धनगढी । नेपाल क्रिकेट सङ्घ (क्यान) ले महिला टी–२० विश्वकप क्रिकेट प्रतियोगिता अन्तर्गत एशिया छनोटका लागि प्रारम्भिक चरणमा २८ खेलाडी चयन गरेर बन्द प्रशिक्षणमा राखेको छ । मंगलबारदेखि क्यानले बन्द प्रशिक्षण सुरु गरेको हो ।

आउँदो मे महिनामा थाइल्याण्डमा हुने एशिया छनोटका लागि क्यानले बन्द प्रशिक्षणमा रहेकामध्येबाटै टिम घोषणा गर्नेछ । सिनियर राष्ट्रिय टिमको क्याम्पमा यसअघि टिममै नपरेका केही नयाँ अनुहार पनि सामेल छन् ।

यु–१९ टिममा आफ्नो प्रदर्शन देखाएर सिनियर राष्ट्रिय टिमको क्याम्पमा स्थान बनाउन सफल खेलाडीमध्ये अनु कडायत एक हुन् । विश्वकप छनोटका लागि राष्ट्रिय टिमको क्याम्पमा परेपछि खुसी देखिएकी उनी भन्छिन्, ‘मेरो लागि यो सुनौलो अवसर हो । म यसलाई सदुपयोग गर्नेछु ।’

अनुले यसअघि यू–१९ नेपाली राष्ट्रिय क्रिकेट टिमबाट खेलिसकेकी छन् । सुदूरपश्चिम प्रदेशबाट प्रधानमन्त्री कप लगायतका विभिन्न राष्ट्रिय प्रतियोगितामा पनि उनले सहभागिता जनाएकी छन् । क्रिकेट खेल्न थालेको छोटो समयमै अनुले उत्कृष्ट प्रदर्शन गर्दै राष्ट्रिय टिममा स्थान बनाउन सफल भएकी हुन् ।

अनुले हालै एसईई परीक्षा दिएकी छन् । सुदूरपश्चिमको बझाङ जिल्लाको दुर्गाथली गाउँपालिका–५, जाफ्रीकी बासिन्दा अनुका लागि यहाँसम्मको यात्रा कम चुनौतीपूर्ण थिएन । भौगोलिक विकटताका कारण उनको गाउँ दुर्गम र अविकसित छ । स्थानीय सरकार आएपछि जिप पुग्न सक्ने एउटा बाटो खनिएको छ ।

उनको गाउँमा दुःख छ । युवाहरू कमाइका लागि भारत जाने गर्दछन् । विद्युत् र स्वास्थ्य सेवामा पहिलाको भन्दा केही सुधार भए पनि पूर्वाधार विकासमात्र होइन, चेतनामा पनि यो ठाउँ पछाडि नै छ । सामाजिक चेतनामा कमी छ । गाउँका छोरीहरूको सानै उमेरमा बिहे हुन्छ । नयाँ देखासिकीले केही परिवर्तन भए पनि अझै यहाँ बालविवाह रोकिएको छैन ।

अनुको गाउँठाउँमा खेलाडी बन्ने सपना देख्नु सजिलो कहाँ छ र ! अनुका दाजु सिजनअनुसार रोजगारीका लागि भारत जान्छन् । उनकै कमाइले घर खर्च चलेको छ । आमा र हजुरआमाको सामाजिक सुरक्षा भत्ताले पनि खर्च चलाउन केही सहज भएको छ । जहाँ छोरीहरूले खेलमा सहभागिता कम देखाउँछन्, त्यहीँबाट अनु आफ्नो पहिचान बनाउन सफल भएकी छन् ।

अनु निरन्तर आफ्नो सपना पछ्याइरहेकी छन् । उनले क्रिक्रेटमा देखाएको साहसको अहिले चर्चा भएको उनका काका देउपाल जप्रेल बताउँछन् ।

‘अनु क्रिक्रेटमा उनका गाउँ, जिल्लाकै लागि हजारौँमा एक हुन् । उनी अब देशका लागि पनि यही स्थान बनाउन चाहन्छिन् । हामीले उनीमाथि पूरै गाउँको मात्र होइन, देशको नाम चिनाउने आशा राखेका छौँ,’ देउपालले भने ।

