शर्मिला टेगोर एक चर्चित अभिनेत्री हुन् । १३ वर्षको उमेरमा दिग्गज निर्देशक सत्यजित रेसँग अभिनयमा डेब्यू गरेकी शर्मिला टेगोर चाँडै नै हिन्दी फिल्म उद्योगका शीर्ष अभिनेत्री बनेकी थिइन् ।

थुप्रै सुपरहिट फिल्ममा काम गर्नुका साथै भारतीय क्रिकेटका सबैभन्दा चर्चित कप्तानमा गनिने टाइगर पटौदीसँग शर्मिला टेगोरको प्रेम र विवाहका थुप्रै किस्सा आजसम्म चर्चामा छ । 

शर्मिला टेगोर आजकल पर्दामा कम देखिने गर्छिन् तर उनी सैफ अली खानकी आमा र करिना कपूर खानकी सासूको रूपमा धेरैजसो चर्चामा रहन्छिन् ।

पद्मभूषण बाहेक आफ्ना फिल्मका लागि राष्ट्रिय पुरस्कार र फिल्मफेयर अवार्ड जितिसकेकी शर्मिला टेगोरले फिल्म पत्रकार अर्नब बनर्जीसँगको विशेष कुराकानीमा आफ्नो पालामा बलिउडका कलाकारबीचको दोस्ती र मेलमिलापलाई असाध्यै धेरै याद गर्ने बताएकी छिन् । 

शर्मिला टेगोरले आफ्नो लामो फिल्मी करियर र नयाँ युगको परिवर्तनबारे खुलेरै आफ्नो धारणा व्यक्त गरेकी छिन् ।

कुराकानीको सम्पादित अंश – 

हामीले तपाईंलाई हालै फिल्म गुलमोहरमा देख्यौँ । अन्य चलचित्रमा पनि काम गर्न तयार हुनुहुन्छ ?

जवाफ – कस्ता खालका गुलाब प्रस्ताव गरिएका छन्, यो कुरा त्यसमा निर्भर हुन्छ । गुलमोहरमा मैले आफ्नो उमेर अनुसारको चरित्र निभाएको छु र यो निकै रोचक पनि रह्यो । यदि मलाई सोचेर भूमिका लेखियो भने म पक्कै पनि गर्नेछु ।

के तपाईंले चलचित्रको बदलिँदो समयसँग तालमेल राख्नुभएको छ ?

उत्तर – हो, यस्तै गर्छु । मलाई लाग्छ कि अब स्टार सिस्टमको समय बितिसकेको छ । अब तारा वरिपरि हुने रहस्यमय संसार हराइसकेको छ ।

पहिले दर्शकले  स्टारलाई सिनेमाको पर्दामा मात्रै देख्थे र उनीहरूबारे धेरै कुरा थाहा हुँदैनथ्यो तर अब सोसल मिडियाको जमाना छ । 

एक बटन दबाउँदा स्टारबारे सबै जानकारी पाइन्छ । युसुफ साहब (दिलीप कुमार) को एक झलक पाउनका लागि मानिसहरू उनको घरको अगाडि घण्टौँसम्म उभिने गर्दथे । अब त्यस्तो चाहना कहाँ ?

आजकल कस्ता निर्देशकको काम तपाईंलाई मन पर्छ ?

उत्तर– मलाई नयाँ युगका फिल्ममेकरहरूको काम मन पर्छ । तिग्मांशु धुलिया, अनुराग बसु, अनुराग कश्यप, अनुभव सिन्हा, जोया अख्तर, शुजित सरकार – ती सबै राम्रा फिल्ममेकर हुन् । तर अहिले बदलिँदो समयमा सबैको चाहना बढेको छ ।

स्टार भ्यालुका आधारमा मात्र फिल्म चल्न सक्दैन । पात्रमा पनि परिवर्तन आएको छ, उदाहरणका लागि सिनेमा अहिले नायक–नायिकाको करियरको विकल्प बनेको छ ।

तपाईंको जमानाको र आजको पीढीका सेलिब्रिटीमा तपाईं के अन्तर देख्नुहुन्छ ?

