेकी छु । चीन, श्रीलंका, भारत पुगेकी छु । घुमेकामध्ये चीन मन पर्यो । जीवनमा एकपटक काला जातिको बस्ती पुग्न मन छ । 

मेरो फुर्सद
फुर्सद मिलाउने हो । म पार्टीको मध्यमवर्गको कार्यकर्ता हुँ । मजस्ता कार्यकर्ताले समय व्यवस्थापन गर्ने हो । तर पनि भागदौड भइहाल्छ । भागदौड भएपछि थकाइ लाग्ने नै भयो । जतिसुकै भागदौड भए पनि मोबाइल ‘स्वीच अफ’ गरेर आराम गर्ने बानी छैन । बरु ‘साइलेन्ट’ मा राख्छु । फुर्सद हुँदा तनावमा भए टीभी हेर्छु । फिल्म हेर्छु । ‘मुड’ ठीक छ भने पढ्छु । घरपरिवारलाई धेर–थोर समय दिएकी छु । कहिलेकाहीं परिवारसहित फिल्म हेर्न, रेष्टुरेन्टमा खान जाने गर्छौं । 

मेरो खेलकुद
मलाई भलिबल मन पर्छ । विद्यालयस्तरसम्म भलिबल खेलेकी थिएँ । 

मेरो मोबाइल
हुवाइको मोबाइल सेट प्रयोग गर्दै आएकी छु । यसको २५ हजार रुपैयाँ पर्छ । मोबाइलका एप्लिकेसन्समध्ये सेयर इट, गुगल, फेसबुक, ट्वीटरलगायत प्रयोग गर्छु । 

मेरो टेलिभिजन
टेलिभिजनमा समाचार प्राथमिकतासाथ हेर्छु । पूर्वजानकारी भएमा विशिष्ट व्यक्तिको अन्तर्वार्ता हेर्न छुटाउँदिनँ । डिसकभरी हेर्छु । मेरो कोठामा ३२ इन्चको एलजीको टीभी छ ।

मेरो चलचित्र
पछिल्लो समय ‘सिक्रेट सुपरस्टार’ हेरेकी थिएँ । हेरेकामध्ये दंगल, सिक्रेट सुपरस्टार र लुट मन पर्यो । दयाहाङ राई, सौगात मल्ल र दिया मास्केको अभिनय जीवन्त लाग्छ । 

मेरो रोग
टाउको दुख्नेबाहेक निरोगी नै छु । अहिलेसम्म दुईपटक ‘होलबडी चेकअप’ गराएकी छु । आफूलाई सधैं सक्रिय राख्ने भएकाले पनि स्वस्थ रहेकी हुँ कि । 

मेरो भाषणशैली
आफैंले मूल्यांकन गर्दा आफ्नो भाषणशैलीप्रति सन्तुष्ट छु । सुन्नेले पनि राम्रो भन्छन् । आफ्नो भाषणशैलीप्रति ‘प्राउड फिल’ गर्छु । भाषण गर्दा ‘चाइने’ थेगो प्रयोग गर्छु भन्ने सुन्नेले भन्छन् । समय परिस्थिति हेरेर भाषण गर्न सक्छु । भाषण गरेकै आधारमा विवादमा तानिएको छैन । भाषण गर्नअघि तयारी गर्छु ।

मेरो मापसे
बुवाले सानो छँदा बियर खुवाउनुभएको थियो । त्योभन्दा अरू खाइन । स्वास्थ्यका कारण मादक पदार्थ खान हुँदैन ।

मेरो संगीत
गीत–संगीत सुन्छु । गीत आउन मन लाग्थ्यो । ‘सहिदहरू हाँसिरहेको’ शीर्षाकृत गीत असाध्यै मन पर्छ । अञ्जु पन्त, नेहा कंकरिया (भारतीय गायिका) को आवाज श्रवणीय लाग्छ । 

मेरो भूल
जीवनमा पश्चाताप लाग्नेगरी गल्ती गरेको छैन । मैले अरूको जीवनलाई असर पुग्ने काम गरेकै छैन । गल्ती नगरी सजाय पाउनु अस्वाभाविक होइन, जुन मेरो जीवनमा पनि लागू भएको छ । 

