यसअघिका विश्वकप एउटा वा दुईवटा राष्ट्रले आयोजना गर्दै आएकोमा विश्वकपको छैटौँ संस्करण भने तीनवटा राष्ट्रले संयुक्त रूपमा आयोजना गरेका थिए । छैटौँ विश्वकपको आयोजकका रूपमा भारत, पाकिस्तान र श्रीलङ्का रहेका थिए ।

पाँचौँ विश्वकप आयोजना भएको ठिक चार वर्षपछि सन् १९९६ मा छैटौँ संस्करण आयोजना भएको थियो । छैटौँ विश्वकपका खेलहरू फेब्रुअरी १४ देखि मार्च १७ तारिखसम्म आयोजना भएको थियो । विश्वकपको यो संस्करण विल्स नेभी कटले प्रायोजन गरेको थियो । त्यसैले छैटौँ संस्करणको नाम पनि ‘विल्स विश्वकप—९६’ राखिएको थियो । 

यो विश्वकपमा सहभागी टोलीको सङ्ख्या बढाएर १२ पुर्‍याइएको थियो । यो विश्वकपसँग एउटा रमाइलो घटना पनि जोडिएको छ । छैटौँ विश्वकप आयोजना हुँदा श्रीलङ्काको राजनीतिक स्थिति सहज थिएन । त्यसैले अस्ट्रेलिया र वेस्ट इन्डिजको टोलीले श्रीलङ्कामा खेल्न अस्वीकार गरेका थिए ।

आयोजकमध्येको एक श्रीलङ्का क्रिकेट बोर्डले सुरक्षा स्थिति बढाउने आश्वासन दिए पनि यी दुई टोलीले त्यहाँ खेल्न मानेनन् । त्यसैले श्रीलङ्का सिधै प्रतियोगिताको क्वार्टरफाइनलमा प्रवेश गरेको थियो । यो विश्वकपमा खेलहरू भारतका विभिन्न १७ वटा रंगशालामा खेलाइएको थियो ।

यसैगरी पाकिस्तानका ६ वटा र श्रीलङ्काका तीनवटा रंगशालामा यो विश्वकपका खेलहरू खेलाइएको थियो । छैटौँ विश्वकपमा कुल ३७ वटा खेल खेलाइएको थियो । त्यसमध्ये १७ वटा खेल भारतमा खेलाइएको थियो । पाकिस्तानमा १६ र श्रीलङ्कामा चारवटा खेल खेलाइएको थियो ।

छैटौँ विश्वकपमा १२ वटा राष्ट्रले सहभागिता जनाएका थिए । प्रतियोगिताको समूह ‘ए’ मा श्रीलङ्का, अस्ट्रेलिया, भारत, वेस्ट इन्डिज, जिम्बाबे र केन्या रहेका थिए । समूह ‘बी’ मा भने दक्षिण अफ्रिका, पाकिस्तान, न्युजिल्यान्ड, इङ्ल्यान्ड, संयुक्त अरब इमिरेट्स (यूएई) र नेदरल्यान्ड्स रहेका थिए । 

प्रतियोगिताको प्रारम्भिक चरणमा आफ्नो समूहमा रहेका टोलीहरूले एकअर्कासँग एक—एक खेल खेलेका थिए । समूहगत चरणमा केन्याले वेस्ट इन्डिजलाई ७३ रनले हराएको थियो । एकदिवसीय अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेटमा केन्याले हासिल गरेको यो पहिलो जित थियो । 

यसैगरी एकदिवसीय अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेटको इतिहासमा कुनै पनि एसोसिएट सदस्य राष्ट्रले टेस्ट राष्ट्रमाथि हासिल गरेको यो चौथो जित पनि थियो । यसअघि सन् १९७९ को विश्वकपमा एसोसिएट सदस्य श्रीलङ्काले भारतलाई, सन् १९८३ को विश्वकपमा जिम्बाबेले अस्ट्रेलियालाई र सन् १९९२ को विश्वकपमा जिम्बाबेले इङ्ल्यान्डलाई हराएका थिए । 

यो विश्वकपमा समूहगत चरणको खेलपछि अङ्क तालिकाको माथिल्लो स्थानमा रहने चार टोली क्वार्टरफाइनलमा पुग्ने प्रावधान राखिएको थियो । यसअघिका पाँचवटा विश्वकपमा क्वार्टरफाइनलको प्रावधान राखिएको थिएन । 

