कविता : मखमली
शनिबार, ०४ असोज २०७६, १२ : ३९

-कमल पोखरेल
खुसी टिपेर
उसैगरी फुल्न चाहान्थे
जसरी विपनाभन्दा टाढा
मखमली भीरमा फुलिरहन्थे ।
र लोभ्याइरहन्थे मन
सपनाबाट
यथार्थको कुरूक्षेत्रमा
कोपिलाबाट तङ्ग्रिँदै
वयस्क बनेको
सिल्पकारले बनाएको
आकृति
कुदाइमा सुसज्जित
आकृति चम्किए पनि
फुल्न चाहेन
मनमा कुदिएका
खारेजी चेत
संशोधित सम्बन्धले
त्यो
अर्थहीन रोपिएका
बिज
अन्यौल फक्रिँदो, उजाड
परिवेश, देखेर
भक्कानिए, अकमक्किए
मखमली फूल ।
पाठशालामा पनि रोपिएका थिए
मखमली
मोहकता भरिएको वा
गुरूबाट भराइएको,
स्वभावतः खस्रो, तिखो
आफैमा अविजित
तर
फुङ्ग अनुहारमा
मधुर खुसी बोकेर आउने
दसैँ, तिहारमा
मखमली
उपहार तिमीलाई ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
पर्यटनले शिथिल अर्थतन्त्र चलायमान बनाउने छ : उपप्रधानमन्त्री सिंह
-
आफ्नो मिम बनाएकोमा दुर्गा प्रसाईँको गुनासो
-
मानवअधिकारवादीको रोहबरमा सार्वजनिक हुन तयार छुँ : दुर्गा प्रसाईं
-
मुलुकमा राजनीतिक स्थिरता भएकाले ढुक्क भएर लगानी गर्न प्रधानमन्त्रीको आग्रह
-
‘पुर्ण बहादुरको सारंगी’ बर्षकै धेरै कमाउने फिल्म, थोरै कमाउने ‘शीरफूल’
-
काभ्रेबाट लागुऔषध सहित दुई जना पक्राउ