गजल
शनिबार, ०७ पुस २०८०, १६ : ५४
बा ! त्यो आँसु मिसिएको रातो टीका निधारमा भार भयो
तिम्रा काखमा टाउको राखी निदाउँला भन्थे हार भयो ।
यही माटोमा खेलेँ पहिलो पाइलो यही धरतीमा टेकेँ
बा ! विवशताले यही धरतीको माटो आज धार भयो ।
सधैँ आफ्नै पसिनाले सिँचेको त्यो ठुलो गहिरी खेत
हाम्रो होइन रहेछ बा ! फल दिन नसकी टार भयो ।
कति खोजेँ बा ! मैले आफ्नै देशको माटोको सुगन्ध
एक मुठ्ठी माटो निधारमा लाऊँ भन्दा आज क्षार भयो ।
दौडिएँ, कति भौँतारिएँ बा ! तिम्रो आँसु पुछौँ भनेर
जता जाऊँ उतै पाइला रोकिए बा, बाटो सबै बार भयो ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
नेपाल जलवायु अनुकूलन कोषको सदस्यमा पुनः मनोनीत
-
रिसव गौतमको पुस्तक ‘मौलिक अर्थतन्त्र’ बजारमा
-
गढीमाई मेलामा दिइने पशुबली निरुत्साहन गर्न ध्यानाकर्षण
-
रक्षामन्त्रीसँग भारतीय स्थल सेना अध्यक्षको शिष्टाचार भेटघाट
-
नेपाल कबड्डी लिगको लोगो सार्वजनिक
-
कफी खेतीमा युवा वर्गलाई आकर्षित गर्नुपर्छ : मन्त्री अधिकारी