Games
एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता : पूजा
आइतबार, १० मङ्सिर २०८०, १५ : २२
पौने रातमा उठेर
चिसो पानीले नुहाउँदै
म मातेर
मस्त निद्रामा भएको बेला
मेरी आमा
भगवानका पाउमा
अररो कम्मर लगाएर
सकी नसकी
वर्षौंदेखि एउटा
गुप्त वरदान मागिरहेकी छन्
आफ्नो
कुहिएको फोक्सो जाति होस् भन्ने
वरदान
उनले कहिल्यै मागिनन्
बाथ र दमले ग्रस्त
आफ्नो रोगको
उनलाई कहिल्यै पीर भएन
आफू बाँच्ने
वरदान माग्नु पर्ने
होइन र मान्छेले ?
त्यसको सट्टामा उनले
सदैव मेरो
दीर्घ जीवन मागिन्
मानौँ
म बाँचिदिए
उनी त्यसै बाँच्छिन्
र उनको
एक मुट्ठी सास
मेरो हो !
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
सीके राउतको गेम : श्रीमानविरुद्ध उजुरी, श्रीमतीलाई कुर्सी
-
माल्टामा क्यासियर काम गर्दै आएका सरुनलाई अन्तर्राष्ट्रिय बडीबिल्डिङ प्रतियोगितामा उत्कृष्ट सफलता
-
शुभयात्रा कलेक्सनको आउटलेट विस्तार
-
१० बजे १० समाचार : राप्रपामा स्वतः पद जाने निर्णयदेखि गुणाकरलाई गभर्नरमा रोक्ने प्रयाससम्म
-
बेंगलुरु र पञ्जाबबिचको खेल १४–१४ ओभरको हुने
-
बसाइँ सरेको १८ वर्षपछि वेदबहादुर पुन: आफ्नै गाउँ फर्किए
