‘नेपाल थाइल्यान्डजत्तिको भइदिए पुग्छ,’ सिंगापुरबाट ‘मार्केटिङ’ र ‘पब्लिक रिलेसन’ अध्ययन पूरा गरेका द्विराज शर्मा सिवाकोटीको मान्यता छ, ‘नेतृत्वचाहिँ सिंगापुरको जस्तो हुनुपर्छ ।’ 

व्यवसायी जहिल्यै अवसर खोजिरहेका हुन्छन् । उनीहरूलाई बाँध्ने नीति नियम बलियो हुनुपर्छ । नेता व्यवसायीसँग बिक्री हुनुहुँदैन । तर, नेता जनताप्रति उत्तरदायी हुनुपर्छ भन्ने अल्फा बिटा ग्रुप कार्यकारी अध्यक्ष द्विराज शर्मा सिवाकोटीसँग रातोपाटीको मेरो जीवनका लागि दीपेन्द्र राईले गरेको कुराकानी : 

मेरो खाना
म ‘क्यालोरी कन्सियस’ छु । जिम गएर शारीरिक अभ्यास गर्नुभन्दा खानेकुरामा सचेत हुनु फलदायी हुन्छ । त्यसैले ‘अर्गानिक ग्रीन भेजिटेबल’ पहिलो रोजाइमा पर्छ । नेपाली खाना दालभात पनि मन पर्छ । बेलुका कम खान्छु । खाजाका रूपमा दूध वा दहीसँग म्युज्ली खाने गरेको छु । फलफूल खाइन्छ । तर, काठमाडौंमा पाइने फलफूलको गुणस्तर ग्यारेन्टी छैन । इन्डियन खाना स्वादिलो भए पनि स्वास्थ्यलाई फाइदा गर्दैन । म चाइनिज र जापानी खाना खान रुचाउँछु ।

सकेसम्म चिल्लो र गुलियो खानेकुरा खान नपरे हुन्थ्योजस्तो लाग्छ । काठमाडौं उपत्यकाका सबै रेष्टुरेन्ट जान मन पर्छ । ‘फुड टेस्ट’ गरिरहन मन पर्छ । के–कस्ता रेष्टुरेन्ट खुलेको होला भनेर हेर्न मन लाग्छ । पाककलामा कमजोर छु । 

मेरो पोसाक
‘स्मार्ट’ भएर हिँड्न मन लाग्छ । ‘स्मार्ट क्याजुयल ड्रेस’ रोजाइमा पर्छन् । सर्टचाहिँ सेतो मन पर्छ । रेडिमेड कपडा बढी प्रयोग गर्दै आएको छु । कपडाको ब्रान्डप्रति सचेत छु । स्वास्थ्य बिगार्ने कपडा कहिल्यै लगाउँदिनँ । आर्थिक अवस्था ठिकै भएकाले खान, लगाउन र सुत्ने चीजमा प्राथमिकता दिनुपर्छ । कपडा नसिलाएको धेरै भइसकेको छ, पहिले सिलाउँदा रेमन्ड जान्थें । 

मेरो फिटनेस
जिम नियमित गर्छु । योगा गर्ने सोच बनाएको छु । सातामा दुई दिन ट्रेडमिलमा दौडिन्छु । साउना बस्छु । 

मेरो अध्ययन
संसारका सफल व्यक्तित्वका जीवनी पढ्न जाँगर चल्छ । राम्रा लेखकले लेखेका ‘मेनेजमेन्ट’ र ‘मार्केटिङ’ का किताब त्यत्तिकै पढ्छु । वसन्त चौधरी, रवीन्द्र अधिकारीले लेख्नुभएको किताब पढेको छु । मेरो निजी पुस्तकालयमा एक हजारजति किताब होलान् । सालिन्दा २० हजारको किताब किन्ने गरेको छु । 

मेरो घुमफिर
धेरै घुमिसकेकाले घुम्ने रहर छैन । कामविशेषले मात्रै घुमिन्छ । हाइकिङ, ट्रेकिङ जान मन लाग्छ । मानिस नपुगेको ठाउँ (अफ्रिकाको जंगल) घुम्ने रहर छ । अमेरिकाका गाउँगाउँ पुगेर त्यहाँको विकास हेर्न जाँगर चल्छ । नेपालका ४० जिल्ला पुगेको छु । ४० देश घुमेको छु । घुमेकामध्ये सिंगापुर, दुबई र अमेरिकाको न्युयोर्क असाध्यै मन पर्यो । नेपालमा सोलुखुम्बुको नाम्चे, लुक्ला मन पर्यो । साइबेरिया र अन्टार्टिका घुम्न असाध्यै मन छ ।  

