कविता
कामदार
शनिबार, २९ वैशाख २०८१, १२ : ०५
दिउँसो पनि काम राती पनि काम
सुस्ताउँदैन कामदार जून होस् कि घाम
साह्रै थाक्या जस्तो पसिना पुछ्दै
बोल्दैन भन्दैन व्यथा मन भित्रै
यता गर्छ उता गर्छ फटाफट फटाफट
नयाँ काम गर्न तयार हुन्छ झट्टपट्ट
घण्टा घण्टा जोड्दै गर्छ ओभर टाइम
पेनी पेनी बटुल्दै बचाउँछ डाइम
कोही साहुनी कस्ती कोही साहु कस्ता
प्याच्च भनिहाल्छन् एकै छिन बस्दा
सहिदिन्छ कठैबर भइ मरितुल्य
दशथोपा पसिनाको एकथोपा मूल्य
भविष्यको सपना यही भो बाटो
क्षण क्षण सम्झिन्छ गाउँको माटो
दिन महिना गर्दै बिते कति वर्ष
कामदारको जिन्दगीमा कहिले आउला हर्ष ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
अर्थतन्त्रका समस्या समाधान हुने क्रममा छन्: अर्थमन्त्री
-
रोमान्टिक फिल्म खेल्न चाहन्छन् ‘एनिमल’का भिलेन
-
घुसकाण्डमा दोषी ठहर गोल्डमेडलिष्ट उपसचिव विरुद्धमा अख्तियार पुग्यो सर्वोच्च
-
३ लाख घुससहित पक्राउ परेका शाखा अधिकृतविरुद्ध मुद्दा दायर
-
‘न्यानो वसन्त महोत्सव : चीनको तिब्बतका बारेमा कुरा गर्दै’ कार्यक्रम सम्पन्न
-
दुई पटक सरेर माओवादी केन्द्रको बैठक स्थगित