ए झरी, ए बाढी, ए बादल !
किन उसको छानो भत्काउन तम्सन्छस् ?
किन भिजाउँछस् उसका गुन्द्रीहरू ?
किन गलाउँछस् उसको सिरानी ?

तँलाई था छ ऊ भोको छ, ऊ नाङ्गो छ
यो जुनिभर उसको एउटा छानो छ
त्यही देखेर बारम्बार मरेको राज्यमा मरेको मान्छे मार्न किन आउँछस् ए वर्षा ?

आउनुपर्थ्यो तैँले उसको गरिबी मार्न
आउनुपर्थ्यो तैँले उसको गरिबी बगाउन
तर सधैँ छानो बगाउन मात्रै आउने ?

धिक्कार छ
एकातिर राज्यले मारेको छ
अर्कोतिर बाढीले बगाएको छ
न राज्य आफ्नो भयो 
न त सरकारले सहानुभूति दियो ।

व्यवस्था बदलियो
अवस्था बदलिएन
आन्दोलनको ज्वारभाटा चल्यो
गरिबीको नारा धेरै घन्कियो
भाषण अभद्र चर्कियो
राँको बल्यो
समाचार छापियो
धनीहरू अझै धनी बने
गरिबको कोही भएन, केही भएन ।

घरी झरी हेर्छु
घरी झुपडी हेर्छु
एकनासले बर्सिरहेछ
छानो बगाउन तम्सिरहेछ।

न झरी रोकिन्छ 
न त झुपडी तङ्ग्रिन्छ
दुवै झन् झन् कठोर बन्दै छन्
म एकनासले हेरिरहेछु गरिबीको नियति।