मेरो फुर्सद
व्यवसायी भएकाले व्यस्त नै छु । दौडधुप भएकाले थकाइ लाग्ने नै भयो । अत्यधिक थकाइ लाग्दा सुत्ने गरेको छु । तर, मोबाइल ‘स्वीचअफ’ गरेरै आराम गर्ने बानी छैन । फुर्सद भइहालेमा घरपरिवारसँग घुम्न जाने गर्छु । घरपरिवारलाई सक्दो घुमाउँदै आएको छु । घरपरिवारलाई राम्रै समय दिएको छु । वर्षमा एक÷दुई महिना परिवारसहित विदेश घुम्न जान्छु । परिवारसहित घुम्ने, खाने र चलचित्र हेर्ने गरेको छु ।  

मेरो खेलकुद
मलाई फुटबल मन पर्छ । क्रिकेट र टेबलटेनिस पनि मन पर्छ । सानोछँदा फुटबल खेलेको थिएँ । हिजोआज पनि फुटसल जान्छु । बक्सिङ मन पर्दैन । नेपालको मनाङ–मस्र्याङ्दी मन पर्छ भने विदेशीमा रियल म्याड्रिडलगायत मन पर्छ ।  

मेरो मोबाइल
दुई मोबाइल सेट प्रयोग गर्छु । दुवै आइफोन हुन् । एउटा आइफोन टेन अर्को सिक्स प्लस हो । मोबाइल फेरीफेरी बोक्ने गर्छु । आवश्यक पनि छ । नयाँ मोबाइल आउनसाथ किन्ने गरेको छु । किनकि ‘फिचर्स’ पनि नयाँ हुन्छ । आफूलाई ‘अपडेड’ गराउन त्यत्तिकै सहज हुन्छ । मोबाइलका एप्लिकेसन्समध्ये फेसबुक, ट्वीटरलगायत प्रयोग गर्छु ।

मेरो टीभी
घरमा दुई टेलिभिजन सेट छ । सामसुङको ७० इन्चको एलईडी हो भने सोनीको ४६ इन्चको छ । टीभीमा समाचार, ‘करेन्ट अफियर’ र ‘बिजनेस’ हेर्छु ।   

मेरो चलचित्र
हलसम्मै पुगेर पछिल्लो समय चलचित्र ‘चन्द्रमुखी’ (चलचित्रको नाम कन्फ्युज) हेरेको थिएँ । घरमै बसेर नेट फिक्सबाट चलचित्र हेरिन्छ । यसबाट संसारका उत्कृष्ट चलचित्र हेर्न सकिन्छ । हेरेकामध्ये ब्रेभ हार्ट, हिन्दी सिन्डी मन पर्यो । ऋतिक रोशन, दीपिका पादुकोण, राजेश हमाल, प्रियंका कार्कीको अभिनय जीवन्त लाग्छ ।

मेरो रोग
स्वस्थ छु । अहिलेसम्म चारपटक ‘होलबडी चेकअप’ गराएको छु । शारीरिक अभ्यास, खानपानले स्वस्थ रहन सकिँदोरहेछ । 

मेरो भाषणशैली
व्यवसायी भएकाले व्यवसायसम्बन्धी भाषण गर्नैपर्छ । व्यवसायसँग सम्बन्धित भाषण चित्तबुझ्दो गर्न सक्छु । त्यसबाहेकको पनि कामचलाउ गर्न सकिन्छ । भाषण गरेकै आधारमा एकपटक विवादमा तानिएको थिएँ । मैले भन्न खोजेको विषय सुन्नेले अर्कै अर्थमा बुझिदिँदा त्यस्तो भएको थियो । भाषण गर्नअघि तयारी गर्छु । 

मेरो मापसे
मादक पदार्थअन्तर्गत ह्वीस्की र वाइन खान्छु । होमबार पनि छ । सामान्यतः दुई पेगसम्म लिन्छु । 

