कविता : कालापानी
-दिल थापा
कालापानी घरछेउको बारी भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिपुलेक बेँसी गोठछेउको खरबारी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
काली नदी काठमाडौँलाई भेट्न बगेको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिम्पियाधुरा राजधानीको पाउले टेकेको भए पो मायाँ
सुस्ता नम्बरी घडेरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
सुस्ता ओएलानी जग्गा भएपछि के लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको धुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
कालापानीको माटो धानको मुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको पालीको कुम खाँबो भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
दशकौँदेखि यसरी सुस्ताइ रहेको छ सुस्ता
अझै कतिऔँ दशक सुस्ताई रहनुपर्ने हो सुस्ता
सीमा स्तम्भहरु रातारात गायब भए भनेर सुन्नुपर्छ बिहान उठ्दा ।
यसरी डसिरहेको छ देशलाई
विस्तारवादी गोमन सर्पले
यस्तो दुखिरहेको होला देशको सीमानालाई
त्यो डसाइको दुखाइ कम हुन्न राजधानीको हर्षले
आफ्नै शरीरको अङ्ग हराएजस्तो लाग्छ
देशको सीमा स्तम्भहरु हराउँदा
आफ्नै शिर झुकेजस्तो लाग्छ
विस्तारवादको झन्डा आफ्नो माटोमा फहराउँदा ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
अवरूद्ध कर्णाली राजमार्ग सञ्चालनमा
-
लैङ्गिक हिंसा विरुद्धको १६ दिने अभियान मनाइँदै
-
१० बजे १० समाचार : नारायणहिटीको आँगनबाट ओलीको ‘गाली’देखि अदालतमा दुर्गा प्रसाईंसम्म
-
आईपीटीपीमा सहभागी हुन सभामुख कम्बोडिया प्रस्थान
-
वरिष्ठ अभिनेता कृष्ण मल्ल नेपाल फिल्म सोसाइटीको अध्यक्षमा निर्विरोध निर्वाचित
-
झापाबाट खैरो हेरोइनसहित युवक पक्राउ