पाँच वर्ष, सपना अनि जनता
सात दशकदेखि सुखको सपना देख्नु के भुल थियो र जनको
सीमित वर्गलाई अनेकन् नामका तन्त्र लुछाचुँडीमा सत्ता र धनको
हातको रेखा र निधारको लेखा हेर्दै गयो तीन पुस्ता मतदाताको
सपना थिए अनेकन उसका पनि तर भर छ हलो, कोदालो घनको ।
आए सपना हरेक पाँच बर्षमा ब्युँताउँदै अतितका ब्यथा
चार बर्ष नौ महिना नचिन्ने गणहरुलाई दुःखीको पीडा के थाहा
आयो चुनाउ, बोल्छ ललिते बोली उस्तै परे ढोग्छ पाउ नै
गाडी–घोडा लस्कर छन् गणका तर यता झुपडी र खोरिया जेथा ।
हिजो भेट्दा नचिन्ने गणले लौ अचम्म आज बोलायो नामले
झसङ्ग भयो तन यो, जिरिङ्ग भो ज्यान यो ढढेको अनुहार घामले
फुस्रा हातमा हात मिलायो उसले, बिझायो कि मजदुरका ठेला
उ हिँड्छ ढसमस अहा क्या छ फुर्ति चिनिएको छ उल्फाको दामले ।
गर्छ भाषण, भन्छ अब त यो पाँच बर्षमा म गर्छु अचम्म र उल्का
भन्छ समृद्धि आउँछ, छैन अब चिन्ता सबै आङ्गमा घामको झुल्का
बोल्यो उ नानाभाँती, गयो चुनाउ पनि हारे जनता जित्यो उसैले
मतदाताको मनमा काँडा रोपिएको, लायो गणले माला फुलका ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
हङ्कङ र काठमाडौँमा प्रदर्शन हुँदै फिल्म ‘युक्पुङ’
-
पूर्वमन्त्री आलमलाई जन्मकैदको फैसला
-
टोपबहादुरसहित ७ जनालाई थुनामै राख्ने सर्वोच्चको आदेशमा के छ ? (आदेशसहित)
-
नक्कली शरणार्थी प्रकरण : शमशेर मियाँबारे उच्च अदालतको आदेश बदर
-
शेर्पा र चौधरीलाई धरौटीमा रिहा गर्न सर्वोच्चको आदेश
-
टोपबहादुरसहित ७ जनालाई धरौटीलाई छाड्न सर्वोच्चको अस्वीकार