भारतको उत्तर प्रदशको अमरोहा गाउँ बावनखेडी यतिबेला शबनमको मृत्युदण्डका कारण चर्चामा छ । सन् २००८ मा एकै परिवारका ७ जनाको हत्याले पूरा प्रदेशमा व्यापक चर्चा थियो । मानिसहरु न्यायको माग गर्दै सडकमा उत्रिएका थिए । एक भारतीय सञ्चार माध्यमले शवनमको विषयमा अनुसन्धान अधिकारी, सरकारी वकिल र शबनमका वकिलसँग कुराकानी गरेको छ ।

‘मुख्यमन्त्रीलाई शबनमलाई आर्थिक मद्दत गर्न रोकेका थिए’

बावनखेडी हत्याकाण्डको अनुसन्धान गर्ने प्रहरी अधिकारी आरपी गुप्ता रिटायर्ड भइसकेका छन् र एक नीजि विश्वविद्यालयमा प्रशासनिक अधिकारीको रुपमा काम गरिरहेका छन् । शबनम र सलिमलाई पक्राउ गर्ने गुप्ताले घटना हुनु दुई दिन अघि मात्रै हसनपुर थानाको चार्ज पाएका थिए । उनी भन्छन्, ‘७ जनाको हत्या भएको थियो । कोही साक्षी थिएनन् । घटनास्थलबाट धेरैजसो प्रमाण मेटिएको थियो । यो ब्लाइन्ड मर्डर थियो । मुख्यमन्त्री आफैं घटनास्थलमा पुगेकी थिइन् । अपराधी पक्राउ गर्न ढिला भएको भए प्रहरीमाथि धेरै प्रश्न उठ्न सक्थ्यो ।’

उनी त्यतिबेलाको घटना स्मरण गर्दै भन्छन्, ‘तत्कालीन मुख्यमन्त्री मायावती घटनास्थलमा पुगिन् र बावनखेडीमा भीडको अगाडि २४ घण्टाभित्र घटनाको वास्तविकताबारे पर्दाफास गर्ने बचन दिइन् । मुख्यमन्त्री शबनमलाई पाँच लाख भारुको आर्थिक मद्दत लिएर उनको घर गइरहेकी थिइन् तर मैले उनको पीएलाई मुख्यमन्त्रीलाई आर्थिक मद्दत दिनबाट रोक्न भनिदिएँ । मलाई लागेको थियो कि पीएले मेरो कुरा गम्भीरताका साथ लिएनन् । त्यतिबेला मैले एक स्थानीय बसपा विधायक हाजी शब्बनसँग शबनम आफैं पनि हत्यारा हुनसक्ने बताएको थिएँ । त्यसैले मुख्यमन्त्रीले तत्कालका लागि आर्थिक मद्दत रोक्नुपर्ने बताएको थिएँ । ’

‘तर जसरी भए पनि यो सन्देश मुख्यमन्त्रीसम्म पुग्यो । तत्कालीन मुख्यमन्त्री मायावतीले केही मिनेटपछि शबनमलाई भेटिन्, सहानुभूति पनि व्यक्त गरिन् तर आर्थिक मद्दत दिइनन् । पाँच लाख भारुको मद्दतको घोषणाा गर्दै उनले अनुसन्धान पूरा भएपछि सरकारले प्रदान गर्ने बताइन् । त्यसको भोलिपल्ट प्रहरीले हत्याकाण्डको खुलासा गरे । त्यतिबेलासम्म शबनम र उनका प्रेमी पक्राउ परिसकेका थिए ।’

यो फोटो  रामपुर जेल को हो। 

नयाँ मोबाइल–सिम खरिद गरे, नशालु औषधी पनि टाढाबाट किनेकी थिइन्ः

अनुसन्धान अधिकारी गुप्ता भन्छन्, ‘शबनम र सलिमले लामो योजना बनाएर यो हत्या गरेका थिए । हरेक चरण योजनाबद्ध थियो । कुरा गर्नका लागि नयाँ मोबाइल र सीम खरिद गरेका थिए । कसैलाई शंका नहोस् भनेर नशालु औषधी पनि टाढाबाट खरिद गरेका थिए । शबनमले आफ्ना काकाका छोरामाथि पनि हत्याको आरोप लगाएकी थिइन् । शबनमका पितासँग जग्गासम्बन्धि विवाद चलिरहेको थियो तर पनि घटनास्थल हेर्दा हामीले हत्यारा घर भित्रकै हुन् भनेर अनुमान गरिसकेका थियौं । लुटपाट र बदमास भागेको कहानी झुटो लागिरहेको थियो किनभने घरबाट कुनै पनि सामान गायब थिएन । महिलाले लगाएको गहना पनि यत्तिकै थिए ।’

