कविता : कालापानी
-दिल थापा
कालापानी घरछेउको बारी भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिपुलेक बेँसी गोठछेउको खरबारी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
काली नदी काठमाडौँलाई भेट्न बगेको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिम्पियाधुरा राजधानीको पाउले टेकेको भए पो मायाँ
सुस्ता नम्बरी घडेरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
सुस्ता ओएलानी जग्गा भएपछि के लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको धुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
कालापानीको माटो धानको मुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको पालीको कुम खाँबो भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
दशकौँदेखि यसरी सुस्ताइ रहेको छ सुस्ता
अझै कतिऔँ दशक सुस्ताई रहनुपर्ने हो सुस्ता
सीमा स्तम्भहरु रातारात गायब भए भनेर सुन्नुपर्छ बिहान उठ्दा ।
यसरी डसिरहेको छ देशलाई
विस्तारवादी गोमन सर्पले
यस्तो दुखिरहेको होला देशको सीमानालाई
त्यो डसाइको दुखाइ कम हुन्न राजधानीको हर्षले
आफ्नै शरीरको अङ्ग हराएजस्तो लाग्छ
देशको सीमा स्तम्भहरु हराउँदा
आफ्नै शिर झुकेजस्तो लाग्छ
विस्तारवादको झन्डा आफ्नो माटोमा फहराउँदा ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
एकैदिन २२ कम्पनीको साधारणसभा आह्वान
-
चन्द्रागिरि–१२ का वडा अध्यक्ष न्हुच्छे महर्जन पक्राउ
-
माओवादीले माग्यो लेखा समिति सभापतिको राजीनामा
-
बिचौलिया रोक्न वैदेशिक रोजगार विभागमा बनाइयो विद्युतीय गेट
-
मानव सभ्यता उल्टो गेयरमा गइराखेको छ कि जस्तो लागिरहेको छ : पूर्वराष्ट्रपति यादव
-
कास्की जिल्ला अदालतमा छविलाल जोशीबाट सुरु भयो बयान