कविता : रक्सीको कथा
शनिबार, २३ चैत २०७५, १२ : ३४
लक्ष्मण सिटौला
बोतलबाट गिलासमा झरेपछि
रक्सीले मलाई हेरेर भन्यो–
मलाई पिउनुस् निर्धक्क पिउनुस् !
पिएर रित्तिएको गिलासत हो जिन्दगी
पिउनैत छ आखिर लाग्नी गरेर पिउनुस
इन्द्रेणीले खोला सोसेर आकाश पुर्याउँछ भन्छन
मात नलागेत केको मजा
रक्सी सग पीडालाई सितन बनाउँदै पिउनुस्
नसाको मजामा एकछिन आफैलाइ बिर्सेर पिउनुस्
पिउनुको मातमा आफैलाई खोजेर पिउनुस
खोलाले पनि साउन पिएकै हो
पहाडले पनि झरी पिएकै हो
वैशाखले वसन्त पिएकै हो
तरुणी ओठहरुले बैँस पिएकै हो
पिउनुस निर्धक्क पिउनुस
बैंसले छोडेर गएपछि निदाउँछन फूलहरु पनि
भोलि कसले पो देखेको छ र ?
हिजोलाई आजले पिए जस्तै
आजलाई भोलिले पिउने छ
को छ र नपिउने यहाँ ?
त्यसैले कविजी ! मलाई पिउनुस निर्धक्क पिउनुस
ब्यापारीको ओठमा पुगेर मेरो मृत्यु हुनुभन्दा
एउटा कविको ओठमा पुगेर मृत्यु भोग्नु
आह त्यो पो मजा !
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
हिमालमा पर्यटकलाई हेलिकोप्टरको सहारा
-
भोलिदेखि अन्तर्राष्ट्रिय महिला उद्यमी व्यापार मेला सुरु हुँदै
-
सहकारी अनियमिततामा संलग्न १ हजार ११० जना फरार
-
क्रिकेटर केभिन पिटर्सन भन्छन्– खराब सहरको परिचय बनाउँदैछ लन्डन
-
एक वर्षमा ५ हजार १५० वटा गम्भीर प्रकृतिका अपराध
-
हाम्रो नेपाली पार्टीका बज्राचार्यको शपथ आजै, मुख्यमन्त्रीसँग तीन सर्त