अनुको गाउँमा छोरी मान्छे खेलाडी बन्न फलामको चिउरा चपाउनुसरह गाह्रो मानिन्छ । खेल्नका लागि आधारभूत संरचना र प्रशिक्षणको अभावबिच उनले क्रिकेटसँगको सम्बन्धलाई बलियो बनाउँदै अघि बढिन् ।

खेलका लागि कपाल छोटो पारेपछि गाउँलेहरूले खिसी गरे पनि अनु आफ्नो निर्णयमा अडिग रहिन् । उनको सफलताको यात्रा चार वर्ष अघि धनगढीमा भएको यू–१९ महिला राष्ट्रिय क्रिकेट प्रतियोगिताबाट सुरु भएको हो । कर्णाली प्रदेशविरुद्धको खेलमा बलिङको ओपनर बनेकी अनुले दुई विकेट लिइन् । दोस्रो खेलमा एक विकेट लिँदै २७ रनको योगदान गरिन् । तेस्रो खेलमा पनि दुई विकेट लिएर आफ्नो क्षमता उनले देखाइन् । छोटो समयमै अनुले देखाएको प्रदर्शनले सबैको मन जित्यो । उनी यू–१९ राष्ट्रिय टिममा परिन् ।

अब अनुको लक्ष्य सिनियर राष्ट्रिय टिममा डेब्यु गर्नु हो । सिनियर राष्ट्रिय टिममा परेर देशको लागि क्रिकेट खेल्न पाउनु उनको मुख्य सपना हो । अनुका आमा र दाजु पनि उनलाई सिनियर टिममा देख्न चाहन्छन् । अनु भन्छिन्, ‘सिनियर राष्ट्रिय टिममा नपरे पनि म निराश हुने छैन । अझ बढी मेहनेत गरेर आफ्नो सपना पूरा गर्नेछु ।’

तर पनि सुदूरपश्चिमबाट प्रतिनिधित्व गर्दै राष्ट्रिय टिममा स्थान बनाउने उनको अठोट छ । यू–१९ राष्ट्रिय टिमको अनुभवलाई उनी सिनियर टिममा बलियो बनाउन चाहान्छिन् ।

दाजुले क्रिकेटर बन्ने अनुको सपना पूरा गर्न सबै सहयोग गर्ने बाचा गरेका छन् । गाउँमा दाजु, काका लगायतका आफन्त, जिल्लाका क्रिक्रेट कोचको सहयोगबाट उनी प्रदेश र राष्ट्रिय टिममा परिन् । अहिले त सुदूरपश्चिम प्रादेशिक क्रिक्रेट संघले उनलाई मासिक तलब दिने घोषणा गरेको छ ।

पाँच वर्ष अघि नै गाउँमा क्लबहरूले कहिलेकाहीँ आयोजना गर्ने क्रिकेट प्रतियोगितामा केटा मान्छेमात्रै खेल्थे। केटा मान्छेले खेलेको देख्दा उनलाई पनि खेल्न मन लाग्थ्यो तर गाउँमा त्यसरी खेल्न कहाँ पाउनु !

संयोग नै मान्नुपर्छ, उनका लागि खुसीको खबर आयो । केटीहरूलाई पनि ४–४ ओभरको खेल खेलाउने भनेर क्रिकेट प्रतियोगिता भयो । ब्याट र बल समात्न नजान्नेहरू पनि रहरले प्रतियोगितामा सहभागी भए । त्यसमै अनुले पनि खेलिन् । ख्यालख्यालमै आयोजना भएको प्रतियोगितामा अनुको प्रतिभा उत्कृष्ट ठहरियो । अवसर पाए उनले निकै राम्रो खेल्न सक्ने देखियो ।

गाउँपालिकाले उनलाई क्रिकेट अभ्यास गर्न जिल्ला सदरमुकाम चैनपुर पठायो । उनीसँगै अरू दुई जनाले पनि अवसर पाए । अनुले जिल्लाका खेलाडीसँग खेल्न र कोचसँग प्रशिक्षण लिन पाइन् । बझाङको क्रिकेट टिमसँग अभ्यास गर्न पाइन् । कोचले प्रशिक्षण दिए । फिल्डिङ, ब्याटिङ र बलिङबारे धेरै कुरा सिकिन् ।

कोचको प्रशिक्षणमा एक महिना अभ्यास गरेर अनु गाउँ फर्किइन् । यही सिकाइबाट उनले क्रिक्रेटको यात्रा सुरू गरेकी थिइन् ।