-बलबहादुर थापा मगर

“प्लिज, यो सब बिहेपछि मात्र ।”
“चार वर्ष भइसक्यो । अझै विश्वास छैन ?”
“तिमी केटा मान्छे हौ । फरक पर्दैन । बदनाम म हुनुपर्छ ।”
“बिहे गर्छु भनेकै छु ।”
“प्लिज, बिहेपछि मात्र ।”
केटी सम्झाउन प्रयास गर्दै थिई । केटो उन्मुक्त हुँदै थियो । फिजिकल रिलेसनका लागि प्रेम, लालच, डर सबै देखायो । केटी अटेर गरिरही ।
केटोले आफ्नो बुढी औँला काट्यो र रगतको सिन्दुर हालिदियो । केही समयपछि दुवैजनाले आफ्नो मर्यादा बिर्सिदिए ।
केही दिन भेटघाट भएन । केटीको महिनावारी रोकियो । उसले भेटघाटका लागि सम्पर्क गर्न खोजी । फेसबुक, मोबाइल सबैतिर म्यासेज छोडी ।
केही समयपछि जवाफ आयो– “सरी ! तिमी क्यारेक्टरलेस रहिछौ । मसँग जवानी साट्नेले पक्कै अरूसँग पनि रसलीला रचेकी छ्यौ ।”
भोलिपल्ट केटीको घरमा प्रहरीले घेराबन्दी ग¥यो । झुन्डिएको अवस्थामा उनको मृत शरीरलाई बरामद ग¥यो । घटनास्थल मुचुल्का उठायो र पोस्टमार्टमका लागि अस्पताल पठायो ।

 बागलुङ नगरपालिका–१०, भकुण्डे, अर्भक