कविता : दुःखी फूल
शनिबार, ०८ मङ्सिर २०७५, १२ : १९
पहराबीच सुनगाभा नाच्छ
हिलोबीच कमल बाँच्छ
काँडाबीच गुलाफ हाँस्छ
अभावबीच तिमीले फुल्न बिर्सिदिए
यो वैरागीलाई कसले पिरती गाँस्छ ?
समयको डोबहरूमा
केही प्रेमिल सम्झनाका पाइलाहरू
त्यतिखेरसम्म ज्युँदा हुनेछन्
जतिखेरसम्म तिमीले अरूको शिरमा सजिन
हाँगाबाट चुँडिएर मृत्यु स्वीकार्ने छौ ।
अभावबीच फुल्नु
मृत्युलाई भुल्नु
कुनै संयोग ?
कुनै वियोग ?
या कुनै कर्तव्य ?
आफूलाई यही सम्झ– दुःखी फूल !
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
माओवादीको प्राथमिकतामा परेन एकता वार्ता समिति
-
जनक शिक्षा सामाग्री केन्द्रको प्रबन्ध सञ्चालकका लागि दरखास्त आह्वान
-
सन्तान सम्बन्धको आँसु !
-
एनआईसी एशिया लघुवित्तको साढे चार लाख कित्ता शेयर रूपान्तरण हुँदै
-
पछिल्लो आठ पालीमा एक शतक, ६ अर्धशतक र पाँच सयभन्दा बढी रन
-
ट्रम्पले भने, ‘प्यालेस्टिनीहरूलाई आफ्नो देशमा राख्न अस्वीकार गर्ने देशहरूको सहयोग रोक्छु’