सोमबार, ०८ पुस २०८१
ताजा लोकप्रिय
२४ घन्टाका ताजा अपडेट
कविता

मेटिएको बाटो

शनिबार, १९ जेठ २०८१, १६ : ५९
शनिबार, १९ जेठ २०८१

बाटैभरि काँडैकाँडा
अघि जाने ठाउँ  छैन 
सम्झना छ मनभित्र
त्यहाँ पुग्ने बाटो छैन ।

क्षितिजले किन–किन 
मलाई मात्र बोलाउँछ 
बाटो भए पुगिहाल्थेँ 
मन त्यसै टोलाउँछ ।

चौतारीको सियाँलले 
कति खोजिरहेको होला 
डाँडा गाउँको भञ्ज्याङले 
कति सम्झिरहेको होला ।

देउरालीमा अब कसले 
भारी बिसाइदेला 
एउटा ढुंगा माया गरी 
कसले थपिदेला ।

यस्तै रैछ जिन्दगानी 
छैन कतै ठाउँ 
बाटाभरि काँडाघारी 
छैन हिँड्ने ठाउँ ।

भो भो अब चाहिँदैन
हिँड्ने मलाई बाटो
तिमीले नै हिँडिदेऊ 
मेरो पनि साटोे । 

खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?

प्रतिक्रिया

लेखकको बारेमा

कृष्णमणि पराजुली
कृष्णमणि पराजुली
लेखकबाट थप