कविता : रक्सीको कथा
शनिबार, २३ चैत २०७५, १२ : ३४
लक्ष्मण सिटौला
बोतलबाट गिलासमा झरेपछि
रक्सीले मलाई हेरेर भन्यो–
मलाई पिउनुस् निर्धक्क पिउनुस् !
पिएर रित्तिएको गिलासत हो जिन्दगी
पिउनैत छ आखिर लाग्नी गरेर पिउनुस
इन्द्रेणीले खोला सोसेर आकाश पुर्याउँछ भन्छन
मात नलागेत केको मजा
रक्सी सग पीडालाई सितन बनाउँदै पिउनुस्
नसाको मजामा एकछिन आफैलाइ बिर्सेर पिउनुस्
पिउनुको मातमा आफैलाई खोजेर पिउनुस
खोलाले पनि साउन पिएकै हो
पहाडले पनि झरी पिएकै हो
वैशाखले वसन्त पिएकै हो
तरुणी ओठहरुले बैँस पिएकै हो
पिउनुस निर्धक्क पिउनुस
बैंसले छोडेर गएपछि निदाउँछन फूलहरु पनि
भोलि कसले पो देखेको छ र ?
हिजोलाई आजले पिए जस्तै
आजलाई भोलिले पिउने छ
को छ र नपिउने यहाँ ?
त्यसैले कविजी ! मलाई पिउनुस निर्धक्क पिउनुस
ब्यापारीको ओठमा पुगेर मेरो मृत्यु हुनुभन्दा
एउटा कविको ओठमा पुगेर मृत्यु भोग्नु
आह त्यो पो मजा !
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
आगो निभाउने क्रममा जलेर महिलाको मृत्यु
-
राज्य व्यवस्था समितिमा नेपाली सेना : ‘फास्ट ट्रयाक’का २ वटा सुरुङमार्ग २ महिनाभित्र ‘ब्रेक थ्रु’ हुने
-
इलाममा करेन्ट लागेर एक जनाको मृत्यु
-
एसीसी प्रिमियर कप : तेस्रो स्थानका लागि नेपाल र हङकङ भिड्ने
-
स्वास्थ्य मन्त्रालयले कार्यकक्षमा नभेटिने कर्मचारीलाई कारबाही गर्ने
-
केन्द्रीय चिडियाखानामा विद्युतीय सवारी, तस्बिरहरू