कविता
यथार्थ
शनिबार, १६ मङ्सिर २०८०, ०७ : ४०
कठिनाइ अनेकौँ थिए
सुनाउनेको कमी थिएन
जातमा सवाल फेरि किन ?
पक्कै मानिस हुनुको परिभाषा थाहा थिएन
जन्ती गए गोठामा बास
शुभ साइत, बाजा गाजा हाम्रै आस
सुन लगाऊ मेरै कला
पानी छौ सत्यनाश
कसैको कुल नचल्नु
जातको घमण्डमा मायाको जित्ने
कसैको ज्यान जानु
मायामा हार र कसैको रिसले
तल्लो भनेर माथि बस्नेहरू
मैले सिएको वस्त्र पहरिन्छन्
मैले काट्या मासु लुछ्दै
जातको निहुँले उसै बहकिन्छन् ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
मोदीका अतिप्रिय अडानीमाथि अमेरिकाले कारबाहीको डण्डा चलाएपछि...
-
मधेसमा वडाध्यक्षका लागि घर-घर पुगेर भोट माग्दै विश्वप्रकाश
-
दक्षिणी लेबनान र बेरुतमा एकसाथ बमबारी, ५ चिकित्सक मारिए
-
भित्तामा टेपले टाँसेको एक कोसा केराको मूल्य ८४ करोड ५५ लाख रुपैयाँ
-
मेयर बालेन एमालेविरुद्ध परिचालित छन् भन्ने पुष्टि भयो : महासचिव पोखरेल
-
बालेन शाहले एमालेसँग १ लाख भिख मागे : महेश बस्नेत