गजल
शनिबार, ०७ पुस २०८०, १६ : ५४
बा ! त्यो आँसु मिसिएको रातो टीका निधारमा भार भयो
तिम्रा काखमा टाउको राखी निदाउँला भन्थे हार भयो ।
यही माटोमा खेलेँ पहिलो पाइलो यही धरतीमा टेकेँ
बा ! विवशताले यही धरतीको माटो आज धार भयो ।
सधैँ आफ्नै पसिनाले सिँचेको त्यो ठुलो गहिरी खेत
हाम्रो होइन रहेछ बा ! फल दिन नसकी टार भयो ।
कति खोजेँ बा ! मैले आफ्नै देशको माटोको सुगन्ध
एक मुठ्ठी माटो निधारमा लाऊँ भन्दा आज क्षार भयो ।
दौडिएँ, कति भौँतारिएँ बा ! तिम्रो आँसु पुछौँ भनेर
जता जाऊँ उतै पाइला रोकिए बा, बाटो सबै बार भयो ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
काठमाडौँ महानगरद्वारा उपविजेता नेपाली महिला टोलीलाई २५ लाख नगदसहित सम्मान
-
रङ्गशालामा लाग्यो ओली विरुद्ध मुर्दावादको नारा
-
दिल्लीमा तीव्र वायु प्रदुषण
-
महाकविको ११६ औँ जन्मजयन्तीको अवसरमा कविता वाचन
-
बंगलादेशसँग हारेसँगै राजेन्द्र तामाङद्वारा मुख्य प्रशिक्षक छाड्ने घोषणा
-
प्रहरीका दुई जना डीआइजीलाई एआइजीमा बढुवा गर्न सिफारिस