उत्तर – निस्सन्देह आजको पुस्ता धेरै चलाख छ । आजको पुस्ताका कलाकारहरूलाई हाम्रो पुस्ताको बारेमा धेरै थाहा छैन र दक्षिण भारतीय कलाकार र प्राविधिकहरूको बारेमा पनि थाहा छैन भन्ने कुरा पक्का छ ।

दुःखको कुरा यो हो कि उनीहरूलाई हलिउड अभिनेताहरूको बारेमा सबै थाहा हुन्छ । कोही साना सहरबाट आएर ठुला स्टार बनेका छन् । तर एक पटक सफलता हासिल गरेपछि उनीहरूले आफ्नो जरा र विगतलाई बिर्सेका छन् ।

उनीहरूले आफ्नो विगत र जरालाई कहिल्यै बेवास्ता गर्नु हुँदैन, यो उनीहरूको मापदण्ड हुनुपर्छ । मैले ‘कश्मीर की कली’ मा २५ हजार भारु पाएको थिएँ । त्यसको तुलनामा आजको नयाँ पीढीले धेरै पैसा कमाइरहेको छ ।

यसमा म पनि धेरै खुसी छु तर सिनेमा जगतमा दिलीप कुमार वा सत्यजित रायको योगदानको बारेमा उनीहरूलाई थाहा हुनुपर्छ । यो पनि बुझ्नु पर्छ कि आधुनिक सबै कुरा सही नै हुनुपर्छ भन्ने जरुरी छैन ।

गुड लकका लागि नरिवल फोड्ने परम्पराको कुनै एक कारण हुनसक्छ – धार्मिक वा परम्परागत – यस्तो परम्परालाई हामीले जोगाइराख्नुपर्छ ।

बलिउडमा त तपाईंले धेरै परिवर्तन देख्नुभएको होला ?

उत्तर – पहिला फिल्म फेयर अवार्ड समारोहमा हामी सबै जना जम्मा हुन्थ्यौँ र एक अर्कालाई शुभकामना दिन्थ्यौँ । यदि मैले अवार्ड पाएँ भने वहिदा जी, नरगिस जी, नूतन जी र अन्य कलाकार खुसीमा समावेश हुन्थे ।

आजको जस्तो होइन, आज त स्टार त्यति बेला मात्रै यस्ता समारोहमा जान्छन् जब उनीहरूलाई पहिले नै अवार्ड दिने बचन दिइन्छ वा उनीहरूलाई प्रदर्शनका लागि भारी रकम भुक्तानी गरिन्छ । 

अर्थात्, समग्रमा यो टिभी शोजस्तै भएको छ, यो हास्यास्पद हो ।

चलचित्र क्षेत्रमा तपाईंका साथीहरू को को हुनुहुन्छ ?

उत्तर – धेरै व्यक्तिसँग, अपर्णा सेन, जावेद साब र केही अन्य साथीहरू छन् । तर हामीहरू खासै भेट्न भने पाउँदैनौँ ।

सौमित्र चटर्जी र मेरो विशेष सम्बन्ध थियो । हामीबीच ४० वर्षभन्दा बढीको मित्रता थियो । सत्यजित रे जस्तै उनको पनि कला, नाटक, राजनीति, पुस्तक, सिनेमा र सङ्गीतमा रुचि थियो । उनी बोल्थे र म सुन्ने गर्थेँ ।

उत्तम कुमारसँग खासै मित्रता थिएन, तर उनी निकै सहयोगी सह–कलाकार थिए । म हरिभाइ (सञ्जीव कुमार) लाई धेरै मिस गर्छु ।

म मनोज बाजपेयीलाई चिन्छु र उहाँसँग काम गर्नु एक अद्भुत अनुभव हो । म धेरै बोल्दिनँ । अमिताभ बच्चनसँग राम्रो सम्बन्ध छ । म गुलजार साबलाई धेरै सम्मान गर्छु ।

तपाईंको विचारमा अहिले चलचित्र जगतको समस्या के छ ?

उत्तर– फिल्म उद्योगमा आपसी भाइचारा हुँदैन । चलचित्र कलाकारहरू अवार्ड समारोहमा आएर एक अर्कालाई अभिवादन नगरी आफ्नो सिटमा बस्छन् ।

हाम्रो पालामा हामी एक अर्कालाई नमस्कार गर्न जान्थ्यौँ । सङ्कटको बेला राज कपूर जीको घरमा जम्मा हुन्थ्यौँ । यस्तै, सुनिल दत्त जीले देशमा कुनै पनि विपत्तिको बेला हामी सबैलाई परोपकारको लागि एकजुट गर्नुहुन्थ्यो ।

त्यति बेला आपसी मेलमिलाप थियो । जुन अहिले नहुँदा अफसोस हुन्छ ।