कविता
कामदार
शनिबार, २९ वैशाख २०८१, १२ : ०५
दिउँसो पनि काम राती पनि काम
सुस्ताउँदैन कामदार जून होस् कि घाम
साह्रै थाक्या जस्तो पसिना पुछ्दै
बोल्दैन भन्दैन व्यथा मन भित्रै
यता गर्छ उता गर्छ फटाफट फटाफट
नयाँ काम गर्न तयार हुन्छ झट्टपट्ट
घण्टा घण्टा जोड्दै गर्छ ओभर टाइम
पेनी पेनी बटुल्दै बचाउँछ डाइम
कोही साहुनी कस्ती कोही साहु कस्ता
प्याच्च भनिहाल्छन् एकै छिन बस्दा
सहिदिन्छ कठैबर भइ मरितुल्य
दशथोपा पसिनाको एकथोपा मूल्य
भविष्यको सपना यही भो बाटो
क्षण क्षण सम्झिन्छ गाउँको माटो
दिन महिना गर्दै बिते कति वर्ष
कामदारको जिन्दगीमा कहिले आउला हर्ष ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
सुडानमा दुई दिनको लडाइँमा ५० भन्दा बढीको मृत्यु
-
नेपाल समाजवादी पार्टीको महाधिवेशन माघ अन्तिम साता
-
१२ बजे, १२ समाचार : 'अध्यादेशमा ओलीलाई देउवाको ब्रेक' देखि 'रविका लागि प्रदर्शन र छविको बयान' सम्म
-
ज्योति गुरुङ र ज्योति भण्डारीविरुद्ध रेड नोटिस जारी गर्न इन्टरपोललाई पत्राचार
-
उमेरको हिसाबले एक दिनमा कति समय सुत्नुपर्छ ?
-
लेबल नलगाई सामान बेच्ने नेपाल डेरीलाई ५० हजार जरिवाना