लैङ्गिक र विकास विषयमा एसियन इन्स्टिच्युट अफ टेक्नोलोजी, थाइल्याण्डबाट स्नातकोत्तर र काठमाडौँ विश्वविद्यालयबाट राजनीतिमा महिला सशक्तीकरण विषयमा विद्यावारिधि गरेकी डा. बिन्दा पाण्डेसँग संविधान सभा सदस्य र प्रतिनिधिसभा सदस्य भएर काम गरेको अनुभव पनि छ । जिफण्ट ट्रेड युनियन पोलिसी इन्स्टिच्युटको अध्यक्षसमेत रहेकी पाण्डे एमाले स्थायी समिति सदस्य र अर्थ तथा योजना विभाग प्रमुख पनि हुन् ।
सबै विषयलाई पार्टीको साँघुरो दायराभित्रबाट मात्र हेर्नुपर्छ भन्ने मान्यता उनमा छैन । नेता पाण्डेसँग उपसभामुखविरुद्ध ल्याइने भनिएको अविश्वास प्रस्ताव, अनेक काण्डमा मुछिएका एमालेका नेता, कार्यकर्ताको कारबाहीको विषय, एकपछि अर्को व्यक्तिमाथि सरकारले सुरु गरेको आक्रमणलगायत विषयमा रोहित दाहालले विस्तृत कुराकानी गरेका छन् । पाण्डेसँगको कुराकानीको सम्पादित अंश–
–अहिलेसम्म हाम्रो संसदीय अभ्यासमा नभएको अभ्यास हो । त्यो पदले उहाँलाई त्यसो गर्न नदिने कुरा हो ।
–सिकाइको हिसाबले वा उहाँलाई थाहा थिएन भन्ने हिसाबले आएको छ । त्यसरी हेर्दा यसलाई कमजोरी मान्न सकिन्छ ।
–करुणाभाव भन्ने कुराले त झन् क्षम्य हुँदैन । त्यसको अर्थ त्यसो गर्नुहुन्न भन्ने थाहा थियो, तर करुणाभाव जाग्यो अनि गरिदिएँ भन्ने अर्थ लाग्छ ।
–विगतको अभ्यासलाई पनि हामीले हेर्नुपर्छ । भविष्यमा पनि यस्ता कुराले के असर पर्छ भन्ने कुराको विश्लेषण गर्नुपर्छ । राजीनामा कि आफूविरुद्धको प्रस्ताव भन्ने कुरामा समग्रमा हाम्रो राजनीति कति इथिकल छ भनेर हेर्नुपर्छ । यो कुरा उपसभामुखलाई मात्र लागु हुन्छ कि अरूलाई पनि लागु हुन्छ ? अरू व्यक्तिको हकमा पनि हेर्नुपर्छ । अहिले पनि क्याबिनेटमा रहेका थुप्रै मन्त्रीहरूबारे प्रश्न उठिरहेका छन् । सबैलाई यही हिसाबले हेरेर जाने दलहरूबिच प्रतिबद्धता आयो भने यसलाई प्रस्थान विन्दु मानेर जान सकिन्छ ।
–यस विषयमा पार्टीमा छलफल भएको छैन । मलाई जानकारी छैन ।
–यस विषयमा धेरै बहस नगरौँ । यसमा मैले धेरै धारणा दिइरहन पनि चाहन्नँ ।
–सभामुख पुरुष भएपछि उपसभामुख महिला नबनाई दलहरूलाई सुखै थिएन । अब पदमा पुगेपछि चाहिँ महिला र पुरुष भन्ने हुँदैन । ऊ समग्रको नेता हो । त्यसमा अरू विशेषण थप्न आवश्यक छैन ।
–अरू महिला जाँदा महिला सहभागिता हुने उहाँहरू जाँदा नहुने भन्ने हुँदैन । उहाँहरू महिला त महिला नै हो नि ।
–प्रवृत्तिमा भएको समस्यालाई प्रणालीले बाँध्न नसकिने रहेछ । समावेशीको आधार भनेको लैङ्गिकता मात्र होइन । लैङ्गिकताभित्र पनि मूल कुरो वर्गीयता हो । अहिले वर्गीयता भन्ने कुरा नै हटाइएको छ ।
–जतिजति मूलधारमा गयो, जतिजति सिस्टम बनाउँदै गयो, त्यतित्यति व्यवहारचाहिँ पश्चगामी भएको स्थिति छ ।
–सहभागिताका हिसाबले नेकपा एमाले तुलनात्मक रूपमा अगाडी छ । तर संविधानको भावना अनुसार, जनताको बहुदलीय जनवादको मर्म र भावनाअनुसार, महिला आन्दोलनको मर्म र भावनाको प्रतिविम्ब लिडरसिपमा परेको छ त ?
