कविता : इच्छा
शनिबार, २८ पुस २०७५, ११ : ३१
मनोज लम्साल
असीमित भोक जगाएर कर्मको
सपनालाई म ब्युझाँउन सकूँ
काँडाहरू हटाएर पथको
दिव्य मार्ग म बनाउन सकूँ
विचलन मनमा कहीँकतै नआओस्
चट्टानसरी अडिग बन्न म सकूँ
तिर्खाएका काकाकुल मनहरूलाई
पानी बनेर मेटाउन सकूँ ।
हारेर मुर्झाएका फूलहरूमा
लाली बनेर झर्न म सकूँ
अभावले पिल्सिएका ओठहरूलाई
आशा बनी हरदम हँसाउन सकूँ
अँध्यारोको कहरमा बाटो भुल्नेहरूलाई
प्रकाश बनी बाटो देखाउन सकूँ
अन्यायको जाँतोमा पिसिएकाहरूलाई
न्यायरूपी डोरी बनी बाध्न म सकूँ
आफूभित्रका हरेक कमजोरीलाई
खुल्ला हृदयले स्वीकार गर्न म सकूँ
आफूलाई आफैले प्रश्न गर्दै हरदम
एक असल मानिस बनी देखाउन सकूँ
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
अस्पताल परिसरमा इजरायली कारबाही, एक हप्तामा २ सय व्यक्तिको मृत्यु
-
एक वर्षमा ५ हजार १५० वटा गम्भीर प्रकृतिका अपराध
-
एसइई परीक्षा : सुदूरपश्चिममा एक हजार २१ परीक्षार्थी अनुपस्थित
-
राष्ट्रियसभा उपाध्यक्ष अर्यालले दिइन् पदबाट राजीनामा
-
काठमाडौँको छाउनीमा सर्जन डा.प्रतिभा धौभडेल मृत फेला
-
शिक्षा मन्त्रीले सोधिन् मन्त्रालयका २० जना कर्मचारीलाई स्पष्टीकरण