कविता : मखमली
शनिबार, ०४ असोज २०७६, १२ : ३९
-कमल पोखरेल
खुसी टिपेर
उसैगरी फुल्न चाहान्थे
जसरी विपनाभन्दा टाढा
मखमली भीरमा फुलिरहन्थे ।
र लोभ्याइरहन्थे मन
सपनाबाट
यथार्थको कुरूक्षेत्रमा
कोपिलाबाट तङ्ग्रिँदै
वयस्क बनेको
सिल्पकारले बनाएको
आकृति
कुदाइमा सुसज्जित
आकृति चम्किए पनि
फुल्न चाहेन
मनमा कुदिएका
खारेजी चेत
संशोधित सम्बन्धले
त्यो
अर्थहीन रोपिएका
बिज
अन्यौल फक्रिँदो, उजाड
परिवेश, देखेर
भक्कानिए, अकमक्किए
मखमली फूल ।
पाठशालामा पनि रोपिएका थिए
मखमली
मोहकता भरिएको वा
गुरूबाट भराइएको,
स्वभावतः खस्रो, तिखो
आफैमा अविजित
तर
फुङ्ग अनुहारमा
मधुर खुसी बोकेर आउने
दसैँ, तिहारमा
मखमली
उपहार तिमीलाई ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
रसुवाबाट २ किलो सुनसहित युवक पक्राउ
-
रुसले उत्तर कोरियालाई दियो १० लाख ब्यारेल तेल
-
सम्बन्ध विच्छेद पछिको पहिलो पोष्ट, के कारण खुसी छन् एआर रहमान ?
-
काठमाडौँको मध्यभागका सम्पदा संरक्षण गर्न सुवर्णपुर सम्पदा संरक्षण समिति
-
डा. बाबुराम भट्टराईको ‘समृद्ध समाजवाद’ अवधारणा : सम्भावना र सीमाहरू
-
सरकारले मधेसको ऐतिहासिक एवं पर्यटकीय क्षेत्रको विकासमा ध्यान नदिएको प्रभु साहको आरोप