प्रहरीले सुरुवाती घण्टामा शबनमका काकाका छोरालाई शंकाको आधारमा सोधपुछका लागि पक्राउ पनि गरेको थियो । मुरादाबादका तत्कालीन डिआईजी बद्री प्रसादले सम्पत्ति विवादको कुरा आइरहेको छ र एक संदिग्धलाई पक्राउ पनि गरिएको छ । प्रहरीले शबनमलाई सोधे – जब लुटेरा गए तब ढोका किन बन्द थियो ? राती तिमी एक बजे छतबाट किन ओर्लियौ ? जब घरमा इनवर्टर थियो, बिजुली थियो तब छतमा किन सुत्न गयौ ? छतमा ओछ्यान किन थिएन ? यी प्रश्न सुनेर शबनम आत्तिइन् ।

गुप्ता भन्छन्, ‘काकाका भाइलाई फसाउने शबनमको चाल पनि फेल खायो । हामी प्रमाणको खोजीमा थियौं र एक व्यक्तिले निकै पत्यारिलो सूचना दिए । त्यसपछि प्रमाणहरु भेटिँदै गयो । नशालू औषधी पनि भेटियो, मोबाइल र सीम कार्ड पनि भेट्यौं । हत्याका बेला प्रयोग भएको बञ्चरो पनि भेटियो । हामीले नक्कली पहिचान पत्रमा सीमा बेच्ने पसलेलाई पनि जेल पठाएका थियौं । बिसरा रिपोर्टमा नशाको औषधीको पुष्टि भएको थियो । ’

यो पनि:

शबनमलाई माफी दिइयोस्, मृत्युदण्ड दिए दुर्भाग्य र समस्या निम्तिनेः अयोध्याका सन्तलाई किन यस्तो डर ?

भारतमा मृत्युदण्ड पाएकी पहिलो महिला शबनमका आफन्तले शव नबुझ्नेः भने, ‘उसको यहाँ केही छैन, उसको छोरा पनि नाजायज हो’

भारतमा मृत्युदण्ड पाएकी शबनमले बारम्बार चुमिन् छोराको अनुहार, अँगालोमा बाँधेर धेरै बेर रोइन्

भारतमा पहिलो पटक महिलालाई मृत्युदण्ड दिने तयारी, यस्तो छ यी महिलाको कसुर

न्यायाधिसले मृत्युदण्डको सजाय सुनाउनु अघि शबनम–सलिमलाई चेम्बरमा बोलाएर कुराकानी गरेः

सरकारी वकिल धर्मपाल सिंह भन्छन्, ‘घटनामा कोही पनि साक्षी थिएनन् । यो घटना पूर्ण रुपमा परिस्थितिजन्य प्रमाणमा निर्भर थियो । प्रमाण र साक्षीको तालमेल मिल्दै गयो । पर्याप्त प्रमाण र कन्फेसन (स्विकारोक्ति) पछि न्यायाधिस एसए हुसैनी साहबले दुबैलाई मृत्युदण्डको सजाय सुनाएका थिए । संसारको हरेक अदालतमा यो निर्णय यथावत् रहनेछ ।’ उनी भन्छन्, ‘बच्चालाई समेत मारिएको थियो । यो निकै क्रुर पल थियो । फाँसीभन्दा पनि कुनै ठूलो सजाय हुन्थ्यो भने हामी त्यो माग गर्दथ्यौं ।’

शबनम र सलिमका वकिल इरशाद अन्सारी भन्छन्, ‘शबनमले सधैं आफू र सलिमले कुनै हत्या नगरेको बताउने गर्थिन् । प्रहरीले अत्यधिक यातना दिएकोले आफूहरुले अपराध स्विकार गरेको उनको भनाई थियो । प्रहरीले भेट्टाएको बञ्चरो पनि नक्कली भएको सलिमले बताउने गर्दथ्यो । आफूहरुले कुनै बञ्चरो प्रयोग नगरेको पनि उनी बताउने गर्दथे ।’