मेरो घर
ललितपुरको ताल्छिखेल डेरामा बस्छु । कोठाभाडा मासिक २० हजार रुपैयाँ बुझाउनुपर्छ । 

मेरो राशी
राशी थाहा छैन । असारमा जन्मेकी हुँ, कुन राशी हो तपाईं नै भन्नु न । जन्मेदेखि नै क्रान्तिकारी भएकाले होला ग्रहदशा हेराउने, ग्रहशान्ति गराउने काम भएन । 

मेरो सौन्दर्यचेत
कपालमा रातो कलर गर्ने गर्छु । फेसिल गर्दिनँ । चिकित्सकको सल्लाहअनुसार सन ब्लक लगाउँदै आएकी छु । कहिलेकाहीं पफ्र्युम प्रयोग गर्छु । जीवनमा एकपटक काभ्रेको धुलिखेलमा साउना बाथ लिएकी थिएँ । 

मेरो प्रेम
मेरो दुई बिहे हो । पहिलो मागी । पछिल्लो प्रेम । 

मेरो सपना
राजनीतिक नेतृत्वको हैसियत (हामीलाई पनि जिम्मेवारी तहमा पुर्याइएको छ) ले मलाई दुई विषय सोचनीय लाग्छ । पहिलो– राजनीतिक स्थिरता कसरी कायम गर्ने होला ?, दोस्रो– बेथिति र भ्रष्टाचार कसरी अन्त्य गर्ने ? भन्ने लाग्छ । त्यतिमात्रै होइन, वितरणमुलक नभएर उत्पादनमूलक कार्यक्रम कार्यान्वयन गर्न पाए मुलुक सुधारिँदै जाने थियो । विधि र पद्धति पार्टीभित्रमात्रै नभएर देशमा कसरी स्थापित गर्ने भन्ने लागिरहन्छ ।

राजनीतिक नेता भए पनि आफूलाई त्यहाँसम्म पुर्याउनैपर्छ भन्ने सोचेकी छैन । तर, विचार दिन सक्ने राजनीतिक नेता बन्न पाए हुन्थ्यो भन्ने धोको छ । जीवनको एउटै धोको त्यति नै हो । त्योभन्दा पर सोचेकी छैन । 
मेरो मृत्यु
मानिज जन्मेपछि मर्नुपर्छ । यो मृत्यु स्वाभाविक प्रक्रिया हो । कुहिएर होइन उमारेर मर्न पाइयोस् । मृत्युसँग डर लाग्दैन । तर, कुहिएर मर्नचाहिँ डर लाग्छ । कुहिएर मर्नु भनेको केही नदिई मर्नु हो । दुईपटक मृत्युको नजिक–नजिक पुगेकी थिएँ । 

संवत् २०६५–०६६ तिरको कुरा हो । म भोजपुराको राज्य सेक्रेटरी थिएँ । म काठमाडौं आएको बेला जनतान्त्रिकले वाईसीएलका केन्द्रीय नेता हिमाल यादवलाई मारेको थियो । वार्ता चलिरहेको थियो । वार्ताका लागि म विमानबाट त्यता गएँ । वाईसीएलका नेता मोटरसाइकलमा लिन विमानस्थल आएका थिए । हामी मोटरसाइकलमा गुडिरहेका थियौं । तीव्र गतिमा गुडिरहेको मोटरसाइकल ढुंगामा चिप्ल्यो । म दुई सय मिटरसम्म पल्टँदै झरें । त्यतिबेला बाँच्छुजस्तो लागेको थिएँ ।

अर्को, वीरगन्जमा एकातिर हिन्दुवादी र अर्कोतिर सुरक्षाकर्मीले घेरे । हामी घन्टाघरको बीचमा थियौं । भाग्ने ठाउँ थिएन । हिन्दुवादीलाई हटाउनुपर्नेमा सुरक्षाकर्मीले हामीलाई लाठीचार्ज गरे । पिट्ने बेला दुखेन तर मलाई नौ टाँका लगाइएको थियो । त्यतिबेला पनि बाँचिन्छ जस्तो लागेको थिएन ।

