उद्योग वाणिज्य महासङ्घको चुनाव जति नजिकिदै छ, उम्मेदवार एकले अर्कोलाई कमजोर देखाउने प्रतिस्पर्धा पनि चुलिदै छ । मानौँ महासङ्घको चुनावी प्रतिस्पर्धाभन्दा पनि एकले अर्कोलाई कमजोर देखाउने प्रतिस्पर्धा चलिरहेको छ । प्रजातान्त्रिक प्रणालीको एउटा सुन्दर पक्ष पनि हो चुनावी प्रतिस्पर्धा । यसमा पद र प्रतिष्ठाका लागि पावर शो (शक्ति देखाउने) गरिन्छ । अहिले त्यही भइरहेको छ । सबैले आफ्ना आफ्ना ठाउँबाट ‘पावर शो’ गरिरहेका छन् ।

मानौँ जसले विपक्षीको बढी कमजोरी देखाउन सक्छ, उसले नै जित्छ । तर त्यसो होइन । उनीहरुको विगतको कार्यमूल्यांकन उनीहरुले पाउने मतबाट हुनेछ  । कसले बढी व्यवसायीको हितमा काम गरेको छ र कसले व्यवसायीको मन जितेको छ निर्वाचन पछिको नतिजाबाट स्पष्ट होला ।

अबको पाँच दिनमा महासङ्घको नयाँ कार्यसमितको लागि निर्वाचन हुनेछ । विधान अनुसार बरिष्ठ उपाध्यक्ष शेखर गोल्छा स्वत्तः अध्यक्ष बन्ने भएपछि उनले कसैलाई कमजोर देखाएर आफ्नो जित खोज्नु पर्दैन । यस मानेमा उनी ढुक्क छन् । ६४ पदको लागि हुने निर्वाचनमा उम्मेद्वारहरुको चुनावी प्रचारप्रसारको गति र उनीहरुको उत्साहले भन्छ, कोही हार्नेवाला छैन ।

चुनावी मैदानमा चन्द्र ढकाल भर्सेस किशोर प्रधानको प्यानल छ । सबैले आफ्नो जित सुनिश्चित भन्दै हिँडिरहेका छन् । महासङ्घमा एउटा अध्यक्षले तीन वर्ष काम गर्न पाउँछन् । यसो हुँदा पनि कुनै भवितव्य नभए अब बन्ने वरिष्ठ उपाध्यक्ष अबको तीन वर्षपछि स्वत्तः अध्यक्ष हुनेछन् । पद, प्रतिष्ठा पावरसँग जोडिने भएकाले पनि उम्मेदवारबीच कडा प्रतिस्पर्धा हुन्छ । यही बेला गुट/उपगुट व्यापक मौलाउँछ ।

योग्य र सक्षम व्यक्ति नेतृत्वमा आउनुपर्छ भन्दै राणाको प्रधानतिरको झुकाव देखिन्छ । यता आफु पनि योग्य भएको भन्दै आफ्नो तर्फ मत आकर्षित गर्न ढकाल प्यानल पनि मरिमेटेर लागेको छ ।

कमजोर देखाउने प्रतिस्पर्धामा क्षमता र अनुभवमाथि नै प्रश्न

प्रधान प्यानल ढकालको अनुभवमाथि प्रश्न गरिरहेको छ । र, ढकाल प्यानल प्रधानको योग्यता र क्षमतामाथि प्रश्न गरिरहेको छ । प्रधान प्यानल ढकाल जुनियर र एकैपटक हाइप्रोफाइलबाट आएकाले ग्राउण्ड लेभलको दुःखका बारेमा उनलाई थाहा नभएको भन्दै मतदाता आफ्नो पक्षमा तान्दै छ भने ढकाल प्यानल पनि महासङ्घमा कोही पेन्सन पकाउन नआएको भन्दै  योग्य र सक्षम व्यक्तिलाई अवसर दिनुपर्ने बताउँदै आएका छन् ।