–कहिले हुनुहुन्छ भन्ने होइन । तर एमालेको कुनै तहमा अर्थात् अध्यक्ष, महासचिव, सचिव, पदाधिकारी चलाउन सक्ने महिला छन् कि छैनन् भन्यो भने चाहिँ छन् । प्रमुख कुरा त्यो हो । हिजोसम्म त त्यो पनि थिएन नि ।
–को आउने ?
–किन ? त्यो क्षमता राख्ने उहाँबाहेक अरू कोही छैनन् र ? आउने÷नआउने उहाँको कुरा हो । उहाँ नआउँदा पनि अध्यक्ष भएर चलाउन सक्ने हैसियत भएका महिला एमालेमा छन् ।
–लिडरसिपले हरेक कुराको विश्लेषण गरेर विवेक प्रयोग गर्न सक्नुपर्छ । विश्लेषणको आधारमा विवेक प्रयोग गर्न नसक्ने व्यक्ति पदीय हिसाबले कुर्सीमा भए पनि त्यो सही रूपमा नेता होइन । नेतृत्व भनेको विवेकी हुनुपर्छ । विवेक भनेको कोठामा बसेर हुँदैन । लोकतान्त्रिक प्रणालीमा काम गर्नेले आम नागरिकले के भनिरहेको छ ? र, मैले गरेको कामले नागरिकको जीवनमा सकारात्मक प्रभाव पारेको छ कि छैन ? हेर्नेचाहिँ त्यो हो ।
–यो मुलुकमा अहिले पनि १७ प्रतिशत नागरिक एकल आमासँग बस्छन् । उनीहरूले नागरिकता पाउन कति झमेला भोगिरहेका छन् ? त्यसको सहजीकरण गर्ने काम सरकारको होइन ? प्रकाश तामाङसँग नागरिकता नभएको हो । तर उनले चाहँदा त सजिलै नागरिकता पाउँथे नि । कोही लागिरहनै पर्दैन थियो नि ।
–फर्केको सही दिशातिर छ । पहिलाभन्दा गर्ने प्रयत्न यसपालि चाहिँ गरेको छ । तर जति फराकिलो होराइजनलाई कभर गर्नुपर्थ्यो त्यो भने हुन सकेको छैन ।
–हरेकलाई एउटै व्यक्ति फरक फरक लाग्न सक्छ । कोही मेरा अगाडि जाँदा डर लाग्छ भन्छन् । कतिपयले एकदमै फ्रेण्ड्ली देख्छन् ।
–आश जगाउन खोज्छ तर कताकता भुमरीमा गएर फस्छ ।
केही दिनअघि सकिएको पार्टीको पोलिटब्यूरो बैठकमा अध्यक्षले कि रमाइलो गर्न जाऊ कि पार्टीमा बस । दुवैतिर बस्न मिल्दैन भन्नुभयो । ती रमाइलो गर्नेलाई कारबाही हुन्छ त ?
–कारबाही हुनुपर्छ । कारबाही भएन भने ०८४ मा नागरिकले एमालेलाई कारबाही गरिदिन्छन् ।
प्रतिक्रिया