Games
एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता
हार
शनिबार, ०२ मङ्सिर २०८०, १२ : ००
समय फर्किन जान्दैन र यो मन पर्खिन मान्दैन
आज म अबोध बालक झैँ शिर निहुर्याइरहेछु
एउटै प्रश्न बारम्बार दोहोर्याइरहेछु
कतै म आमाको आखाँबाट आँशुसरि झरिरहेको त छैन ?
कतै म आफ्नै घर बोझ बनि बसिरहेको त छैन ?
मलाई झुल्केको घामले लुकी लुकी जिस्क्याउँछ
हावाको झोक्काले नमज्जाले गिज्याउँछ
अब साँच्चिकै यो दुःखको जालो नफुकाई फ्याँकिदिन मन छ
यो समयको पोकालाई आफूसँगै राखिदिन मन छ
तर थाहा छ
यी कोरिएका नक्साले लक्ष्य गुमाइरहेछन्
यी सझिएका सपनाले बाटो बिराइरहेछन्
र विचलित सोचहरू आपसमा जुधिरहेछन्
सायद त्यसैले
मेरा प्रश्नहरू थाकिसके
र मैले हार मानिसकेँ ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
रिसव गौतमको पुस्तक ‘मौलिक अर्थतन्त्र’ बजारमा
-
गढीमाई मेलामा दिइने पशुबली निरुत्साहन गर्न ध्यानाकर्षण
-
रक्षामन्त्रीसँग भारतीय स्थल सेना अध्यक्षको शिष्टाचार भेटघाट
-
नेपाल कबड्डी लिगको लोगो सार्वजनिक
-
कफी खेतीमा युवा वर्गलाई आकर्षित गर्नुपर्छ : मन्त्री अधिकारी
-
स्वास्थ्य क्षेत्रको अनुसन्धानबारे अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलन हुँदै