प्रधान प्यानल ढकाललाई बलियो प्रतिस्पर्धी मान्दैन र पैसाको पावर, प्रचारप्रसार बढी र राजनीतिक पावरमात्र ढकालको बलियो पक्ष मान्छ । एसोसिएट तर्फ सात वर्ष मात्र काम गरेको भन्दै प्रधान उनलाई टपक्क टिपेर महासङ्घमा ल्याउन नमिल्ने तर्क गर्छन् । उनको कुरा सुन्दा लाग्छ  ढकालको महासङ्घमा कुनै योगदान नै छैन र कसैले टपक्क टिपेर ल्याएको हो ।

यता, ढकाल प्यानलको पनि आफ्नै तर्क छ । प्रधानभन्दा पछि आएका शेखर गोल्छासँग उनी साढे तीन वर्षअघि पराजीत भएको र अहिले गोल्छाकै उम्मेदवार हुुँदा शेखरको हकमा सिनियर र जुनियर लागू नहुने र आफ्नो हकमा त्यसलाई इस्यु बनाइन्छ भने त्यसमा कुनै तुक नभएको ढकाल बताउँछन् । योग्य र सक्षम आए उम्मेदवारी फिर्ता लिएर सहमतिमा जाने प्रायः उम्मेदवारले बोल्ने एउटै भाषा हो तर सहमतिमा जान कोही तयार छैनन । यसको मतलब सबैले आफुलाई मात्र सक्षम मानेका छन्, योग्य ठानेका छन् ।

यो पनि

‘परिवर्तनको यस्तो मोडमा लैजान्छौँ जुन अहिलेसम्म कसैले परिकल्पना गरेकै छैन’

महत्वकांक्षी एजेण्डा

प्रधान प्यानल कसैले कल्पनै नगरेको परिवर्तनको सपना देखाउँदैछ भने ढकाल प्यानल देशको समृद्धिको यात्रामा राज्यले नीजि क्षेत्रको सम्मान आफ्नो जित पछि मात्र गर्ने बताउँछ । यस मानेमा कि ढकालकै भाषामा भन्दा समृद्धिको यात्रामा निजी क्षेत्रले राज्यको तर्फबाट अपेक्षाअनुसार सम्मान पाउन सकेको छैन, चाहिएको बेला अभिभावकको भूमिका पाउन सकिरहेको छैन । महासङ्घमा ढकालको उम्मेदवारी त्यो सम्मान पाउनका लागि हो । राज्यबाट अभिभावकत्व पाउनका लागि पनि हो । र, कोरोनाले थलिएको निजी क्षेत्र र देशमा ढकाल आएपछि अर्थतन्त्र उक्सिन्छ ।  यता, प्रधान भारतको विहार र चीनको विकासको उदाहरण दिँदै त्यस्तै विकासको लागि आफुले काम गर्ने आस्वासन दिन्छन् । सरकारले लिएको दोहोरो आर्थिक बृद्धिको लक्ष्यमा उनको जितले मात्र पुर्याउँछ, यो प्रधानको भनाइ हो ।

साझा लक्ष्य

दुबै उम्मेदवारको साझा उद्देश्य पनि छ । दुबै आफ्नो जीत पछि निजी क्षेत्रको शाख फर्कने बताउँछन् । महासङ्घको सुदृढिकरणको लागि आफ्नो जितको आवश्यकता दुबै पक्षले देखेका छन् । दुबै पक्ष कोरोनाले थलिएको अर्थतन्त्र उकास्ने सपना देख्छ भने दुबै आम व्यवसायी उद्योगीको भावनाको कदर गर्ने बताउँछ । सरकारसँगको निकता, व्यवसयाी व्यापारी उद्योगीसँगको निकटता, आर्थिक समृद्धि, व्यवसायिक क्षेत्रको समस्यामा देखिएको अन्त्य गर्ने दुबै पक्षको साझा लक्ष्य पनि हो ।

जिल्ला नगर उद्योग वाणिज्य सङ्घको १०७, एसोसिएटको ९२३, वस्तुगतको १०१ जना र द्विराष्ट्रिय उद्योग वाणिज्य सङ्घहरुबाट १२ जनाले महासङ्घको निर्वाचनमा मतदान गर्दैछन् । कुन चाहिँ रणनीतिले कसको पल्लाभारी हुने हो केही दिनमा नै थाहा हुनेछ ।