मृत्युपछि मलामीको के अर्थ ? जसले देख्दै देख्दैन । माक्र्सको मृत्युमा १० जना मलामी थिएन । तर, उनी महान् बने । 

यो जीवनकथा पनि पढ्नुहोस्

पूर्वमन्त्री प्रकाशशरण महतको जीवन : ग्रहदशा बिग्रेकाले चुनाव हारियो

डीआईजी ठुले राईको जीवन : अपराधमुक्त मुलुकको परिकल्पना

सांसद सुदन किरातीको जीवन : २७ रात कुटाइ खाएपछि आफ्नो मृत्यु आफैंले घोषणा गरें

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार झपट बोहोराको जीवन : बैंकर्स बन्ने स्वप्नजीवी मुख्यमन्त्रीको ‘रेस’ मा

पूर्वमन्त्री नवीन्द्रराज जोशीको जीवन : भूपूप्रेमिकाको कहिलेकाँही सम्झना आउँछ

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार महेन्द्रबहादुर शाहीको जीवन : ५५ वर्ष पुगेपछि सक्रिय राजनीतिबाट बिदा लिन्छु

सांसद चक्रपाणि खनाल ‘बलदेव’ को जीवन : ओ हो ! त्यहाँ त हामी बसेकै ठाउँमा हेलिकप्टरबाट बम खसाइयो

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार शेरधन राईको जीवन : शपथ लिएर घरजम गर्छु

भरिया दिलबहादुर श्रेष्ठको जीवन : पुक्लुक्क मर्न पाए आनन्द हुन्थ्यो

रहबर अन्सारीको जीवन : अहिलेसम्म कसैसँग प्रेममा छुइनँ

‘गीतकार’ उद्योगमन्त्री सुनील थापाको जीवन : प्रधानमन्त्री बन्ने शुभसंकेत

गोर्खा भूतपूर्व संघ अध्यक्ष कृष्णकुमार राईको जीवन : आमाको निधनपछि मृत्युसँग डर लाग्नै छाड्यो

पत्रकार देवप्रकाश त्रिपाठीको जीवन :  किसुनजीलाई हराउन संलग्न भएकोमा पश्चाताप छ

काँग्रेस केन्द्रीय सदस्य डा. डिला पन्त संग्रौलाको जीवन : ‘भिजन’ र ‘मिसन’ सहित बाँचे राजनीतिक जीवन सार्थक

अभिनेत्री दीपाश्री निरौलाको जीवन : ऊसँग बिहे नभएपछि प्रेममा विश्वास छैन

कृष्ण पाउरोटी भण्डार सञ्चालक राजकर्णिकार भन्छन्– मृत्युपछि बाँच्नका लागि साहित्य लेख्छु

धावक वैकुण्ठ मानन्धरको जीवन : पाँचजनासँग प्रेम गरे पनि असफल

​सूचना विभाग महानिर्देशक वीरबहादुर राईको जीवन : गुरुको टाउको टेक्दा थप्पड

काँग्रेस महासमिति सदस्य सुवास पोखरेलको जीवन : उनलाई एकतर्फी प्रेम गरेको थिएँ

मसाल महामन्त्री मोहनविक्रम सिंहको जीवन : जलजलासँग प्रेम गर्दा पार्टीबाट निष्कासित

प्रेमबारे रञ्जु : यो प्रश्न ‘स्कीप’ गरौं न ‘प्लीज’

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्

नेपाल टेलिकम प्रबन्ध निर्देशक कामिनी राजभण्डारीको जीवन : नेपाल टेलिकमलाई ‘लिडिङ रोल’ मा राख्न प्रतिबद्ध

अमेरिकाका लागि नेपाली वाणिज्यदूत कृसु क्षेत्रीको जीवन : माफी माग्दै उनले प्रेमपत्र पठाइन्

खिमलाल देवकोटाको जीवन : जेलमा मार्ने योजना बनाइए पनि संयोगले बाँचें

साहित्यकार खगेन्द्र संग्रौलाको जीवन  : विद्यार्थी छँदा ब्रिटिस काउन्सिल र अमेरिकन लाइब्रेरीको किताब चोरें

लेखा समितिका सभापति डोरप्रसाद उपाध्यायको जीवन : तीनपटक मृत्युका नजिकनजिक पुगेर बाँचेँ

