कविता : इच्छा
शनिबार, २८ पुस २०७५, ११ : ३१
मनोज लम्साल
असीमित भोक जगाएर कर्मको
सपनालाई म ब्युझाँउन सकूँ
काँडाहरू हटाएर पथको
दिव्य मार्ग म बनाउन सकूँ
विचलन मनमा कहीँकतै नआओस्
चट्टानसरी अडिग बन्न म सकूँ
तिर्खाएका काकाकुल मनहरूलाई
पानी बनेर मेटाउन सकूँ ।
हारेर मुर्झाएका फूलहरूमा
लाली बनेर झर्न म सकूँ
अभावले पिल्सिएका ओठहरूलाई
आशा बनी हरदम हँसाउन सकूँ
अँध्यारोको कहरमा बाटो भुल्नेहरूलाई
प्रकाश बनी बाटो देखाउन सकूँ
अन्यायको जाँतोमा पिसिएकाहरूलाई
न्यायरूपी डोरी बनी बाध्न म सकूँ
आफूभित्रका हरेक कमजोरीलाई
खुल्ला हृदयले स्वीकार गर्न म सकूँ
आफूलाई आफैले प्रश्न गर्दै हरदम
एक असल मानिस बनी देखाउन सकूँ
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
त्रिविले अङ्ग्रेजी र नेपाली दुवै भाषामा प्रश्नपत्र बनाउने
-
अन्तर्राष्ट्रिय अदालतद्वारा गाजामा निर्बाध सहायता अनुमति दिन आदेश
-
भारतमा ट्याक्सी दुर्घटना हुँदा १० जनाको मृत्यु
-
शुक्लाफाँटामा बाह्रसिङ्गाको गणना हुँदै
-
कांग्रेस नेता खुमबहादुरको योगदान अतुलनीय छ : सभापति देउवा
-
बलिउड अभिनेत्री ज्याकलिन फर्नान्डिज काठमाडौँमा