मेरो संगीत
गीत–संगीत असाध्यै सुन्छु । मन पर्छ । लतामंगेशकर, नारायणगोपाललगायत मन पर्छ । गाउनचाहिँ आउँदैन तर गुनगुनाउँछु ।

मेरो भूल
मानिस हो, जान–अन्जान जोकोहीबाट गल्ती हुन्छ । तर, पश्चाताप लाग्नेगरी गल्ती गरेको छैन । गल्ती नगरीसमेत सजाय पाएको छु । सानो छँदा मैले गरेको गल्ती ढाकछोप गर्दा भाइले बुवाबाट सजाय पाएका थिए । सानो छँदा कुखुरा चोर्न गयौं । पोल खुल्यो । मैले होइन भन्दा बुवाले भाइलाई पिट्नुभएको थियो ।  

मेरो घर
म बस्दै आएको घर बनेकै किनेको हुँ । आफ्नै आर्जन र बैंकको सहायताले घर बनाए । 

मेरो राशी
मेरो राशी मीन हो । ग्रहदशा कमै हेराइन्छ । केही वर्षअघि श्रीमतीको अनुरोधमा ग्रहशान्ति गराइएको थियो । ग्रह नक्षत्रको फलप्रति त्यति विश्वास लाग्दैन । 

मेरो सौन्दर्यचेत
कपालमा जेल लगाउँछु । कहिलेकाहीं नरिवलको तेल लगाउँछु । वर्षमा एकपटक फेसियल गर्छु । अनुहारमा हल्का क्रिम लगाउँछु । सातामा पाँच दिन साउना बस्छु । तीन महिनामा एकपटक बडी मसाज गराउँछु ।  

मेरो प्रेम
हामीले प्रेमविवाह गरेका हौं । मैले नै प्रेम प्रस्ताव राखेको हुँ । 

मेरो सपना
नेपाल थाइल्यान्डजत्तिको भइदिए पुग्छ । नेतृत्वचाहिँ सिंगापुरको जस्तो हुनुपर्छ । व्यवसायी जहिल्यै अवसर खोजिरहेका हुन्छन् । उनीहरूलाई बाँध्ने नीति नियम बलियो हुनुपर्छ । नेता व्यवसायीसँग बिक्री हुनुहुँदैन । नेता जनताप्रति उत्तरदायी हुनुपर्छ ।

व्यवसायी भए पनि अवसर पाए राजनीतिमार्फत देशको सेवा गर्न पछि पर्ने छैन । मेरा छोराछोरीमध्ये कोही न कोही राजनीतिमा लागून् भन्ने लाग्छ । 
मैले विदेशमै पढें । धेरै देश हेरेको, घुमेको छु । विदेशमै ‘सेटल’ भएँ भने भारत वा चीनभन्दा पर जाने छैन ।  

मेरो मृत्यु
मृत्यु स्वाभाविक प्रक्रिया हो । म भारतको आसाममा हुर्केको हुँ । वर्षायाम थियो । माछा मार्न जाँदा साथीले ठेलेपछि कल्भर्टमा परें । दुई मिनेटजति कलभर्टभित्रै बग्दैबग्दै निस्कें । मृत्यु स्वाभाविक होस् लाग्नु अस्वाभाविक होइन । मानिस मरेपछि काठमाडौंमा व्यवस्थित राख्ने ठाउँ छैन । तसर्थ, प्रदूषण बढ्दै गएको छ । क्रिश्चियनहरू मर्नअघि हैसियतअनुसार कास्केट किन्छन् । हिन्दु धर्मले मान्यता दिए मरेपछि क्रिश्चियनहरूको जस्तो आफूलाई पनि कास्केटमा राख्न पाए हुन्थ्यो भन्ने लागेको छ । मैले श्रीमतीलाई भनिसकेको छु, मलाई पशुुपतिचाहिँ नलगियोस् । 

यो जीवनकथा पनि पढ्नुहोस्

कहिले कहिले लाग्छ सङ्गीतमा लागेर भुल गरेँछु  –रन्जित गजमेर

सांसद विशाल भट्टराईको जीवन : प्रेमसम्बन्ध रहे पनि विवाह भएन

सांसद अञ्जना विशंखेको जीवन : पहिलो मागी, पछिल्लो प्रेम

सांसद हितबहादुर तामाङको जीवन : गृहमन्त्री बादलले मासुभन्दा मीठो अन्डाकरी बनाउन सिकाए

