कविता
आमा
शनिबार, ०३ चैत २०८०, १४ : ००

रोउँ भने कहाँ रोउँ आमा रुने ठाउँ भेटिएन ।
जोरछाँगाको पानीबिना तिर्सना नै मेटिएन ।।
पदेशमा आएँ आमा पीर नमानी बस्नु गाउँमा ।
बुढेसकाल लाग्यो अब नजानु है गाह्रो ठाउँमा ।।
फुले होला घरपारि लालीगुँरास राताम्य भई ।
यो साल पनि बिदा छैन अब क्यारी घर आउँ खै ।।
ऋण माग्न आउलान् आमा छोरा आएर दिन्छ भन्नु ।
ठूलो स्वर गर्लान् साहुले मुख नफर्काइ सोझी बन्नु ।।
कहाँ मन थियो मलाई जन्मभूमि छोडी आउन ।
हातमा ठेला फुटाएर तातो घाममा दिनहुुँ धाउन ।।
सात दिन भयो खाना छैन पेटमा सल कसेको छु ।
मन मुटुलाई गाँठो पारी पीडा सही बसेको छु ।।
बाँचे भने आउँछु आमा तिम्रो इच्छा पूरा गर्न ।
बुढेसकालमा थोरै भए नि मुहारमा हाँसो छर्न ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
विश्वकपको यात्रामा वर्षा बाधक बन्दा समर्थकको नाराबाजी, खेलाडी निराश
-
काठमाडौँ उपत्यकाको वायु प्रदूषण कम गर्न साइकलमैत्री कानुनको माग गर्दै प्रदर्शन (तस्बिरहरू)
-
पटक-पटक नाकबाट रगत बग्छ ? हेमोफिलिया हुनसक्छ
-
वर्षाका कारण विश्वकप खेल्ने नेपालको सपना चकनाचुर
-
राजनीतिक नेतृत्व र जनप्रतिनिधिमा सुशासन कायम गर्ने दृढ इच्छाशक्ति आवश्यक : सभामुख घिमिरे
-
चमत्कारी उपदेशक