Games
एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता
हार
शनिबार, ०२ मङ्सिर २०८०, १२ : ००
समय फर्किन जान्दैन र यो मन पर्खिन मान्दैन
आज म अबोध बालक झैँ शिर निहुर्याइरहेछु
एउटै प्रश्न बारम्बार दोहोर्याइरहेछु
कतै म आमाको आखाँबाट आँशुसरि झरिरहेको त छैन ?
कतै म आफ्नै घर बोझ बनि बसिरहेको त छैन ?
मलाई झुल्केको घामले लुकी लुकी जिस्क्याउँछ
हावाको झोक्काले नमज्जाले गिज्याउँछ
अब साँच्चिकै यो दुःखको जालो नफुकाई फ्याँकिदिन मन छ
यो समयको पोकालाई आफूसँगै राखिदिन मन छ
तर थाहा छ
यी कोरिएका नक्साले लक्ष्य गुमाइरहेछन्
यी सझिएका सपनाले बाटो बिराइरहेछन्
र विचलित सोचहरू आपसमा जुधिरहेछन्
सायद त्यसैले
मेरा प्रश्नहरू थाकिसके
र मैले हार मानिसकेँ ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
सामाजिक सञ्जालबाट यौन दुर्व्यवहार गर्ने इन्ड्राइभ राइडर पक्राउ
-
बैतडीमा आगलागीबाट सात लाख बढीको क्षति
-
कञ्चनपुरमा प्रहरी जवानले आफैँलाई गोली हाने, अवस्था गम्भीर
-
सन्दीपको हर्नियाको शल्यक्रिया गरियो
-
मन्त्री यादव र एडीबीका नेपाल प्रतिनिधिबिच छलफल
-
१० बजे १० समाचार : ‘होल्ड’ मा परे वामदेव र पासाङ, रविलाई राहत
