धुँवामा उडेका सपनाहरू
शनिबार, १४ माघ २०७९, ११ : ५४
खै आज आकाश
पनि धुम्म देख्दैछु ।
कहीँ कतै अनर्थ भो कि
एक्लै सोच्दैछु ।
वरपर छरछिमेकमा
हल्ला चलेछ ।
सेतीको खोचमा हेर
जहाज खसेछ ।
त्यतैबाट धुवाँको मुस्लो
आकाशतिर बढ्दै थियो
तर, मैले त्यो धुँवालाई
धुँवा देख्नै सकिन
त्यो त हजारौ सपनाहरु पो
धुँवा बनेर
पर क्षितिज चुम्न लम्कदै थिए ।
दोष कसलाई दिऊँ
यस्ता घटनाहरुमा
म सोच्दै थिएँ मौसम, नियति
वा मान्छेहरुलाई ?
कयौ सपनाहरु टुक्रिएछन्
सिसा फुटे सरी,
बूढी आमै भन्दै हुनुहुन्थ्यो
विचरा कठैबरी ।
नियतिको खेललाई
कसले पो रोक्न सक्छ र ?
यहाँ आउनु र जानुलाई खै
कसले पो रोक्न सक्छ र ?
यत्तिकैमा मेरा आँखा
रुझिसकेछन्
मनका भित्री कुनाबाट
श्रद्धान्जलीका शब्दहरु
निस्किसकेछन् ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
अवरूद्ध कर्णाली राजमार्ग सञ्चालनमा
-
लैङ्गिक हिंसा विरुद्धको १६ दिने अभियान मनाइँदै
-
१० बजे १० समाचार : नारायणहिटीको आँगनबाट ओलीको ‘गाली’देखि अदालतमा दुर्गा प्रसाईंसम्म
-
आईपीटीपीमा सहभागी हुन सभामुख कम्बोडिया प्रस्थान
-
वरिष्ठ अभिनेता कृष्ण मल्ल नेपाल फिल्म सोसाइटीको अध्यक्षमा निर्विरोध निर्वाचित
-
झापाबाट खैरो हेरोइनसहित युवक पक्राउ