नवनिर्वाचित सांसद सुरेशकुमार राई ‘हिमाल’ को जीवन : सिमलको भुवाजस्तै प्रतिनिधि बन्ने ध्याउन्न

नवनिर्वाचित सांसद कृष्णकुमार राईको जीवन : समाजवादभन्दा अर्को सपना देखेको छैन

========================

नेपालकै पहिलो गभर्नर हिमालयशमशेर राणाको जीवन : देवशमशेरका सन्तान हामी अन्य राणाजीभन्दा गरीब

सिभिल बैंक सीईओ किशोर महर्जनको जीवन : ३३ वर्षे ‘बैंकिङ करिअर’ मा करोडपतिलाई अर्बपति बनाएँ

वनस्पतिविद् तीर्थबहादुर श्रेष्ठको जीवन : त्यतिबेला पाइन्ट लगाउनेलाई कांग्रेस भनिन्थ्यो

मानवअधिकारकर्मी कृष्ण पहाडीको जीवन : मलाई सनक चढ्यो पहेँलो लुगा लगाएँ

पूर्वउपप्रधानमन्त्री भरतमोहन अधिकारीको जीवन : जबजब राष्ट्रियताबारे बोल्छु/लेख्छु, म विवादमा परिहाल्छु

राष्ट्रगान लेखक व्याकुल माइलाको जीवन : सितोरिया करातेमा सात वर्षसम्म लगानी

नेमकिपा अध्यक्ष नारायणमान बिजुक्छेको जीवन : ग्रहदशा दुःख पाउने नै छ

प्लास्टिक सर्जन शंकरमान राईको जीवन : मेरो मृत्यु भएको वर्षौंपछि मात्रै अरूलाई थाहा पाऊन्

खानेपानी तथा सरसफाइमन्त्री जीवनबहादुर शाहीको जीवन : मलाई सिध्याउन सातपटक बम प्रहार

पूर्वउपसभामुख पूर्णा सुवेदीको जीवन : प्रधानमन्त्रीको भूमिका पाए निर्वाह गर्न तयार

एनआईसी एसिया बैंकका सीईओ लक्ष्मण रिसालको जीवन : अवकाशपछि सामाजिक काममा लाग्ने रहर

सांसद अनिता देवकोटाको जीवन : मेरो नाममा आएको ‘लभलेटर’ साइँलो बुबालाई दिन्थें

अनेरास्ववियु अध्यक्ष नवीना लामाको जीवन : म कसैलाई ‘लभ’ गर्छु

प्रा.डा. सुरेन्द्र केसीको जीवनः कुलमानजस्तै प्रचण्डले अडान लिएको भए आधाबाटो हिँडिसक्थ्यौं

लीलामणि पोखरेलको जीवन : ज्ञानेन्द्र राजा भएपछि मेरो घरमा बम पड्काइयो

पूर्वमन्त्री अग्नि सापकोटाको जीवन : एम सिक्स्टिनको तीन गोली एकैपटक लाग्दा पनि बाँचें

गायिका रेखा शाहको जीवन : भूल नगरी ११ दिन कष्टडीमा

नयाँ शक्ति नेता पासाङ शेर्पाको जीवन : त्यसबेला बालबाल बाचेँ

कीर्तिमानी तेक्वान्दो खेलाडी दीपक विष्टको जीवन : क्याम्पस पढ्दा मलाई ‘पाखे’ भन्थे

नयाँ शक्ति सहसंयोजक महेश कर्मोचाको जीवन : व्यस्तताले मर्ने पनि फुर्सद छैन मलाई

कवि सरस्वती प्रतीक्षाको जीवन : १४ वर्षसम्म एउटै मान्छेलाई प्रेम गरे पनि छुट्यो

केकी अधिकारीको जीवन : घर छिर्ने बित्तिकै रिमोट हातमा, टिभी अन

पूर्वमन्त्री गिरिराजमणि पोखरेलेको जीवन : यसरी मेरो नाम ‘योगराज’ पनि बन्यो

किरण केसीको जीवन : कसैले ब्लफ कल गरे पनि आधा घन्टा गफदिन्छु

बुद्ध एयरका मालिक वीरेन्द्रबहादुर बस्नेतको जीवन : वास्तुशास्त्रमा पटक्कै विस्वास छैन

