Games
एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता
हार
शनिबार, ०२ मङ्सिर २०८०, १२ : ००
समय फर्किन जान्दैन र यो मन पर्खिन मान्दैन
आज म अबोध बालक झैँ शिर निहुर्याइरहेछु
एउटै प्रश्न बारम्बार दोहोर्याइरहेछु
कतै म आमाको आखाँबाट आँशुसरि झरिरहेको त छैन ?
कतै म आफ्नै घर बोझ बनि बसिरहेको त छैन ?
मलाई झुल्केको घामले लुकी लुकी जिस्क्याउँछ
हावाको झोक्काले नमज्जाले गिज्याउँछ
अब साँच्चिकै यो दुःखको जालो नफुकाई फ्याँकिदिन मन छ
यो समयको पोकालाई आफूसँगै राखिदिन मन छ
तर थाहा छ
यी कोरिएका नक्साले लक्ष्य गुमाइरहेछन्
यी सझिएका सपनाले बाटो बिराइरहेछन्
र विचलित सोचहरू आपसमा जुधिरहेछन्
सायद त्यसैले
मेरा प्रश्नहरू थाकिसके
र मैले हार मानिसकेँ ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
शरीरका हड्डीलाई बलियो बनाउन चाहनु हुन्छ ? कटुस खानुस्
-
ओली सरकार निषेधको राजनीतितर्फ अगाडि बढे दुर्घटना निम्तिन्छ : डा.मिनेन्द्र रिजाल
-
प्रगति विवरण मन्त्रालयमा पेस गर्न मन्त्री यादवद्वारा निर्देशन
-
सिराहा कारागार प्रकरण : छानबिन समितिले बुझायो प्रतिवेदन
-
लागुऔषधसहित विभिन्न स्थानबाट ९ जना पक्राउ
-
नेविसंघले सुरू गर्यो सदस्यता वितरण अभियान
_A1PG3ciVs9.png)
