कविता : सरकार ! भिसा थप्दैछु
तिमीले भनेका थियौ
अब हामीले देश बनाउनुपर्छ
तन, मन, धन लगाएर
यो देशलाई स्वर्ग जस्तै बनाउनुपर्छ
सुतेकालाई उठाउनुपर्छ
नयाँ युगको बिहानी ल्याउनुपर्छ
सबै परदेशीलाई स्वदेश फर्काउँछु
अब सम्झनामा मुटु निचोरेर बाँच्नुपर्दैन
लालावाला खेलाउँदै आफ्नै आगनमा
बा, आमाको सुखदुःखमा साथ दिँदै
खुसीयाली जीवन विताउनुपर्छ
भन्दै भाषण गर्यौ तिमीले
तर
फर्की आउ भनी खबर पठाएनौँ
त्यसैले मौनतामा बाँधिएर
यसपालि पनि भिसा थप्दैछु
दस नङ्ग्रा खियाएर
दिनरात नभनी
विरानो मुलुकमा रगत पसिना बगाएर
कति बाँच्न सकिन्छ र ?
अन्तिम सास स्वदेशमा नै जाओस्
एक थुप्रो माटो स्वदेशकै बढोस्
रहर र सपनाको भारी बोकेर
आउँछु भनेर विन्तिपत्र पठाएको थिएँ
अहम् ! तिमीले न सुनेऊ न बुझेऊ
खबर पठाएनौँ
सरकार ! घरदेशको खबर के छ ?
परदेशमा म भिसा थप्दैछु
मैले सोचेको थिएँ
गाउँ रित्तियो समाज बसालौँ
पाखा, पखेरा, बनमाराले खायौ
सारा फाँडेर परिश्रमको फूल फुलाउँ
मर्दा, पर्दाको दाजुभाइ जम्मा भई
कर्मठ पाखुरा लगाएर
उन्नति, सुखशान्तिको फूल फुलाऊँ
केही खबर त पठाउ सरकार ।
गणतन्त्र, प्रजातन्त्र, लोकतन्त्र, जनतन्त्र
सबैमा हार्दिक नमन गर्दै
देवता मानेर जपध्यान पूजा गरेँ
तन, मनमा मन्त्र पढ्दै हिँडे
मैले अर्थ बुझ्न सकिन कि ?
बुझ्न सक्ने ज्ञान भएन
त्यसैले सरकार ! देश पढ्न आउँछु भने
खबर पठाएनौँ ।
सरकार ! यसपालि पनि भिसा थाप्दैछु ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
१ प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
विराट गोल्डकप : आर्मीलाई पराजित गर्दै एनआरटी क्वाटरफाइनलमा
-
नेपालमा धर्म परिवर्तन डरलाग्दो समस्या भयो : कमल थापा
-
खराब मौसमका कारण दुई सयभन्दा बढी विदेशी पर्यटक मन्थलीमा रोकिए
-
नाउपाका नेता घनश्याम चौधरी भन्छन्– सुदूरपश्चिम सरकारबाट हामी फिर्ता हुँदैनौँ
-
त्रिविले अङ्ग्रेजी र नेपाली दुवै भाषामा प्रश्नपत्र बनाउने
-
अन्तर्राष्ट्रिय अदालतद्वारा गाजामा निर्बाध सहायता अनुमति दिन आदेश