पूर्वमन्त्री प्रकाशशरण महतको जीवन : ग्रहदशा बिग्रेकाले चुनाव हारियो

डीआईजी ठुले राईको जीवन : अपराधमुक्त मुलुकको परिकल्पना

सांसद सुदन किरातीको जीवन : २७ रात कुटाइ खाएपछि आफ्नो मृत्यु आफैंले घोषणा गरें

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार झपट बोहोराको जीवन : बैंकर्स बन्ने स्वप्नजीवी मुख्यमन्त्रीको ‘रेस’ मा

पूर्वमन्त्री नवीन्द्रराज जोशीको जीवन : भूपूप्रेमिकाको कहिलेकाँही सम्झना आउँछ

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार महेन्द्रबहादुर शाहीको जीवन : ५५ वर्ष पुगेपछि सक्रिय राजनीतिबाट बिदा लिन्छु

सांसद चक्रपाणि खनाल ‘बलदेव’ को जीवन : ओ हो ! त्यहाँ त हामी बसेकै ठाउँमा हेलिकप्टरबाट बम खसाइयो

मुख्यमन्त्रीका दाबेदार शेरधन राईको जीवन : शपथ लिएर घरजम गर्छु

भरिया दिलबहादुर श्रेष्ठको जीवन : पुक्लुक्क मर्न पाए आनन्द हुन्थ्यो

रहबर अन्सारीको जीवन : अहिलेसम्म कसैसँग प्रेममा छुइनँ

‘गीतकार’ उद्योगमन्त्री सुनील थापाको जीवन : प्रधानमन्त्री बन्ने शुभसंकेत

गोर्खा भूतपूर्व संघ अध्यक्ष कृष्णकुमार राईको जीवन : आमाको निधनपछि मृत्युसँग डर लाग्नै छाड्यो

पत्रकार देवप्रकाश त्रिपाठीको जीवन :  किसुनजीलाई हराउन संलग्न भएकोमा पश्चाताप छ

काँग्रेस केन्द्रीय सदस्य डा. डिला पन्त संग्रौलाको जीवन : ‘भिजन’ र ‘मिसन’ सहित बाँचे राजनीतिक जीवन सार्थक

अभिनेत्री दीपाश्री निरौलाको जीवन : ऊसँग बिहे नभएपछि प्रेममा विश्वास छैन

कृष्ण पाउरोटी भण्डार सञ्चालक राजकर्णिकार भन्छन्– मृत्युपछि बाँच्नका लागि साहित्य लेख्छु

धावक वैकुण्ठ मानन्धरको जीवन : पाँचजनासँग प्रेम गरे पनि असफल

​सूचना विभाग महानिर्देशक वीरबहादुर राईको जीवन : गुरुको टाउको टेक्दा थप्पड

काँग्रेस महासमिति सदस्य सुवास पोखरेलको जीवन : उनलाई एकतर्फी प्रेम गरेको थिएँ

मसाल महामन्त्री मोहनविक्रम सिंहको जीवन : जलजलासँग प्रेम गर्दा पार्टीबाट निष्कासित

प्रेमबारे रञ्जु : यो प्रश्न ‘स्कीप’ गरौं न ‘प्लीज’

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्

नेपाल टेलिकम प्रबन्ध निर्देशक कामिनी राजभण्डारीको जीवन : नेपाल टेलिकमलाई ‘लिडिङ रोल’ मा राख्न प्रतिबद्ध

अमेरिकाका लागि नेपाली वाणिज्यदूत कृसु क्षेत्रीको जीवन : माफी माग्दै उनले प्रेमपत्र पठाइन्

खिमलाल देवकोटाको जीवन : जेलमा मार्ने योजना बनाइए पनि संयोगले बाँचें

साहित्यकार खगेन्द्र संग्रौलाको जीवन  : विद्यार्थी छँदा ब्रिटिस काउन्सिल र अमेरिकन लाइब्रेरीको किताब चोरें

