कविताः कोरोना
-मोहनप्रसाद तिमिल्सिना
जसको उद्गम चीनमा हुन पुग्यो उहानमा जन्म भो
जम्मै विश्व डुलेर सृष्टि जसरी संहार गर्दैछ जो
भित्रैसम्म लुकेर मानव जगत् डस्ने लिई चाहना
साझा शत्रु समस्त यो हुन पुग्यो त्यो दुष्ट हो कोरना ।१।
पैलो उद्भव चीनमा अनि कता घुम्दै धरा फनफन
आत्मा भित्र शरीर भित्र कसरी पार्दै छ यो झनझन
यो दुर्घातक विश्वको विपद हो दैवी कि वा जे भनौँ
यस्तै मात्र भए हुने प्रलय हो बाँकी अरू के भनौँ ।२।
सारा विश्वभरी मिली अब सबै द्यौता पुकार्दै बसौँ
आफ्ना लागि छ सिर्जना बुझ कठै, विज्ञान जेजे भनौं
हाहाकार विकास दीन हुन गो पैदा भयो दुर्गति
यस्तै हुन्छ अझै समस्त भवमा विज्ञानको दुर्मति ।३।
जम्मै सृष्टि छचल्कियो किन अहो द्यौता बसेको घर
त्यसमै बन्नु परेर थर्थर अझै कसको हुने हो भर
सोधु के कसरी भयो भन भनी छैनन् कतै उत्तर
हे माता अब बोल बोल धरती कसको हुने हो भर ।४।
यो पृथ्वी छ अशान्त भाव किन हो आफैं चिनी चेतना
बाँच्ने हो कसरी सबैतिर उही छातीभरी वेदना
बाँच्नै पर्छ सही सबै दिनहरू आत्मत्त्वको मार्गमा
हामी जून टिपेर विश्वभरमा लम्कौँ नयाँ मार्गमा ।५।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
सबैभन्दा धेरै रेमिट्यान्स भित्र्याउने बैंकको रुपमा ग्लोबल आइएमई सम्मानित
-
रुसलाई दिएको समर्थनबारे अमेरिकाले गर्यो चीनलाई प्रश्न
-
६ हजार अफगानी शरणार्थी स्वदेश फर्किए
-
पक्राउ परेकालाई छुटाउन लागिपरे राप्रपाका नेता, सुन तस्करीको अनुसन्धानमा दीपेश पुन
-
एमालेको अडानले सुदूरपश्चिम सरकार विस्तार अन्योलमा
-
पूर्वउपराष्ट्रपतिका पुत्र दीपेश फेरि पक्राउ