गजल
शनिबार, ०१ मङ्सिर २०७५, ११ : ४२
सूर्यप्रसाद खनाल
मन्द मन्द साँझ पर्दा एकान्तमा, बास थियो ।
जवान भमरा म यौवन चमेलीको, साथ थियो ।
पग्लँदै थियो मनको हिउँ यौवनको रापले
चल्दा उनको सुगन्ध अरू धेरै, आस थियो ।
छिप्पियो साँझ बन्द भए झ्यालहरू अबभित्र ?
ज्यानै घायल बनाउने उनको विषााक्त, सास थियो ।
विषाक्त प्रेम स्पर्षले छुँदा मलाई,
होसै गुमाएँछु आहा क्या शक्तिशाली, मात थियो ।
त्यो एकान्त सुनसान अनि अँध्यारो रातमा
काकाकुल सामु पानी तिमी थियौ र त खास थियो ।
वाग्ला गुल्मी
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
एमालेको अडानले सुदूरपश्चिम सरकार विस्तार अन्योलमा
-
पूर्वउपराष्ट्रपतिका पुत्र दीपेश फेरि पक्राउ
-
दोस्रो चरणमा उत्तर प्रदेशमा सबैभन्दा कम मतदान, कस्तो छ अन्य राज्यको अवस्था ?
-
‘फोर्स मर्जर’ को असर : १९४ वटा बैंक तथा वित्तीय संस्थाको लाइसेन्स खारेज !
-
इन्क्रिप्सन तोड्न बाध्य भए भारत छोड्छु : ह्वाट्सएप
-
धेरै अमेरिकी कम्पनीले ठुलो लगानी लिएर नेपाल आउन चाहेका छन् : अतुल