मेरो स्वतन्त्रताका लागि
मेरो समृद्धिका लागि
मेरो समानताको अधिकारका लागि
तिमीले
बैतडीदेखि सुखानीसम्म
सिन्धुलेगढीदेखि नालापानीसम्म
पिस्कर र छिन्ताङदेखि दाङ र रोल्पासम्म
अनि
जनकपुरदेखि सिन्धुलीसम्म
सिँचाइ गर्यौ आफ्नो रगतले
काठमाडौँका सडक रङ्ग्यायौ
रुकुमका पहाड पखाल्यौ 
रोल्पाका भीर सिँचायौ
तातो र रातो रगतले
तर आज
तिम्रा सपना अझै अलपत्र छन्
म निरीह छु
तिम्रा सालिकको टाउकोमा बसेर
तिम्रो नाकामा कौवाले
बिस्ट्याउँदा पनि पुछ्न
सक्दिनँ
किनकि
म स्वतन्त्र हुन सकिनँ
मेरो समृद्धि टाढा कतै क्षितिज पारि नै बस्यो
समानताको अर्थ
बेग्लै लगाए तिम्रै साथीहरूले
र सडकमा नारा लाग्छ अझै
बेला बेलामा उही कुरा
दोहोर्‍याएर
जाली तमसुक खारेज गर ।

पोखरा–७ मासबार, कास्की