यो पनि

खेलाडीहरू पहिलो पटक रङ्गिन जर्सीमा सजिएको पाँचौँ विश्वकप

पहिलो पटक ५० ओभरमा खेलाइएको भारत र पाकिस्तानमा आयोजित चौथो विश्वकप

कपिल देवको नेतृत्वमा भारतले पहिलो पटक उपाधि जितेको तेस्रो विश्वकप

वेस्ट इन्डिजले लगातार दोस्रो पटक उपाधि चुमेको दोस्रो विश्वकप

६० ओभरमा खेलाइएको पहिलो विश्वकप

समूह ‘ए’ बाट श्रीलङ्का पहिलो, अस्ट्रेलिया दोस्रो, भारत तेस्रो र वेस्ट इन्डिज चौथो हुँदै अन्तिम आठमा पुगेका थिए । समूह ‘बी’ बाट भने दक्षिण अफ्रिका पहिलो, पाकिस्तान दोस्रो, न्युजिल्यान्ड तेस्रो र इङ्ल्यान्ड चौथो हुँदै अन्तिम आठमा प्रवेश गरेका थिए । 

प्रतियोगिताको क्वार्टरफाइनलमा श्रीलङ्काले इङ्ल्यान्डलाई पाँच विकेटले, भारतले पाकिस्तानलाई ३९ रनले, वेस्ट इन्डिजले दक्षिण अफ्रिकालाई १९ रनले र अस्ट्रेलियाले न्युजिल्यान्डलाई ६ विकेटले हराउँदै सेमिफाइनलमा स्थान बनाएका थिए ।

यसैगरी प्रतियोगिताको सेमिफाइनलमा श्रीलङ्काले भारतलाई र अस्ट्रेलियाले वेस्ट इन्डिजलाई हराएर फाइनलमा स्थान पक्का गरेका थिए । फाइनलमा भने श्रीलङ्काले अस्ट्रेलियालाई सात विकेटले हराउँदै उपाधि जितेको थियो । पहिलो संस्करणदेखि सहभागी हुँदै आएको श्रीलङ्काले विश्वकपको उपाधि चुमेको यो पहिलो पटक थियो । 

अस्ट्रेलियाले निर्धारित ओभरमा सात विकेट गुमाएर दुई सय ४१ रन बनाएको थियो । श्रीलङ्काले भने ४६.२ ओभरमा तीन विकेट गुमाएर दुई सय ४५ रन बनाउँदै विजयलक्ष्य पार गरेको थियो । फाइनलमा श्रीलङ्काका लागि अरविन्दा डा सिल्भाले अविजित एक सय सात, असानका गुरुसिन्हाले ६५ र कप्तान अर्जुना रणतुङ्गाले अविजित ४७ रन बनाएका थिए । 

यसैगरी श्रीलङ्काका अरविन्दा डा सिल्भाले तीन विकेट पनि लिएका थिए । त्यसैले उनी फाइनल खेलमा म्यान अफ दी म्याच पनि घोषित भएका थिए । म्यान अफ दी सिरिजको पुरस्कार पनि श्रीलङ्काकै सनथ जयसूर्याले पाएका थिए । 

भारतका सचिन तेन्दुल्करले सर्वाधिक पाँच सय २३ रन बनाएका थिए । अस्ट्रेलियाका मार्क वाले चार सय ८४, श्रीलङ्काका अरविन्दा डा सिल्भाले चार सय ४८, दक्षिण अफ्रिकाका गेरी क्रिस्टेनले तीन सय ९१ र पाकिस्तानका सइद अनवरले तीन सय २९ रन बनाएका थिए ।

सबैभन्दा बढी विकेट लिने बलर भने भारतका अनिल कुम्बले थिए । उनले प्रतियोगिता अवधिभरमा कुल १५ विकेट लिएका थिए । यसका अतिरिक्त पाकिस्तानका वकार युनिसले १३ तथा जिम्बाबेका पल स्ट्रङ, वेस्ट इन्डिजका रोजर होपर, अस्ट्रेलियाका डामिन फ्लेमिङ र अस्ट्रेलियाकै शेन वार्नले १२—१२ विकेट लिएका थिए ।