लेखा समितिका सभापति डोरप्रसाद उपाध्यायको जीवन : तीनपटक मृत्युका नजिकनजिक पुगेर बाँचेँ

नवनिर्वाचित सांसद सुरेशकुमार राई ‘हिमाल’ को जीवन : सिमलको भुवाजस्तै प्रतिनिधि बन्ने ध्याउन्न

नवनिर्वाचित सांसद कृष्णकुमार राईको जीवन : समाजवादभन्दा अर्को सपना देखेको छैन

========================

नेपालकै पहिलो गभर्नर हिमालयशमशेर राणाको जीवन : देवशमशेरका सन्तान हामी अन्य राणाजीभन्दा गरीब

सिभिल बैंक सीईओ किशोर महर्जनको जीवन : ३३ वर्षे ‘बैंकिङ करिअर’ मा करोडपतिलाई अर्बपति बनाएँ

वनस्पतिविद् तीर्थबहादुर श्रेष्ठको जीवन : त्यतिबेला पाइन्ट लगाउनेलाई कांग्रेस भनिन्थ्यो

मानवअधिकारकर्मी कृष्ण पहाडीको जीवन : मलाई सनक चढ्यो पहेँलो लुगा लगाएँ

पूर्वउपप्रधानमन्त्री भरतमोहन अधिकारीको जीवन : जबजब राष्ट्रियताबारे बोल्छु/लेख्छु, म विवादमा परिहाल्छु

राष्ट्रगान लेखक व्याकुल माइलाको जीवन : सितोरिया करातेमा सात वर्षसम्म लगानी

नेमकिपा अध्यक्ष नारायणमान बिजुक्छेको जीवन : ग्रहदशा दुःख पाउने नै छ

प्लास्टिक सर्जन शंकरमान राईको जीवन : मेरो मृत्यु भएको वर्षौंपछि मात्रै अरूलाई थाहा पाऊन्

खानेपानी तथा सरसफाइमन्त्री जीवनबहादुर शाहीको जीवन : मलाई सिध्याउन सातपटक बम प्रहार

पूर्वउपसभामुख पूर्णा सुवेदीको जीवन : प्रधानमन्त्रीको भूमिका पाए निर्वाह गर्न तयार

एनआईसी एसिया बैंकका सीईओ लक्ष्मण रिसालको जीवन : अवकाशपछि सामाजिक काममा लाग्ने रहर

सांसद अनिता देवकोटाको जीवन : मेरो नाममा आएको ‘लभलेटर’ साइँलो बुबालाई दिन्थें

अनेरास्ववियु अध्यक्ष नवीना लामाको जीवन : म कसैलाई ‘लभ’ गर्छु

प्रा.डा. सुरेन्द्र केसीको जीवनः कुलमानजस्तै प्रचण्डले अडान लिएको भए आधाबाटो हिँडिसक्थ्यौं

लीलामणि पोखरेलको जीवन : ज्ञानेन्द्र राजा भएपछि मेरो घरमा बम पड्काइयो

पूर्वमन्त्री अग्नि सापकोटाको जीवन : एम सिक्स्टिनको तीन गोली एकैपटक लाग्दा पनि बाँचें

गायिका रेखा शाहको जीवन : भूल नगरी ११ दिन कष्टडीमा

नयाँ शक्ति नेता पासाङ शेर्पाको जीवन : त्यसबेला बालबाल बाचेँ

कीर्तिमानी तेक्वान्दो खेलाडी दीपक विष्टको जीवन : क्याम्पस पढ्दा मलाई ‘पाखे’ भन्थे

नयाँ शक्ति सहसंयोजक महेश कर्मोचाको जीवन : व्यस्तताले मर्ने पनि फुर्सद छैन मलाई

कवि सरस्वती प्रतीक्षाको जीवन : १४ वर्षसम्म एउटै मान्छेलाई प्रेम गरे पनि छुट्यो

केकी अधिकारीको जीवन : घर छिर्ने बित्तिकै रिमोट हातमा, टिभी अन

पूर्वमन्त्री गिरिराजमणि पोखरेलेको जीवन : यसरी मेरो नाम ‘योगराज’ पनि बन्यो

किरण केसीको जीवन : कसैले ब्लफ कल गरे पनि आधा घन्टा गफदिन्छु

बुद्ध एयरका मालिक वीरेन्द्रबहादुर बस्नेतको जीवन : वास्तुशास्त्रमा पटक्कै विस्वास छैन

