Games
एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता : पूजा
आइतबार, १० मङ्सिर २०८०, १५ : २२
पौने रातमा उठेर
चिसो पानीले नुहाउँदै
म मातेर
मस्त निद्रामा भएको बेला
मेरी आमा
भगवानका पाउमा
अररो कम्मर लगाएर
सकी नसकी
वर्षौंदेखि एउटा
गुप्त वरदान मागिरहेकी छन्
आफ्नो
कुहिएको फोक्सो जाति होस् भन्ने
वरदान
उनले कहिल्यै मागिनन्
बाथ र दमले ग्रस्त
आफ्नो रोगको
उनलाई कहिल्यै पीर भएन
आफू बाँच्ने
वरदान माग्नु पर्ने
होइन र मान्छेले ?
त्यसको सट्टामा उनले
सदैव मेरो
दीर्घ जीवन मागिन्
मानौँ
म बाँचिदिए
उनी त्यसै बाँच्छिन्
र उनको
एक मुट्ठी सास
मेरो हो !
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
शरीरका हड्डीलाई बलियो बनाउन चाहनु हुन्छ ? कटुस खानुस्
-
ओली सरकार निषेधको राजनीतितर्फ अगाडि बढे दुर्घटना निम्तिन्छ : डा.मिनेन्द्र रिजाल
-
प्रगति विवरण मन्त्रालयमा पेस गर्न मन्त्री यादवद्वारा निर्देशन
-
सिराहा कारागार प्रकरण : छानबिन समितिले बुझायो प्रतिवेदन
-
लागुऔषधसहित विभिन्न स्थानबाट ९ जना पक्राउ
-
नेविसंघले सुरू गर्यो सदस्यता वितरण अभियान
_A1PG3ciVs9.png)
