कविता : कालापानी
-दिल थापा
कालापानी घरछेउको बारी भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिपुलेक बेँसी गोठछेउको खरबारी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
काली नदी काठमाडौँलाई भेट्न बगेको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
लिम्पियाधुरा राजधानीको पाउले टेकेको भए पो मायाँ
सुस्ता नम्बरी घडेरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
सुस्ता ओएलानी जग्गा भएपछि के लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको धुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
कालापानीको माटो धानको मुरी भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
जङ्गे पिल्लर घरको पालीको कुम खाँबो भएको भए पो लाग्थ्यो मायाँ
दशकौँदेखि यसरी सुस्ताइ रहेको छ सुस्ता
अझै कतिऔँ दशक सुस्ताई रहनुपर्ने हो सुस्ता
सीमा स्तम्भहरु रातारात गायब भए भनेर सुन्नुपर्छ बिहान उठ्दा ।
यसरी डसिरहेको छ देशलाई
विस्तारवादी गोमन सर्पले
यस्तो दुखिरहेको होला देशको सीमानालाई
त्यो डसाइको दुखाइ कम हुन्न राजधानीको हर्षले
आफ्नै शरीरको अङ्ग हराएजस्तो लाग्छ
देशको सीमा स्तम्भहरु हराउँदा
आफ्नै शिर झुकेजस्तो लाग्छ
विस्तारवादको झन्डा आफ्नो माटोमा फहराउँदा ।।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
सर्वोच्चको फैसलापछि गण्डकीका सभामुखले भने– कानुन व्यवसायीसँग परामर्श गर्छु
-
गण्डकी प्रदेशका सांसद मनाङे ज्यान मार्ने उद्योगमा सर्वोच्चबाट दोषी ठहर
-
समीक्षाले लिएर आइन् मनछुने गीत ‘मुटु रेटियो’
-
सिकलसेल उपचारका लागि भेरी अस्पतालमा बेग्लै वार्ड स्थापना हुने
-
राजस्व सङ्कलनमा थप मेहनत गर्न अर्थमन्त्रीको निर्देशन
-
राष्ट्रिय परिचयपत्रको विवरणलाई ‘केवाईसी’मा प्रयोग गर्ने बाटो खुल्यो