कविता
संसद् भवनमा एउटा आँसु
शनिबार, २६ जेठ २०८१, ११ : २९

धेरै वर्ष पछि बल्ल बल्ल
नवजवान
कर्मठ
जागरूक
जाने बुझेको
सहयोगी
कर्तव्यनिष्ठ
देश र जनताको लागि
असल कार्यहरू गरूँ भन्ने
एउटा सांसद
दुःख
पीडा
गरिबी
अशिक्षा
बेरोजगारी
भोक
र अनेक यातनाको
एउटा आँसु
बोकेर
पुगे
संसद् भवनमा
तर त्यो आँसु
सत्ता पक्ष र विपक्ष
दुवैले हातमा थाम्न नमान्दा
‘लिन्न लिन्न’ भन्ने
छिना झप्टीमा
भुइँमा झरी फुट्यो
अनि त्यो फुटी छरिएको आँसु
नवजवान सांसदले
बटुलूँ भन्दा
भुँइ मै सुक्यो
त्यसपछि सँभालिदिन नसके पछि
जनताका सपनाको
त्यो आँसु
साह्रै नै चित्त दुखाएर
निराश ती सांसद
उभिइरहे रोष्टममा
एक्लै
एक्लै
अनि अठोट गरे
फेरि अर्को चुनावमा
आफू जस्तै युवाहरूको
बहुमत ल्याउँछु
र
देश र सारा जनताको
मुहार हँसाउँछु भन्ने
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
कांग्रेससँग मिलेर चुनाव लड्दा पनि पीएससँग हारे खगराज, कास्की रेडक्रसमा खड्का विजयी
-
चारदेशीय टी–२० आई सिरिजः उपाधिको लागि नेपाल र कुवेत भिड्दै
-
बाँकेको पाँच स्थानीय तहमा छैनन् दमकल
-
गभारोले रित्तै सुपारीका बोट, उत्पादन र मूल्य दुवै घट्यो
-
संविधानको पूर्ण कार्यान्वयन हुन जरुरी छ : झक्कुप्रसाद सुवेदी
-
बागमतीमा प्रभावकारी बन्दै ‘विद्यालय नर्स’ कार्यक्रम