अशोक राईको जीवन : कोदोको रक्सी असाध्यै मन पर्छ

यज्ञराज सुनुवारको जीवन : किरातीको छोरो हुँ, पिउँदिन भन्दा ढोङी भइन्छ

चन्द्रकिशोरको जीवन : तराई–मधेस बुझ्न पहाड घुम्नैपर्छ

सांसद रामहरि खतिवडाको जीवन : मन परेका बहिनीहरूको अघि उभिँदा अंकल भन्दिन्छन्

मेरो जीवन : मभन्दा लाटाले पनि ‘लभ’ गरेको देख्छु

मेरो जीवन : जो–जो प्रेममा फसे उनीहरुले एसएलसी पास गर्नै सकेनन्

अनिलकुमार झाको जीवन : राजेन्द्र महतोलाई सहयोग गरेर ठूलो गल्ती गरेँ

सीपी गजुरेलको जीवन : कोशीको भेलमा पौडिन खोज्दा झण्डै मरियो

महावीर पुनको जीवन : नेपाललाई धनी देश बनाउने मेरो सपना

पम्फा भुसालको जीवन : एक ढङ्गले बिहे गरिएन, अर्को ढङ्गले भ्याइएन

रवीन्द्र अधिकारीको जीवन : दुई सय ५० भन्दा धेरै प्रेमपत्र आए

गगन थापाको जीवन : एउटा रङ एसएमएसको कारण उनीसँग भेट भयो

दीनानाथ शर्माको जीवन : बाहुनको भट्टीमा २ गिलास लोकल पिएर सुतेको त्यो दिन…

ठाकुर गैरेको जिन्दगी : श्रीमतीको कमाई र पुख्र्यौली सम्पत्तिले घर बनाइयो

देवेन्द्र पौडेलको जीवन : प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधानमन्त्री बन्ने सपना छ

किशोर नेपालको जीवन : रक्सी खाएर २४ घण्टासम्म सुतेको पनि छु

पूर्वअर्थमन्त्री प्रकाशचन्द्र लोहनीको जीवन : एक वाक्यको त्यो भाषण

कर्णबहादुर थापाको जीवन – प्रधानमन्त्री बन्छु भनेर पाइने होइन

रामशरण महतको जीवन : किशुनजी मलाई सायरी सुनाउन लगाउनुहुन्थ्यो

कोमल वलीको जीवन : प्रधानमन्त्री बनेर देश परिवर्तन गराऊँ भन्ने सपना छ

सुजाताको जीवन : मेरो सपना केपी ओलीजीसँग मिल्छ

 राजन मुकारुङ मेरो जीवन : उखु चोर्न जाँदा बस्यो पहिलो प्रेम

मेरो जीवन : ‘अफकोर्स !’ रविनाको धेरैपटक लभ परेको छ

शंकर पोखरेल  मेरो जिन्दगी : ‘अफेयर्स’को सम्बन्ध रहेन, अन्तरजातीय बिहे गरियो

उपेन्द्र सुब्बा  मेरो जिन्दगी : यो सहरको नामी जँड्याहाको नाम उपेन्द्र सुब्बा नै थियो

वर्षमान पुन ‘अनन्त’ मेरो जीवन : अर्थमन्त्री हुन्छु भन्ने त झन् सोचेको थिइनँ

योगेश भट्टराई  मेरो जीवन : झलनाथको त्यो वचन जसले योगेशलाई रक्सी छाड्न बाध्य पार्यो

प्रदीप पौडेलको जीवन : मदिरा, प्रेमदेखि मृत्युचिन्तनसम्म २२ रहस्य

फिल्म निर्देशक नवीन सुब्बाको जिन्दगी : ‘दुई स्वीमिङ पुलजति मापसे गरियो होला’

लालबाबु पण्डित जिन्दगी : यी हुन् का खानादेखि मृत्यु चाहनासम्मका २२ रहस्य

चित्रबहादुर केसीको जिन्दगी :खानादेखि प्रेमसम्म जीवनका २१ रहस्य

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्