कविता
कविता : गोरुजुधाइ
शनिबार, ०६ माघ २०८०, १३ : २०
बुझ्दो न सुझ्दो
भेट्यो जुझ्दो
भित्तो देख्यो कि
सिँगौरी खेल्ने
निर्धो देख्यो कि
भित्तैमा पेल्ने
न घिउ–चाकु न तरुल
माघे सङ्क्रान्ति मान्ने
न्वारनका बलले
घुमेर चोरी हान्ने
जुरे साँढे सुम्लेको
उग्र मैमत्ता उम्लेको ।
स्वाभिमानको सिङ
हुँदै नभएको तिखे
मालिकले कस् भने
ऊ कम्मर कस्छ
बुढो भइसक्यो ऊ
गाई ओगटेर बस्छ ।
दाम्लो खुल्यो कि
अरुका लागि जुधिदिने
उज्यालो भयो कि
पुच्छर उचाली कुदिदिने
गोरुहरू पनि त आखिर
हामीजस्तै मान्छे नै हुन् ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
घट्यो अमेरिकी डलरको मूल्य, अन्य विदेशी मुद्रा कसको दर कति ?
-
माघ नसकिँदै देशभर तापक्रम बढ्न थाल्यो
-
युवाले खोलेका उद्योग नै चलेनन्, ६ महिनामा ३०० वटा खारेज
-
रातोपाटी बिफिङ : वामदेव एमाले फर्किने ‘च्याप्टर’ तत्काललाई क्लोजदेखि पूर्व उपराष्ट्रपतिलाई उपाध्यक्ष बनाउने प्रचण्ड योजना स्थगितसम्म
-
अखिल क्रान्तिकारी निर्वाचन : उम्मेदवारहरूको प्रारम्भिक नामावली प्रकाशित
-
प्रेस सेन्टर उदयपुरको अध्यक्षमा अभिमन्यु लामिछाने चयन