अशोक राईको जीवन : कोदोको रक्सी असाध्यै मन पर्छ

यज्ञराज सुनुवारको जीवन : किरातीको छोरो हुँ, पिउँदिन भन्दा ढोङी भइन्छ

चन्द्रकिशोरको जीवन : तराई–मधेस बुझ्न पहाड घुम्नैपर्छ

सांसद रामहरि खतिवडाको जीवन : मन परेका बहिनीहरूको अघि उभिँदा अंकल भन्दिन्छन्

मेरो जीवन : मभन्दा लाटाले पनि ‘लभ’ गरेको देख्छु

मेरो जीवन : जो–जो प्रेममा फसे उनीहरुले एसएलसी पास गर्नै सकेनन्

अनिलकुमार झाको जीवन : राजेन्द्र महतोलाई सहयोग गरेर ठूलो गल्ती गरेँ

सीपी गजुरेलको जीवन : कोशीको भेलमा पौडिन खोज्दा झण्डै मरियो

महावीर पुनको जीवन : नेपाललाई धनी देश बनाउने मेरो सपना

पम्फा भुसालको जीवन : एक ढङ्गले बिहे गरिएन, अर्को ढङ्गले भ्याइएन

रवीन्द्र अधिकारीको जीवन : दुई सय ५० भन्दा धेरै प्रेमपत्र आए

गगन थापाको जीवन : एउटा रङ एसएमएसको कारण उनीसँग भेट भयो

दीनानाथ शर्माको जीवन : बाहुनको भट्टीमा २ गिलास लोकल पिएर सुतेको त्यो दिन…

ठाकुर गैरेको जिन्दगी : श्रीमतीको कमाई र पुख्र्यौली सम्पत्तिले घर बनाइयो

देवेन्द्र पौडेलको जीवन : प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधानमन्त्री बन्ने सपना छ

किशोर नेपालको जीवन : रक्सी खाएर २४ घण्टासम्म सुतेको पनि छु

पूर्वअर्थमन्त्री प्रकाशचन्द्र लोहनीको जीवन : एक वाक्यको त्यो भाषण

कर्णबहादुर थापाको जीवन – प्रधानमन्त्री बन्छु भनेर पाइने होइन

रामशरण महतको जीवन : किशुनजी मलाई सायरी सुनाउन लगाउनुहुन्थ्यो

कोमल वलीको जीवन : प्रधानमन्त्री बनेर देश परिवर्तन गराऊँ भन्ने सपना छ

सुजाताको जीवन : मेरो सपना केपी ओलीजीसँग मिल्छ

 राजन मुकारुङ मेरो जीवन : उखु चोर्न जाँदा बस्यो पहिलो प्रेम

मेरो जीवन : ‘अफकोर्स !’ रविनाको धेरैपटक लभ परेको छ

शंकर पोखरेल  मेरो जिन्दगी : ‘अफेयर्स’को सम्बन्ध रहेन, अन्तरजातीय बिहे गरियो

उपेन्द्र सुब्बा  मेरो जिन्दगी : यो सहरको नामी जँड्याहाको नाम उपेन्द्र सुब्बा नै थियो

वर्षमान पुन ‘अनन्त’ मेरो जीवन : अर्थमन्त्री हुन्छु भन्ने त झन् सोचेको थिइनँ

योगेश भट्टराई  मेरो जीवन : झलनाथको त्यो वचन जसले योगेशलाई रक्सी छाड्न बाध्य पार्यो

प्रदीप पौडेलको जीवन : मदिरा, प्रेमदेखि मृत्युचिन्तनसम्म २२ रहस्य

फिल्म निर्देशक नवीन सुब्बाको जिन्दगी : ‘दुई स्वीमिङ पुलजति मापसे गरियो होला’

लालबाबु पण्डित जिन्दगी : यी हुन् का खानादेखि मृत्यु चाहनासम्मका २२ रहस्य

चित्रबहादुर केसीको जिन्दगी :खानादेखि प्रेमसम्म जीवनका २१ रहस्य

कृषिविद् मदन राईको जीवन : मेरो मलामी श्रीमती पनि नजाऊन्