हराएको सियो (बालकविता)
शनिबार, २१ चैत २०७७, १० : १४
–रमेशचन्द्र घिमिरे
झुन्डिएको सँगै धागो पनि थियो
कता प¥यो कुन्नि कमिज सिउने सियो
छोटो सुइरोमाथि आँखाजस्तै दुलो
हेर्दाखेरि सानो तर काम ठूलो
लामो पुच्छ«े धागो फलामको मियो
खस्यो कतिबेला जामा सिउने सियो
उध्रिएका लुगा सिलाउँथ्यो यसले
फुस्किएका टाँक मिलाउँथ्यो यसले
खोज्दा पाइएन कसले पायो लियो ?
भेटिएन अझै लुगा सिउने सियो
जब पैतालामा काँडा–छेस्का बिझ्छ
काँडा बनी आफै, आफै काँडा झिक्छ
गुन्द्री चेपमा छ कि गर बाबु चियो
कता प¥यो लौ न नाना सिउने सियो
यसै छोड्नुहुन्न नत्र चस्स घोच्छ
दिन्छु बरु पैसा जसले सियो खोज्छ
यसो भनेपछि भाइले बाल्यो दियो
भेटिएछ बल्ल झोला सिउने सियो ।
–भोर्लेटार, लमजुङ
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
इजरायलले अर्को गल्ती गरे कठोर जवाफ दिनेछौँ: इरान
-
नेपालगञ्जमा हनुमान जन्मोत्सव महोत्सव सम्पन्न
-
कतारी अमिरलाई स्वागत गर्न काठमाडौँ तयार, तस्बिरहरू
-
लगानी बोर्डद्वारा ह्वासिन सिमेन्टको लागि ६ अर्ब ६३ करोड ४० लाख रुपैयाँ थप लगानी स्वीकृत
-
जनआन्दोलनका दमनकारीलाई कारबाही नहुँदा पूर्वराजा ज्ञानेन्द्रदेखि बीपी पुत्र कोइरालासम्मलाई हाइसञ्चो
-
कतारी राजा शेखको डिनर सोल्टीमा, लन्च द्वारिकामा