कविता : धुँवा
-साकार बाबु सुबेदी
एक जोर स्थिर मेरा आँखाहरूले,
निसङ्कोच भेटेकै हुन जवाफहरू,
प्रतिस्पर्धि भीडहरूबाट छुट्टिएको,
तिम्रो गर्विलो मुहारका रवाफहरू ।
तिमी थियौ, अनि समय साथैमा थियो,
शर्तहरू एक एक पूरा गर्ने आँट थियो ।
जग बसाल्दाका ईँटहरूमाथि थपिएको,
एक अर्काे शर्तको ईँट थप्ने छाँट थियो ।
निरन्तर खेर गएका मेरा श्वासहरूले,
ननिकाले कै हुन नरसिँगाका आवाजहरू,
करारमा सही थाप्न भयभित भएका,
मेरा सुक्दै गएका स्वरयन्त्रका अन्दाजहरू ।
बाटो राम्रै थियो, समय सँगै दोबाटो भयो,
पथिक साटिने ठट्टाखेल नै मायाजाल भयो ।
ऐना नियाल्दै अफुलाई युधिष्ठिर ठानिएको,
एक अर्काे सत्य मुकाम जुवाको खाल भयो ।
खप्टिएर अर्कैले समाएका तिम्रा हातहरूले,
हावामा हल्लिएर दिएका बिदाइका सूचनाहरू,
कोशौंसम्म धुलो उडाएर मुखमा छ्यपिएका,
मेरा मर्दै गएका अमर प्रेमका तिम्रा निशानहरू ।
भैंसेपाटी, ललितपुर
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
एकीकृत समाजवादीको राष्ट्रिय महाधिवेशन सर्यो
-
इलाममा सुहाङलाई भोट माग्दै ओलीले भने– जिताउनुस्, विकासको जिम्मा म लिन्छु
-
इलाम र बझाङमा कसरी गर्दैछ निर्वाचन आयोगले आचारसंहिता अनुगमन ?
-
जीबी राईलाई सुपुर्दगी गर्न मलेसियन सरकारलाई कूटनीतिक पत्र
-
अमेरिकी जहाज निर्माण अनुसन्धान ‘झुटो आरोपले भरिएको छ’– चीन
-
दोलखामा पूर्वसुरक्षाकर्मी परिषद् बिस्तार अभियान