अन्सारी भन्छन्, ‘न्यायाधिसले सुरुमा सलिमलाई चेम्बरमा बोलाए त्यसपछि शबनमलाई । दुबैसँग छुट्टाछुट्टै कुरा गरेपछि एक–अर्कालाई अगाडि राखिएको थियो । त्यतिबेला एक अर्काले आरोप लगाएका थिए ।’

अनुसन्धान अधिकारी आरपी गुप्ता र सरकारी वकिल डिपी सिंहले पनि यसको पुष्टि गर्छन् । गुप्ताले भने, ‘निर्णय सुनाउनु अघि न्यायाधिसले मलाई प्रहरीले थुप्रै पटक विवेचनामा गलत मानिसहरु पनि फसाएको बताएका थिए । त्यतिबेला मैले आफूलाई आफ्नो अनुसन्धानमा शत प्रतिशत विश्वास भएको बताएको थिएँ ।’

सरकारी वकिल डिपी सिंह पनि भन्छन्, ‘तत्कालीन जिला न्यायाधिस हुसैनीको अगाडि शबनम र सलिमले वास्तविकता सुरु गरेका थिए । त्यसपछि मात्रै उनीहरुलाई मृत्युदण्डको सजाय सुनाइएको थियो । यो रेयरेस्ट अफ रेयर मामला थियो । ’

अदालतले सय मिति र २९ साक्षीको बयानपछि १४ जुलाई सन् २०१० मा शबनम र सलिमलाई दोषी ठहर गरिएको थियो । उनीहरुलाई परिवारका सातजनाको हत्याको दोषी पाइएको थियो । शबनमको परिवारले उनको र सलिमको विवाहमा बाधा पुर्याइरहेका कारण यस्तो अपराध घटित भएको थियो । त्यसको भोलिपल्ट १५ जुलाईमा २९ सेकेन्डभित्रै दुबैलाई फाँसीको सजाय सुनाइएको थियो ।’

अमरोहका वरिष्ठ पत्रकार ओबैद–उर–रहमान पनि त्यस दिन अदालतमा उपस्थित थिए । ओबैद स्मरण गर्दै भन्छन्, ‘शबनम र सलिम एक अर्कामाथि आरोप लगाइरहेका थिए । उनीहरु त्यहि व्यक्ति थिए जसले आफूहरु सँगै बस्नका लागि एक अबोध बालकसहित सातजनाको हत्या गरेका थिए । तर मृत्युदण्डको सजाय सुनाएपछि उनीहरु एक–अर्काको विरुद्धमा उत्रिएका थिए । ’

कचहरीका थुप्रै पुराना वकिलका अनुसार सजाय सुनाएपछि शबनम आफ्ना छोरालाई काखमा लिएर अदालत पुगेकी थिइन् । अदालतबाहिर निस्कँदै सलिमले शबनममाथि रिस पोख्दै भनेका थिए, ‘मैले केही गरेको होइन, शबनमले बहकाउमा आएर ममाथि झुटो आरोप लगाइरहेकी छिन् ।’

शबनम अब भारतमा मृत्युदण्ड पाउने पहिलो महिला हुन सक्छिन् । अनुसन्धान अधिकारी आरपी गुप्ता भन्छिन्, ‘मैले कहिल्यै उनको आँखामा अफसोस देखिनँ । उनी एक निकै चतुर हत्यार हुन् । उनलाई फाँसीमा चढाएपछि नै न्याय पूरा हुनेछ । यस्ता मानिसहरुका लागि समाजमा कुनै स्थान दिइनु हुँदैन ।’

उनी थप्छिन्, ‘आज शबनमको बच्चाको कुरा गरेर उनलाई मृत्युदण्ड दिइनु हुँदैन भन्ने कुरा उठाइएको छ । ती पनि १० महिनाका अबोध नै थिए जसको गला शबनमले नै दबाएकी थिइन् । जे भयो, त्यो बर्बरताको हद थियो । यस्तो कुनै दोस्रो उदाहरण छैन ।’